Bir süre bütün dostlarımla vakit geçirmiş uzun süreli ayrılığın acısını o gün çıkartmıştık.Eski senelerimizi tazelemiştik.Aradaki tek fark hyunjinin de bize katılması olmuştu.Ne kadar insanlarla anlaşamayacağını düşünmüş olsam da herhangi bir olumsuzluk çıkartmamış yada somurtmamıştı.Tamamen ortama ayak uyduruyordu bu da beni şaşırtmıştı.Bitmiş olan kadehler , tekrar buluşmanın anısına tazelenmiş ve tokuşturulmuştu.
"Ah tanrım seneler sonra ilk defa bu kadar eğleniyorum." Dedi jisung.Kadehinden bir yudum alarak olduğu sandalyede arkasına yaslandı."Ee jeo senden ne haber biraz bahset hayatından."
Güldüm."Ne olmasını bekliyorsun?" Dedim dost canlısı bir tavırla.Masadaki yedi kişininde gözü üzerimdeydi."Yani elbette hayatımda bir ton değişiklik var ama" Hyunjine döndüm."Pek iç açıcı değil ya.Boş ver.Bugün güzel şeyler konuşalım."
"Doğru söylüyor bu hafta cidden yorucu geçti." Gözler felixin üzerine kaydı."Artık güzel şeyler konuşmalıyız." Dedi.Chana bakarak.Güldüm.
En yakın arkadaşım çok mutluydu.Benimde mutlu olmaman için bir sebep yoktu.
Minho olduğu yerden doğrularak sandalyeden kalktı."Geliyorum bi lavaboya gitmem gerekiyor." Herkesten onay aldıktan sonra oturduğumuz mekanın içine doğru yöneldi.
"Han-ah." Chanın sesiyle jisung'un gözleri onunla buluştu."Minho ile alakalı bir gelişme var mı ? Aranız nasıl?"
Derin bir nefes aldı."Aynı Hyung. Açılamadım hala.Onda da hala bir belirti yok." Chan başını anladığını belli edercesine salladı.
"Olum sende bellemişsin bir tane herifin peşinden koşmayı.Mis gibi çocuksun yüzün güzel , iyi huylusun.Sana aşık olan bin tane insan var sen hala aynı kişinin peşinden koşuyorsun yıllardır." Changbinin omzuna susmasını belli edecek şekilde bir tane geçirdim.
"Sus ulan. Sana mı kaldı."
"Lan görmüyor musun çocuğun halini." Eliyle jisungu gösterdi."Tamam minhoyu seviyoruz ediyoruz ama çocukçağız üzülüyor.Hale bak yazık."
"Changbin ileri gidiyor-"
"Haklı." Sözümü bölen jisunga baktım."Evet bir çok insan var beni seven bay seo." İğneliyici tavırlarını ortaya koyuyordu."Lakin hiç biri beni ben olduğum için sevmiyordu.Sadece paramdan haberdarlardı o kadar."
"Üzülmemen için böyle söylüyor han." Chan araya girdi.
"Biliyorum.Eyvallah kardeşim teşekkür ederim." Yüzüne nazik bir gülümseme yerleştirdi."İyiğilim için yaptığınız biliyorum.Ama gönül işte." Eline aldığı bardağı hafifçe çevirerek içindeki içkiyle oynamaya başladı. "İnsan sevince köpek muamelesi de görse sevdiğinden vazgeçemiyor.Aşık olunca anlarsınız.Özellikle sen changbin."
"Şşş." Seungmin minhonun bize doğru yaklaştığını belli edercesin fısıldadı.Ortamdaki konu hızla değişti.
"Öyle işte güzel günlerdi." Dedim.
"Bir şey kaçırdım mı?" Yavaşça hanın yanındaki sandalyesine konumlandı.
"Hayır aynı şeyleri konuşuyorduk."
Bu ortamda herkes herkesi tanırdı. Bu yüzden minho ve jisung da tanışıyorlardı. Jisung , Minho ile tesadüf bir anda tanışmıştı.
Bir dönem jisung ilk defa yurtdışında olmanın verdiği acemilik ile evinden atılmış ve ortada kalmıştı.Ailesi mesleği konusunda ona karşı çıkmasına rağmen onları dinlemeyen oğullarına bir ders vermek amacıyla para göndermeyi reddetmişti .Yüklü bir miktar parayı bizden isteyemeyeceğini düşünmüş ve sahil taraflarında sokak uyumaya karar vermiş ancak orada tesadüf eseri iş arkadaşlarından biriyle tanışmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Secret revenge,hyunin ✓
FanficAynı kaderi paylaşan iki insan.Bir sözleşme ile bir araya gelmişti. Ancak işler hiçte sanıldığı gibi masum ilerlemiyordu. İki rakip şirket , iki düşman baba ve iki düşman oğul. Bütün kirli çamaşırlar tek tek ortaya çıkıyordu. Bir sözleşme sonucu ayn...
