Secret revenge,hyunin ✓

Geçmişten Kırıntılar

(Hyunjin)

Hastanedeydim.

Yine ve yine

Ancak bu sefer başka biri için burdaydım.

O kadar hızlı buraya vardım ki yeni yeni algılarım açılmış , düşünmeye ve idrak etmeye başlamıştım.Bir anda o kadar kızardı ki bayılacağını anlamıştım ancak bu kızarmanında ötesindeymiş gibiydi.Rengi tamamen değişmişt adeta mosmor olmuştu.Belkide kafasını çarpmasına ramak kala tutabilmiştim onu.

Şimdi ise o gürültüden ses seda yoktu.Ağzında oksijen maskesi ve vücudunda nabzı için olan bantlarla öylece hastane yatağında baygın baygın yatıyordu.Bu anda aklıma annem gelmiş olacak ki onun yattığı hastane ile aynı hastaneye getirmiştim onu.Niye böyle bir şey yaptığım hakkında en ufak bir fikrim yoktu ancak panik anında aklıma sadece burası gelmişti.Annemi sık sık ziyaret ettikten sonra onu götürdüğüm yere gider orda ya ağlar yada öylece sakinleşmeyi beklerdim.Bazen de düşünür düşünür kendimi paralardım.Ancak böyle bir olayı ilk defa yaşamıştım.

Hayatında ilk defa bir insanı oraya götürdün ya zaten

Uyanma belirtisi yoktu.Doktoru bekliyordum lakin ne o gelecek gibiydi nede bu çocuk uyanacak gibiydi.Yatağın yanındaki sandalyeden kalkıp odadan çıktım.Asansöre doğru binerek başka bir kata çıktım.Ve Yatışta olan hastların katında yürümeye başladım.Yürüdüğüm süreç boyunca amacıma varana dek oda numaralarını saymaya başladım

Numara 200297

Numara 200298

Numara 200299

Numara 200300

"200300" diye tekra ettim içimden.Gülümseyerek kapıyı tıklattım.Ve ardından cebimdeki maskeyi yüzüme geçirdim.

"Müsaitim buyrun." Bu saate hasta ziyareti yapılmazdı.Beni hasta bakıcı sanmış olmalıydı.Kapıyı açarak içeri doğru girdim.Hastane odası artık onun evi olmuştu.Çizdiği her bir resmi çalışanlar çok beğenmiş ve duvarlara asmasına izin vermişti.Ben odaya girdiğimde ise farklı bir çizimle meşguldü.

"Kusura bakmayın serumunuzu değiştirmek için gelmiştim." Kafasını koluna takılan seruma doğru çevirdi.

"Ama daha yeni takmıştınız." Kafasını bana çevirmesiyle elindeki kalem kucağına doğru düştü.Ellerini ağzına götürdü.Beni çok uzun bir süredir görmüyordu.Çok özlemiş olmalıydı.

Bende onu çok özlemiştim.

"Hyun.." Özlem dolu sesi kalbimi parçalıyordu.Ağlayacaktı.Küçüklüğümden beri birbirimizden bir gün bile ayrı kalamazdık.Annem ayrı kaldığımız her gün beni özlediği için ağlardı.Çok duygusal ve merhametli bir kadındı.Sadece bize karşı değil çoğu insana,hayvana ve bitkiye karşı öyleydi.Hayatımda görüp görebileceğim en saf kalpli kişiydi.

"Bekle geliyorum.." hızla dışarı çıkıp hasta ziyaretçileri için olan maske ve kıyafetlerden aldım ve aynı hızla üzerme geçirdim.Eldiven alarak odaya girdim ve odanın lavabosunda ellerimi yıkadım.Ardından hiç bir yere elimi sürmeden eldivenleri giyip annemin yanına gittim."Biliyorum zoruna gidiyor böyle olması ama.." Gözleri dolmuş bi vaziyette bana bakıyordu.Beni çok özlemişti."sağlığın için böyle olması gerekiyor.." Minik adımlarla yatağına oturup ellerimi beline sardım."Normalde bu kadar bile yakın olmamamız gerekiyor biliyorsun." Beni dinlemiyor boynuma geçirdiği ellerini daha sıkı kenetliyip bana sarılıyordu.