Sıcak havadan hiç bir eser kalmamıştı artık.Hava tamamiyle soğumuştu.Bu kış artık yeni bir safya açılacaktı.Bir kaç gün sonra gireceğimiz yılbaşı ile hayatımızın akışı artık tamamiyle değişecekti.Her sene olduğu gibi yeni yıla güzel iltifat ve itiraflarla girecektik.İçimde, onun heyecanının yanı sıra artık hayatımda beni kısıtlayacak birisinin olmayışının da rahatlığı vardı.
Davada açıkça sunulan video ve yazılı kanıtlar sayesinde babamın gardı tamamen düşürülmekle kalmamış camiyadan adı tamamiyle silinmişti.Hyunjinin babasına gelecek olursak da oğlu zekasıyla ona bir oyun oynamış ve gardını düşürmüştü.Büyük suçlar işlemiş bu ikili kanıtlar ve halk baskısı sayesinde cezaevine gönderilmişti.Babam ve annem hakkında her şeyi öğrenmiş ve videolarla olaylara şahit olmuştum.
Bu kadar kötü şeyin yanı sıra iyi şeylere de hayatıma sokmuştum elbette.Kardeşim çok güzel bir okula gidiyor, bir çok etkinliğe katılıyor ve kendini git gide yükseltiyordu.Yaptığı projelerle ünlenmesi an meselesiydi.Abim babamdan ona kalan payo almış ve işini fazlasıyla geliştirerek daha önceki gelirin en az on katını kazanmaya başlamıştı.Bana gelicek olursak bende eskiden yaptığım gibi çizim yapmaya geri dönmüştüm.Sayılı yerden teklif alsamda kendi işimi kurma konusunda yada sergi açma konusunda kararlıydım.Sergi açarsam şirket işlerine de girebilirdim.
"Ne çiziyorsun?" Gözlerimi, daldığı noktadan çektim.Önümdeki eskizi unutmuştum."Ben miyim bu?" İdrak ettim anda çizim defterimin kapağını hızla kapattım.
"Yoo."
"Nasıl yoo." Dedi gülerek."Gördüm işte.Sen beni uyurken zihnine mi kazıdın."
Evet.
"Alakası yok." Dedim çocuk gibi bir eda ile.Başını sabır dilenircesine salladı ve güldü.
"Her neyse.Haberleri duyduğunu farz ediyorum."
"Hıhım." Başımı salladım."Sevgililermiş.Bende şaşırdım epey.Ama yakışıyorlar."
"Minhonun jisungu istemediğini sanıyordum."
"Bende.Sanırım sadece duygularını belli edemiyor." Derin bir nefes aldı.
"Biz ne zaman söyliyeceğiz jeo? Chan bunu daha ne kadar saklayacak?"
"Hyun..."
"Ben sizin grubunuzda değildim daha önce.Biliyorum.Ama yinede söylemek istiyorum.Hadi onlardan sakladık kardeşlerimize ne diyeceğiz?"
"Off.Bunlarla kafamı yormak istemiyorum daha yeni kafamız rahatladı." Sandalyenin yaslanacak yeri olmamasından yararlanarak arkama bir sandalye çekti ve oturdu."Ne yapıyorsun?" Dedim kıkırdayarak.Soğuk elleri kazağımın altından tenime nüfuz etmiş ve önümde birleşerek bana sıkıca sarılmıştı.
"Hmm.Çok iyi hissediyorum şu an bana dokunma." Güldüğünü anlayabiliyordum."In-ah." Sesi uykulu gibiydi."Şu an çok huzurluyum.Seni çok seviyorum."
"Şunu demesen mi bir anda."
"Niye utanıyor musun?" Cevap vermedim."Tanrım! Gerçekten utanıyor musun?"
"Hayır." dedim tek düze bir sesle.Kahkahası evin içinde yankılandı."Çok mu eğeleniyorsun?"
"Ço- ayh.Çok eğleniyorum."
"İyi güzel." Ellerini itekleyerek ona doğru döndüm.Bir iki saniye öylece durduktan sonra uzanarak dudaklarına ufak bir öpücük bıraktım ve karşılık vermesini beklemeden geri çekildim."Sevindim." Dedim fısıldayarak.Olduğum yerden gülerek kalktım ve ufak adımlarla zıplaya zıplaya odadan çıkmak için koşturmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Secret revenge,hyunin ✓
FanfictionAynı kaderi paylaşan iki insan.Bir sözleşme ile bir araya gelmişti. Ancak işler hiçte sanıldığı gibi masum ilerlemiyordu. İki rakip şirket , iki düşman baba ve iki düşman oğul. Bütün kirli çamaşırlar tek tek ortaya çıkıyordu. Bir sözleşme sonucu ayn...
