"ආශු මං ආදරෙයි
"මාත් ආදරෙයි මගේ ආශ්"
"ආශු කවදාමහරි දවසක ඔයාට මට වෛර කරන්න හේතුවක් ලැබුනොත් ඔයා මොකද කරන්නේ"
"මට ඔයාට වෛර කරන්න හේතු දාහක් හම්බුනත් ඒ හැමදේම අමතක කරලා මං ඔයාට ආදරේ කරනවා ආශ්.මොකද මට ආදරේ කරන්න ඉගැන්නුවේ ඔයයි.මට හිනා වෙන්න කියලා දුන්නේ ඔයයි.ඉතින් අර හේතු දාහටම වඩා මට ඒ දේවල් වටිනවා."
"හ්ම්ම්ම් ඒත් ආශු කවදම හරි දවසක් ඒවි ඔයාට මට වෛර කරන්න හිතෙන අන්න එදාට මං කියන්නේ නෑ ඔයාට මට වෛර කරන්න එපා කියලා ඒත් අඩුම තරමේ මතක තියාගන්න මොන දේ උනත් මං ඔයාට ආදරේ කලේ ඇත්තටම කියලා"
"ඔයා අද අමුතුයි ආශ්.මට මහා මුසල හැගීමක් දැනෙනවා.කියන්න මොකක් හරි ප්‍රශ්නෙකද ඉන්නේ ඔයා"
"නෑ ඒත් මට පොරොන්දු වෙන්න වැටෙන්න හේතු දාහක් තිබ්බත් ඔයා හැමදාම ශක්තිමත්ව ඉන්නවා කියලා"
"ආශ් ඇයි මේ ආශ්?"
"පොරොන්දු වෙන්න ආශු"
"හරි මං පොරොන්දු වෙනවා,ඔයා වෙනුවෙන් මොනදේ උනත් ශක්තිමත්ව ඉන්න"
එදා මං දැනන් හිටියනම් ඔයාව මට හම්බෙන අන්තිම දවස ඒක කියලා සමහර විට මං ඔයාට යන්න නොදී ඉන්න තිබ්බා ආශ්.ඔයා දන්නවද එදායින් පස්සේ මං හැමදාමත් වැව රවුමට ආවා ඒත් ආයේ කවදාවත්ම මට ඔයාව දකින්න හම්බුනේ නෑ.
දන්නවද ආශ් මෙච්චර කාලයක් ඔයා වෙනුවෙන් මගේ හිතේ තිබුන ඉඩ දැන් වෙන කෙනෙක් අරන්.මට සමාවෙන්න ඒත් ආයෙමත් ඔයා මගේ ඉස්සරහට ආවොත් එදාට ඔයා මගේ යාලුවෙක් විතරක් වෙවී.මොකද මං මේ වෙද්දී සිමා මායිම් නැතුව අභිලාශ්ට ලං වෙන්න පටන් අරන්.
සමහර විට මං ඔයාට, ඔයාගේ ආදරේට කරන්නේ වරදක් වෙන්න ඇති.ඒත් මං අවුරුදු 12ක් බලන් හිටියා ආශ් ඔයා ආයේ ආවේ නෑ.ඉතින් හරියටම බැලුවොත් ඔයා නේද නොකියම යන්න ගිහින් මුලින්ම මාව අතැරලා දැම්මේ.
මං හිටියේ අභිලාශ් ගම්පහා ගෙදරින් ගෙනාව මගේ ඇදුම් බෑග් එක ඇස් කරන ගමන්.ඒත් ඇදුම් අස්සේ තිබිලා මට හම්බුනේ මං කාලෙකට කලින් පන වගේ පරිස්සම් කරපු අදටත් එන්නේ නැහැයි කියලා දැන දැනත් බලන් ඉන්න මගේ පලවෙනි ආදරේ, පලවෙනි වගේම අන්තිම තෑග්ග.මාලයක්.
