Gun එකේ කොකා ගස්සන්න අන්තිම මොහොතේ මට ටිකක් එහායින් වෙඩි සද්දයක් ඇහෙද්දී මං ඇස් ඇරලා බලද්දී දැක්කේ බාප්පා එයාගේ තුවක්කුවෙන් මගේ අවදානේ ගන්න පැත්තකට වෙඩිල්ලක් තියලා වගේම අභි මං ලගට දුවලා එනවයි.
අභි එනවා දැක්කත් ජිවත් වෙන්න හේතුවක් නෑ කියලා හිතපු මං ආයෙමත් තුවක්කුව ඔලුවට තියා ගන්න යද්දීම අභි ඇවිත් මගෙන් තුවක්කුව උදුරලා ගත්තා.
"මට මැරෙන්න දෙන්න අභි.ඌ මගේ දෝනිව මගෙන් ඈත් කළා.මටත් දෝණි ලගට යන්න දෙන්න අභි"
චටාස්.....
"සිහියට වරෙන් නිවේද් දෝණි උබට නැති උනේ නෑ.මගේ කෙල්ලගේ පන හයියයි යකෝ.හැබැයි උබ තවත් පරක්කු උනොතින් මගේ කෙල්ල ලේ ගිහින් මැරෙයි.නැගිටපන්"
"ද්..දෝණි මගේ දෝණි ඉන්නවා"
"ඔව් බන් ඔව්"
මගෙන් තුවක්කුව උදුරලා අරන් මට කම්මුල් පාරක් ගහපු අභිනව් මට දෝණි හොදින් කියද්දී මං වැනි වැනිම අභිගේ උදව්වෙන් නැගිට්ටා.ඒ වෙද්දීත් මගේ දෝණි බාප්පාගේ අත් දෙකේ ඉද්දි මං අභිගේ උදව්වෙන් බාප්පා ලගට දුවලා ගියා.
.
.
දෝනිව මගේ අතට දීලා අභි එක්ක මාව hospital එවපු බාප්පා එතන නතර උනේ එයා හැමදෙයක්ම බලා ගන්නම් කියලයි.ඒ වෙලේ කලබලේට මට නොදැනුනත් දෝණි තාමත් හුස්ම ගන්නවා කියලා මට තෙරෙද්දී මං කෙල්ලව පපුවට තුරුළු කරන් වාහනේ නැවැත්තුව ගමන් hospital එක ඇතුලට දිව්වා.
අභි අපිව ගෙනත් තිබුනේ privet hospital එකකට වෙද්දී මං hospital එකට අඩිය තිබ්බ ගමන් doctorස්ල මගේ අතේ උන්න දෝනිව ට්‍රොලි එකක දාන් අයිසියු එකට අරන් ගියා.
ට්‍රොලිය පස්සෙන් දුවපු මාව අයිසියු එකේ දොර ලගින් නවත්තද්දී පන නැතුව වැටෙන්න ගිය මාව අභි වාරු කරගත්තා.මං අභිගේ වාරුවෙන් එතන තිබුන පුටුවක වාඩි වෙලා වචනයක් නොකියා අඩුම තරමේ එක ඇහිපිල්ලමක්වත් නොහගා බලන් හිටියේ මං ඒ දේවල් වලට වෙන් කරන එක මිලි තප්පරේට කවුරුහරි මගේ දෝනිව අරන් යයි කියන බයට.
දෝනිව ඇතුලට අරන් විනාඩි පහක් යද්දී අම්මයි පුංචිත් ආවා වගේම ඒ දෙන්නා මට බෙහෙත් දා ගන්න යන්න කියලා බල කලත් මට ඕනේ උනේ දෝණි හොදින් කියන වචනේ අහගන්න.
