හිතාගන්න බැරි වේගෙන් මාසයක් ගිහින් නැවතුනේ මුළු ලෝකෙටම නිවේන් දිසානායකගේ පුතා වගේම වයිෆ් ජිවත් වෙනවා කියලා එලි කරමින්.
ඒ හැමදෙයක් එක්කම තාත්තගේ මරණේ ගැන උනත් සමාජ මාධ්‍ය වල වැඩි වැඩියෙන් කතා වෙද්දී පොලිසියට සිද්ද වුනා ඇක්සිඩන්ට් එකක් කියලා වහලා යට ගහලා තිබුන ඒ කේස් එක ආයෙමත් ඕපන් කරන්න.
සිරිල්,ආන්වී,අභිනාශ් තුන් දෙනා ගැනම ලොකු ආරංචියක් නැති වෙද්දී මං දැනන් හිටපු එකම දේ උන් තුන්දෙනා ඕස්ට්‍රේලියා වල ඉන්නවයි කියන එක විතරයි.එතනින් එහා ඒ ගැන විස්තර බාප්පා වගේම අභිත් දැනන් හිටියත් ඒ දෙන්නා කිව්වේ ඒ තුන්දෙනා ගැන ඒ දෙන්නා බලා ගන්නම් කියලයි.
ඉතින් මමත් බාප්පටයි අභිටයි ඉඩ දීලා මගේ පාඩුවේ කම්පැනි එකේ වැඩ කරන් ගියේ හයියට හිටපු එකම අත්ත වෙච්ච සිරිල් නැති නිසා ලොකු තාත්තගෙනුත් වැඩි කරදරයක් නැති වෙද්දියි.
ඒත් මං දැනන් හිටියා දීර්ඝ නිශ්ශබ්දෙකට පස්සේ අනිවාරෙන්ම ලොකු කුණාටුවක් එන විත්තිය.
මේ වෙද්දී පුංචිවයි අම්මවයි වගේම දොනිවත් අපි කොළඹට ගේන්න ගත්තේ එයාලව උනත් තව දුරටත් හංගන් ඉදලා තේරුමක් නැති නිසයි.
දෝනිට අනතුරක් කරන්න හිටපු එකම එක්කෙනා වෙච්ච අභිනාශුත් මේ වෙද්දී ලංකාවේ නැති නිසා මට කොහෙත්ම ඕනේ උනේ නෑ දෝනිව මගෙන් ඈත් කරලා තියා ගන්න.
.
.
අභිලාශ් ව මං අන්තිම වතාවට මගේ ඩිවෝස් එක දවසේ භාග්‍යා එක්ක දැක්කට පස්සේ මට ආරංචි උනේ ඒ දෙන්නා ආපහු ලන්ඩන් ගියා කියලයි.
මාව රැවට්ටුවා වුනත් මං වෛර කළා උනත් මට කවදාවත් අභිලාශ්ගෙන් පලි ගන්න ඕනේ උනේ නෑ.මොකද දවසක් හරි අවංකව ආදරේ කරපු හිතකට එයාගේ ආදරේ රිද්දන්න හිත හදා ගන්න හරි අමාරුයි.මට නම් ඒක කරන්න කොහෙත්ම බෑ.
ඇත්ත මං මාව රවට්ටපු එක වෙනුවෙන් අභිලාශ්ට වෛර කරනවා.ඒත් මට අමතක කරන්න බැරි එක කාරණයක් තියෙනවා.ඒ අභිලාශ් කියන්නේ මගේ චුටි මැණිකගේ තාත්තා කියන එක.ඉතින් අද මං ජිවත් වෙන්න එකම හේතුව මගේ චුටි මැණික වෙද්දී එයාව මට දුන්න අභිලාශ්ගෙන් මං පලි ගන්න හිත හදාගන්නේ කොහොමද?
