මාත් එක්ක පහන තියපු අභිලාශ් ආපහු කාමරේට යද්දී ටිකකින් අභිනාශ් නැගිටලා ආවා.අභිනාශ් මං දිහා රවලා බලද්දී මං සද්ද නොකර බිම බලා ගත්තා.
"නිවේද් එන්නේ නැද්ද"
"නිවේද් වැඩිය එලියට යන්න කැමති නෑ අභිලාශ්.එයා ඉදියි, අපි දෙන්නා යමු."
උඩට ගිය අභිලාශ් ආයෙමත් පල්ලෙහාට අවේ මං දවල් දැකපු කෙනාම වෙලා.ආයෙමත් අර නපුරු බැල්ලමෙන් ඒ මුණ පිරිලා තියෙද්දී අභිනාශ් එක්ක එයා එලියට යන්න ලැස්ති වෙලා හිටියා.ඒ දෙන්නා යන්න ලෑස්ති වෙලා අභිලාශ් මගෙන් යන්නේ නැද්ද කියලා අහනකොට මටත් කලින් අභිනාශ් උත්තර දුන්නා.
දෙයියනේ මමත් ආසයි.ඇත්තටම බාහිර ලෝකේ කොයි වගේද බලන්න ටිකක් විනෝද වෙන්න.ඒත් මට ඒකට අවස්ථා හම්බෙලා තියෙන්නේ අතේ ඇගිලි ගානටත් අඩුවෙන්.ඉතින් අදත් මට කලින් මං කරන්න ඕනේ දේවල් ගැන අභිනාශ් තීරණේ කරලා තියෙද්දී මං සද්ද නැතුව හිටියා.
ඒ දෙන්නා යන්න යද්දී හතට විතර ඇති.ආයේ මුකුත් කන්නවත් පිරියක් මට නැති වෙද්දී මං ගෙස්ට් room එක පැත්තට ගියේ මගේ ඩයිරි එක ලියන්න කියලා හිතන්.ඒත් දෙවියනේ කොහෙද ඒක, මං හැම තැනම බැලුවා ඒත් මට මගේ ඩයිරි එක හොයාගන්න බැරි වුනා.
ඒක තාම අභිලාශ්ගේ කාමරෙවත්ද?මං ඉක්මනට උඩට ගිහින් අභිලාශ්ගේ කාමරේ අරින්න හැදුවා.ඒත් ඒක ලොක් කරලා.අභිලාශ් ආපුවම එයාගෙන් අහලා බලනවා.එහෙම හිතන් මගේ හිත මන්ම හදාගෙන අපේ කාමරේට ගියා.අපේ අපේ කිව්වට මේක තනිකර අභිනාශ්ගේ කාමරේ වගේ තමා.මගේ කියන නුල් පොටක දෙයක් මේ කාමරේ ඇතුලේ තිබුනේ නෑ.
කරන්න දෙයකුත් නැති හින්දා මං ඇදට වැටිලා නිදා ගත්තා.
.
.
"අහ්හ්"
මං එක පාරටම මට ඇහැරුනේ මාව ඇදෙන් බිමට වටෙද්දී.නෑ නෑ මං ඇදෙන් වැටිලා නෙමෙයි මාව අභිනාශ් හිතක් පපුවක් නැතුව බිමට ඇදලා දාලා.මං මේ කාමරේ නිදා ගෙන තියෙන්නේ අතේ ඇගිලි ගානටත් අඩුවෙන්.ඒකත් අභිලාශ් එක්ක එකට ඇදේ නෙමෙයි එයා ඇදේ නිදා ගද්දි මං රෙද්දක් එලන් සිතල ටයිල් පොළොවේ.
