Flashback
"බලාගෙන පරිස්සමට.මෙයාට හිරීමක් හරි උනොත් ලොකු සර් කෙසේ වෙතත් පොඩි සර් අපිව උල තියයි"
සිහියත් අසිහියත් අතර හිටපු මට ඒ වචන ටික ඇහෙනවත් එක්කම මට මගේ සිහිය නැත්තටම නැති වෙලා ගියා.
එදා අභිලාශ්ව හොයන් මාතලේ ගිය මාව කවුරුහරි ටවුන් එක මැද සිහි නැති කෙරෙව්වා.ඒත් මට ආයෙමත් සිහිය එද්දී මං හිටියේ සුවපහසු ඇදක් උඩ.
"ඔයා නැගිටලා"
"ක්...කවුද ඔයා"
මං නිදාගෙන හිටපු ඇදට එහා පැත්තෙන් තිබුන පුටුවේ වාඩි වෙලා හිටපු කෙනා මං ඇස් ඇරලා වට පිට බලද්දී මට කතා කළා.ඒ මුනේ යන්තමට මට දැකලා හුරු පෙනුමක් තිබුනත් ඒ කවුද කියන්න මට හරියටම මතකෙට ආවේ නෑ.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
"ආයේ හම්බුනාම මොනාහරි බොන්න යන්නත් එන්නම් කියලා පොරොන්දු වෙලා ගිය කොල්ලට මෙච්චර ඉක්මනට මාව අමතක උනාද?"
"අහ්හ්හ් මහත්තයා"
"ආයෙමත් මහත්තයා කිව්වා මට අයියා කියන්න මල්ලි බබෝ"
"අ...අයියේ ඔයා කොහොමද නෑ මං කිව්වේ මං මේ කොහෙද ඉන්නේ"
ඒ එයා.මගේ ඉස්සරහ හිටියේ එදා මාව හැප්පෙන්න ගිහින් බේරගත්ත කෙනා.ඒත් ඇයි ?
"බය වෙන්න එපා මල්ලි මෙහෙ ඔයා ඕනෑවටත් වඩා පරිස්සම්.එන්නකෝ ඉස්සල්ලා අපි මොනාහරි කාලා ඉමු ම්ම්ම්.ඔයා බඩගින්නේ හිටියොත් ඒක ඔය බඩේ ඉන්න පොඩ්ඩටත් හොද නෑ නේ"
"ඔයා කොහොමද මං..."
"ඔයා ප්‍රෙග්නන්ට් කියලා දැනගත්තේද?මේ අපේ පිස්සු යක්කු ඔයාව ගේද්දී ක්ලෝරෆෝම් අල්ලලා නේ.ඉතින් අපි මොකටත් ඩොක්ටර් කෙනෙක් ගෙන්නලා ඔයාව චෙක් කෙරෙව්වා.එතකොට තමා අපි දැනගත්තේ.
