YOUR LOVE IS GONE

Part 13

Part 13

Jackie's Pov

Nasa bahay na kami ngayon Ng mga kaibigan ko. Hindi na rin nagtagal pa si Carlo dahil may family dinner raw sila.

Wala Yong tiyahin Ni Shania pag uwi namin sa bahay , dahil koleksyon Niya ngayon sa pinaupahan niyang pwesto sa palengke.

Ang mga kaibigan ko naghahanda na rin papuntang trabaho, Sampung piso Lang din Naman yong pamasahe ,Kung tutuusin nga pwede Lang lakarin pero ngayon late na silang dalawa,sasakay na Lang silang dalawa Ng trycicle.

" O siya ,aalis na kamiNg dalawa Jackie." paalam Ni Elisa.

" Wag kang aalis Ng bahay na wala kami, saka mag lock ka Ng pinto, kami na bahala Kay Madam,kami na rin Ang magpaliwanag sa kanya,magpahinga ka na Lang Muna." paalala sakin Laiza.

" Thank you Ng marami sa inyong kabutihan sakin." nakanguso Kong Sabi pinipigilan Kong di maiyak, Yong Mata ko may namumuo na rin kasing luha.

" Huwag ka ngang ganyan Jackie, kami naiiyak sa iyo." saway Ni Elisa sakin.

" Oo nga buntis ,bawal sa buntis na laging umiiyak nakakapangit raw Ng mukha." panakot sakin Ni Laiza.

" Group hug nga," wika ko sa kanila.

Pagkatapos mag group hug, kumalas agad kami sa pagyayakapan.

" Aalis na kami, late na nga kami oh." wika Ni Elisa sabay pakita Niya sa relo Niya.

" Ingat ka dito wag ka masyadong magpaka stress huh, ingatan mo yang inaanak namin." pahabol Ni Laiza.

" Oo na po, umalis na kayo late na nga kayo eh, daldal niyo pa pareho." Saad ko pa.

" Yong bilin namin sayo Jackie,wag matigas Ang ulo." Elisa.

" Oo na nga eh." wika ko.

Umalis na rin sila sa wakas ,lagi na Lang kasi akong pinagsasabihan,nag iingat Naman ako eh.

Ni lock ko na rin agad Ang pinto pagkaalis na pagkaalis nila. Mahirap na, Lalo na ngayon buntis ako saka marami pa namang lalaki sa kapit-bahay namin na nangungupahan, pagmamay Ari rin na man Yan Ng Tita Ni Shania na may ari din Ng bahay na tinitirhan namin ngayon.

Pumasok na agad ako sa kwarto namin, saka magpunas na rin at makatulog na rin Ng maaga.

Kasalukuyang na sa comfort room ako ngayon Ng may biglang tumawag sa phone ko.

Hindi na ako lumabas para alamin Kung sino ang tumawag sakin dahil nakahubad na ako, sa isip ko, kung importante talaga Ang pakay sakin ,edi tumawag siya ulit kung Sino man yon.

After ilang minuto,nakapagbihis na rin ako Ng pantulog. Tiningnan ko agad Kung Sino Ang tumawag sakin. Unknown number Lang Ang nakalagay, Hindi rin Naman siya tumawag ulit,seguro nagkamali lang ng natawagan.

Pumunta Muna ako sa study table namin, since ,Wala na akong gagawin,tapos na rin akong kumain, pag aralan ko Muna iyong lesson namin saka gagawin ko Muna Ang mga assignments bago matulog.

It takes hours, bago ko natapos Yong mga gawain ko sa schools . Din humiga na ako sa Kama ,nag open muna ako Ng Facebook ko habang inaantay Kong antukin ako , minsan na Lang Kasi akong mag open ng Facebook account ko.

Alam Muna, baka malaman Ng parents ko Kung saan ako ngayon baka pupuntahan Nila ako specially ng father ko,mahirap na rin dahil muntikan na akong maipakasal sa di ko kilala noon Kaya nga tumakas ako.

I'm about to read those messages from my messenger , biglang tumawag ulit Yong caller kanina Kaya sinagot ko Naman Ito.

" Hello po, Sino po sila ? " tanong ko dito, parang walang sumasagot.

" Hello po," ulit ko dito, pero parang Wala talagang sumasagot ,papatayin ko na Sana Ng magsalita Ito.

" hello." garalgal Yong boses sa kabilang Linya.
" Sino po ito ?" magalang kong tanong ko Naman dito.
Narinig ko na Lang Yong hikbi sa kabilang linya.

Nakinig Lang din ako , baka may kailangan Lang din sakin malay mo importante pala.

May narinig ako na boses Ng babae, " Mom, don't cry na, papakiusapan ko siya bumalik na siya sa atin." Saad Ng babae. Teka Lang boses Ng kapatid ko yon ah, so ibig sabihin si Mom Yong tumawag sakin.

" Ate." bigla Kong tawag dito, Hindi ko namalayan na palakas pala Ang tawag ko dito.

" Bunso, its me your ate, I miss you already, please come home , we already miss you so much bunso, Dad felt sorry for what he did to you, Mom always worried about you, please forgive us, especially Dad bunso. Nagsisisi na siya kung bakit na ginawa yon, please bumalik kana na dito. " pagmakaawa Ng kapatid ko.
Tahimik Lang ako habang nakikinig sa kanya.

" Bunso ." tawag Niya ulit sakin, seguro napansin Niya Wala akong imik,Hindi ako nagsasalita.

" Yeah, I'm here." sagot ko, sa totoo Lang miss ko na rin silang lahat,minsan ma pride din Tayo. Kailangan natin na magpakatatag para sa sarili natin. Saka patunayan sa kanila na kahit Wala sila Kaya natin. Pero Yong pangungulila ko sa kanila, Ang hirap pala.

" Please bunso bumalik kana sa amin." pagmakaawa Ni Ng ate.

" Pagiisipan ko pa ate." Tanging sagot ko Lang dito.
" Bakit may problema ka ba bunso, willing kamiNg tulungan ka, kahit Ano pa yan." wika Niya.
"Wag kayong magalala ate, Kaya ko Naman to." sagot ko Kay ate.

To be continued....