YOUR LOVE IS GONE

Part 26

Shania's Pov

Ang hirap kapag may dinaramdam ka, Ok lang sana kong walang madadamay. Ayokong madamay ang baby sa sinapupunan ko. Hintayin ko nalang na lumabas na si baby, bago ako magpapaopera. Aminin ko man, minsan nahihirapan din akong huminga dahil nga may sakit ako sa puso, pero kailangan kong magpakatatag dahil umaasa pa sa akin ang bata sa sinapupunan ko. Kailangan kong lumakas alang alang sa magiging anak namin ni Marco.

Im happy kahit ramdam ko na pagod na rin siya pero pinapakita niya pa rin sa akin na nan diyan siya lagi para sa akin.

Also, I'm bless to have a friend like them, na lagi sumusuporta kahit sila nahihirapan din sa mga pangyayari sa buhay nila.

Minsan naawa din ako sa kanila dahil pagtapos ng klase sa araw , nagtatrabaho rin sila sa gabi. Para matustusan nila ang pangarawaraw na gastusin.

Im so proud of them, naawa nga ako sa sarili ko dahil wala akong naitulong sa Mama ko. Pinagbawalan niya akong magtrabaho dahil nga sa sitwasyon ko. para maiwas raw sa atake sa puso, kaya nga lagi nila akong  pinapatawa. Para hindi raw ako malungkot, dahil nalulungkot din sila.

Sa pananatili ko nga sa hospital nakakalungkot nga eh, dagdag stress lang pero kakayanin para kay baby. Minsan kapag pagod na pagod talaga ako,don umaatake ang sakit sa puso ko. College na namin nalaman ng Mama ko na, kailangan ko na pala ng heart transplant para di lumala ang sakit sa puso, yon nga lang wala kaming sapat na pera para  bayad sa operasyon, sakto lang din sa pangarawaraw namin ng mama ko ang kinikita namin sa palengke, malaking pera ang kailangan sa operasyon, wala kaming ganon kalaking pera.

Only child lang ako ng Mama ko, hindi ko alam kung saan ang tatay ko basta ang alam ko ,kaming dalawa lang ng Mama ang magkasama simula't sapol. Nagtanong na rin ako tungkol sa aking ama , pero di naman ako sinagot ng Mama ko sa tanong ko. Kaya simula noon di na ako nagtanong pa, baka magalit lang siya sa akin.

Magkatabi pala kami ngayon ni Jackie, nasa gitna ako nilang dalawa ni Marco , I'm happy for her dahil nagkabati na sila ng parents niya. Masasabi ko lang sa pamilya ni Jackie ,magaganda at gagwapo ng lahi niya.

Nakita ko na sila sa personal, noon sa picture lang, ngayon totoo na talaga ,nakita ko na ng malapitan.

They are good naman pala, seguro nabigla lang talaga sila sa mga pangyayari, kaya naisipan nilang ipakasal si Jackie sa isip ko.

Speaking of,  alam ko na kung sino ang taong ipakasal sana kay Jackie, walang iba kundi yong boyfriend ko na ngayon, pero di pa alam ni Jackie ang tungkol dito.

Ibinahagi kasi sa akin ni Marco ang tungkol don, hindi naman ako nasaktan non, pinaliwanag naman niya ng mabuti sa akin. But, accidentally lang ang pagtatagpo nilang dalawa, tanging si Marco lang ang nakakaalam sa kanilang dalawa ni Jackie.

Ayon pa kay Marco, hindi sila nagkausap man lang, dahil noon hanggang tinginsa malayo  lang si Marco kay Jackie, umabot sa punto na ipakasal na silang dalawa, sa araw ng engagement party sana nilang dalawa doon sila magkakausapnna sana kaso nga lang lumayas na si Jackie. Kaya naman di sila nagkakilala noon pa, tanging magulang lang ni Jackie ang nakakausap niya.

Past na naman iyon, seguro di na magagalit pa si Jackie, and beside matagal tagal naman iyon, sa isip ko. Saka wala akong karapatan na ipagsabi ang nalalaman ko.

Kasalukuyang kumakain kami ngayon, masaya kamiNg  kumakain habanv naguusap kaming lahat sa table.
Mabait naman pala ang mga pamilya ni Jackie, as I thought masama sila .Pero sa nakikita ko mahal naman nila ang kanilang anak.

“ Ikinagagalak kong makilala ko kayong lahat.”biglang saad ng ama ni Jackie  sa amin.
“ Kami din po.” sagot naman ni Laiza, habang nakatingin sa kapatid ni Jackie,ganon rin naman ang kapatid ni Jackie kay Laiza.

Sa isip ko, may something ang dalawa, hindi ko alam kong ano basta may chemistry.

Nakangiti nangayon ang ama niya sa amin.

“ Salamat talaga  dahil andiyan kayo kung kailangan ng tulong ng anak ko, di talaga kayo nagdalawang isip na tulungan siya.” wika pa ng Mom niya.

“ Utang na loob namin ang kabutihan niyo , dahil andiyan kayo para tulungan ang kapatid ko na si Jackie.” Ate ni Jackie.

“ Walang anoman yon, mahal namin si Jackie.” sagot naman ni Carlo.
“ Ang saya niyong kausap di talaga kayo mabobored basta kayo ang magkasama.” sabat naman ng kuya niya. Pero kay Laiza nakatingin, napansin ko rin ang katabi ko na panay irap sa kuya niya.

“ Kuya stop staring at my friend, its annoying.” saway ni Jackie sa kuya niya.

“ She's beautiful.” biglang nabigkas ng kuya niya.
“ Yeah, I know kuya, but staring is rude kuya .” saad niya sa kuya niya na panay sulyap kay Laiza. Ganon rin naman ang napansin ko kay Laiza panay tingin din sa kuya ni Jackie., feelings are mutual for both of them, sa nakikita ko lang sa kanilang dalawa.

“ Ok fine ,bunso.” pagsuko niya dito. Pero sadyang matigas ang ulo, sumulyap ulit ito di rin naman napansin kaya di siya nasaway ng kapatid.

“ Anak, if ever may kailangan ka, ipaalam mo na lamang sa amin, saka wag kanang magtrabaho, kami nakakausap sa boss mo, alang alang diyan sa baby mo, saka kailangan mo na wag pagod  dahil mahirap na sa sitwasyon mo na mahina ang kapit ng bata.” paalala ng Mom ni Jackie sa kanya.

“ Yes Mom.” sagot niya pa.