YOUR LOVE IS GONE

Part 28

Part 28

Jackie's Pov

Kinabukasan, maaga kaming nagising para maghanda para maaga din makapasok sa school. Nagtutulungan kaming maghanda ng pagkain pagkatapos naming maligo. Mabilis din lang naman natapos ang paghahanda namin dahil tatlo kaming gumagawa. Si Shania lang ang hindi nakasabay dahil pinagpahinga pa namin, andito naman din sila Tita at si nanay Rosing para tumingin tingin sa kanya.

Di rin nagtagal inaaya na namin silang kumain, pero tumanggi sila Nanay Rosing at Tita dahil mamaya na raw sila kakain dahil magkakape muna raw sila.
Si Shania naman tulog pa, bukas pa  naman siya papasok.

.........

Nagpaalam na rin kami kina Nanay Rosing at Tita, na aalis na kami na sa sala kasi silang dalawa nanonood ng TV.

A few minutes later, nakarating na  rin agad kami sa school,  pero sa hindi inaasahan na pagkakataon, ang taong ayaw mong makita na pilit mong iniiwasan, lagi kayong pinagtagpo ng tadhana.

Nasa pathway kasi silang magkakaibigan nakatambay
seguro may hinihintay, maaaring girlfriend niya . Wala kasi sa grupo, kaya sa tingin ko si Celine ang hinhintay niya.

Oo, masakit pero tanggap ko na di talaga niya ako minahal noon pa man, gayunpaman , wag ipilit ang ayaw sa atin dahil tayo lang din ang masasaktan sa bandang huli.

“ Ackie, andiyan siya wag mag pa apekto sa mokong nayan. ” paalala sa akin ni Laiza.
“ Yeah, I will. ” I answered

Nagpatuloy lang din kami sa paglalakad kahit alam kong may nakatitig sa amin, especially sa akin.  Nang makarating kami sa tapat nilang magkaibigan, di ako nagbigay imik kahit sa mga kaibigan pa niya. Kahit  andon pa si Deo, na naging kaibigan ko na kanyang kaibigan. Sa kanya ko lang talaga naramdaman na tunay ang pakikipag kaibigan sa akin, yong walang tinatago sa akin.

Lumihis na lang din ako ng daan, para maiwasan siya kahit nagkatinginan pa kaming dalawa wala namang ekspresyon yong mukha ko nong  nagkatinginan kaming dalawa, Ako na lang din ang umiwas ng tingin sa kanya.

“ Dude, di ba ex mo yon?” Narinig kong tanong  ng isa sa mga kaibigan niya. Wala akong narinig na sagot sa kanya.

“ Yes, ” sabat ni Deo, ” Di ba maganda, gusto ko siyang ligawan, kung ok lang naman sa kaibigan natin, wala namang masama don, dahil iba naman talaga ang mahal ni Jason.”  pabirong saad  ni Deo, wala namang epekto yon kay Jason eh, hindi ko alam kung ano ang naging reaksiyon niya sa sinabi ni Jason pero nakaka seguro ako na wala lang yon sa kanya. Nakatalikod kasi ako sa kanila, ayaw ko na lang din alamin pa. Kaya nagpatuloy lang kami sa paglaalkad hanggang sa makarating na kami sa  room namin.

Pagpasok at pagpasok din namin sa loob nakitannamin agad sina Marco at Carlo.

” Goodmorning guys.” bungad ko sa kanila.
“ Woah, good mood na good mood ah,” komento din sa akin ni Carlo.
“ Bakit, bawal bang maging masaya." tiningnan ko siya na nakataas ang isa kong kilay.
“ O easy lang, beastmode agad.” wika ni Carlo sa akin.
“ Eh, ikaw kasi pinangunahan mo na naman, baka ano na namang maisip sa atin yan sege ka, ikaw din.” panakot pa ni Elisa kay Carlo.

”  Bakit, wala naman akong ginawa sa kanya ah.” depensa ni Carlo.
“ Basta,wag kanang magsalita ng kung  ano diyan, baka ano na namang maisip niyan, ” paalala ni Elisa.
“ Hey, ang cute niyong tingnan, para kayong couple na laging nagbabardagulan.” nakangiti kong sabi.
“ Eto kasi, ” saad ni Elisa, sabay turo kay Carlo.
“ Love birds magsitigil nga kayong dalawa.” saway ko dito, dahil alam kong mag aaway na naman silang dalawa.
“ Di kami love bird's, tao kami.” pilosopong wika ni Carlo.
“ Marco, tawag pansin ko sa kanya,bakit ba tulala diyan, may problema ba? tanong ko sa kanya.

“ Wala , may iniisip lang.” sagot niya sa akin.
“ Kung may problema ka andito lang kami” anas  ko dito.
“ No ok lang talaga ako.” wika pa ni Marco.
” Ok, basta andito lang kami.” paalala ko sa kanya.
Tumango naman siya sa akin bilang tugon sa sinabi ko.

Di rin nagtagal dumating ang professor namin, nagdiscuss lang din siya tungkol sa lesson namin, hanggang nag dismissal na rin.

Hanggang sa second subject namin, pagkatpos break time agad,  alam niyo na mag fofood trip na naman  kami.

” May itatanong lang ako sayo Ackie, sana wag kang magalit, if ever  na bumalik si Jason sayo, ama ng dinadala mo, tatanggapin mo pa ba?” Tanong sa akin Laiza.

“ Hey, stop asking about him, saka wag niyong mabanggit banggit sa akin yang pangalan na iyan, siya na mismo ang may sabi na di niya anak ang dinadala ko. Masakit sa part ko iyon, ano tingin niya sa akin, pero tanggap ko na. Iisipin ko na lang na  sperm donor kaya nabuntis ako. To answer your question, I don't know the answer either, but for now, Im in the moving on stage. Guys, isipin niyo na lang na sperm donor lang to, saka please dont mention his name again. I dont want to hear , anymore.” paalala ko sa ka ila, naiiyak na ako pero pinigilan kong maiyak baka mag alala sila sa akin.

“ Im sorry Ackie, ” Laiza apologize.
“ No worries, paalala ko lang din.” sagot ko.

Ackie, tawag sa akin minsan ng mga kaibigan ko sa akin, sila lang din ang pinapayagan kong tawagin ako ng ganon.
“ Guys, food trip tayo, wala pa naman tayong klase eh.” Carlo.
“ Tara na,” aya ni Marco  sa amin .

Naglakad na kami sa may nagtitinda ng mga pagkain di rin kalayuan sa school namin.

Pagdating namin don, agad akong naghanap ng gusto kong kainin. Una kong nakita na pagkain  fishball , kaya agad akong kumuha dahil nag iisa na lang din , pero nagkataon sabay kaming nakadampot sa fishball, it turns out, nahawakan niya yong kamay ko. Parang pamilyar iyong pabango niya sa akin, kaya nilingon ko ito, sino pa nga ba, edi yong ayaw kong makita, speaking of sperm donor,

Binitawan ko agad iyong fishball na gusto ko, tiningnan ko lang siya, hindi rin ako nagsalita. Sayang iyong fishball gusto ko pa naman iyon, nagcrecrave ako non, pero nang makita ko ang pagmumukha nong lalaking yon, parang nawala tuloy iyong gana ko kumain ng fishball.

Iniwanan ko na lang siya don,naghanap na lang din ako ng ibang pagkain. Kanina pa pala nakatingin sa akin ang mga kaibigan ko, di ko lang napansin dahil sa fishball na yon.

Pero may ibang pagkain pa akong hinahanap, di ko mawari kong ano yon, basta panay tingin lang ako sa sa mga paninda. Hanggang sa madako ang tingin ko sa  balot vendor , malayo pa lang ako naglalaway na agad ako.

“ Wag mong sabihin , kakain tayo niyan.” wika ni Elisa.
Nakangiti ko silang tiningnan, tanging si Elisa at Carlo ang ayaw kumain.

“ Hmm, yeah, saka libre ko naman to eh, gusto ko tayong lahat ang kakain, walang magrereklamo kundi di tayo magkaibigan.” panakot ko sa kanila.