Hyunjin kısa bir telefon konuşmasının ardından masaya geri döndü. O geri döndüğünde tekrar yemeğini yemeye başladı.
Felix ona o kadar açıklama yapmıştı ama Hyunjin hiç konuşmamıştı. Felix neden böyle olduğunu düşündü. Gerçi Hyunjin ona sormamıştı bile ve Felix kendi kendine açıklama yapmaya başlamıştı. Bunun üzerine Felix kendi sormaya karar verdi.
"Kimdi? Yani önemli miydi?"
"Bir arkadaş." demişti Felix'in yüzüne bile bakmadan.
Felix ilk başta bozulsa da sonrasında belki özelidir diye düşündü ve üstelememeye karar verdi. Yemekleri bittikten sonra kalktılar ve sonrasında tekrar arabaya bindiler. Hyunjin, Felix'i evine bırakmak için onun evine doğru sürmeye başladı.
Evin önünde durduklarında Felix emniyet kemerini açmamıştı bile ve Hyunjin'e dönmüştü.
"Bugün için teşekkür ederim. Her ne kadar içime sinmese de her şeyi senin ödemen. Yine de güzeldi. Sağ ol."
"Rica ederim Felix. Tekrarlayalım, olur mu?"
Felix nedense duraksadı ve başını salladı hafifçe.
Sonrasında Felix'in tüm bedeninin donmasına sebep olacak bir şey oldu. Hyunjin hafifçe öne uzandı ve Felix'in emniyet kemerinin tuşuna basıp kemeri onun üstünden çekip yerine bıraktı. Emniyet kemerini o çözmüştü yani. Felix donmuş şekilde ona bakarken Hyunjin de geri çekilmişti.
"Ne oldu? Ah, yanlış anlama. Kemeri bozuk o koltuğun. Ondan yardım ettim." dedi Hyunjin.
"Ah, anladım." dedi Felix de zar zor kendine gelip.
"Görüşürüz." dedi Felix arabadan inerken. Hyunjin de arkasından aynısını dedi.
Felix hızlı adımlarla eve girdi. Sonrasında hemen odasına gitti. Salondaki diğerlerine selam bile vermemişti. Her ne kadar Jisung ona seslense de.
Felix odasına girip direkt kapıyı kapattı ve sırtını kapıya yasladı.
Felix hiç bu kadar karmaşık hissetmemişti. Normal bir buluşma değildi bu. Diğer arkadaşları ile buluşunca böyle hissetmiyordu. Hyunjin hakkında yanıldığını düşünmeye başlamıştı. Arabada yaptığı o hareket daha da aklını karıştırıyordu. Evet, sadece kemer bozuk olduğu için yapmıştı ama Felix buna çok takılmıştı. Neden bu kadar düşünce ile ayrılmıştı onun yanından? Felix hissettiği şeylerden emin değildi ama kesinlikle iyi duygular hissetmediğinden emindi.
~
Hyunjin, Felix'in eve girişini de izlemişti ve sonrasında evin önünden ayrıldı. Sonrasında restorantta iken onu arayan kişiyi bir daha aradı. Chan.
"Chan? Şimdi söyleyebilirsin. Yalnızım şuan."
"Pekala. Emin misin söyleyebileceğimden?"
"Evet. Arabada yalnızım. Felix'i eve bıraktım."
"Hyunjin bu işte cidden kararlı mısın?"
"Evet." dedi net bir sesle Hyunjin.
"Bence çabuk karar veriyorsun."
"Hayır Chan. Ben ne yaptığımın farkındayım. Bundan da dönmeye niyetim yok. Bana başta yardım edeceğinizi söylediniz. Şimdi ne bu tavır?"
"Sinirlisin."
"Değilim."
"Bir şeyler yolunda gitmemiş."
"Hayır, her şey istediğim gibiydi."
"Ne oldu? Kitapçıya bir şey almadığınız halde para mı ödemiş oldun?"
"Hayır. Kitap aldı."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You Said "Blood" | Hyunlix'
ФанфикEv arkadaşları ile mutlu ve huzurlu bir hayatı olan Felix, okuduğu üniversiteye o sene gelen ve tesadüfen tanıştığı insan anatomisi okuyan Hyunjin yüzünden bu sakin ve sevimli hayatına veda eder ve kendini yabancı olduğu tüm kavramların ortasında bu...