Chapter 10

13 4 0
                                    

"Iiwan ko na kayo dito sa kusina." anunsiyo ni Tita Amor habang hinuhubad ang apron niya.

Sensei and I nodded.

She looked at me. "After mo makapaghugas, pwede ka ng umuwi." she smiled afterwards. "I appreciate everything you've done today, Blairy Baby." she said with sincerity.

It warmth my heart. I smiled sincerely at her. "Thank you po, Tita."

And anong lasa ng cupcake na gawa ko?! Okay lang daw sabi ni Tita Amor for the beginners! She said I need to practice more at may potential daw ako maging magaling na pastry chef!

She smiled back at me. She throw a glance at Sensei. "I have to visit your Tita at baka magtampo yun kaya uuna na 'ko sayo. Don't forget to lock the windows and door before you leave." paalala ni Tita kay Sensei

Sensei nodded as an answer. "Take care, Ma."

Tita Amor nodded and give him a goodbye kiss in the cheek.

Lihim na nanlaki ang mga mata ko, gulat sa nasaksikan. My mom never kiss my cheeks ever since. . .

Sensei smiled at her as if it was natural for them. Parang si Mami Carla at Daniel Padilla ang peg nila, kaso 'tong si Sensei, he let her mom kiss him infont of me. And that's not bad. . . that's one of a kind. I mean, not all men were like that towards their mother, so if that's how he treated his mom, then he will probably treat her girlfriend like that, too. I'm amaze that I saw this sweet side of him.

Tita Amor bid her finally goodbye and leave us alone.

Bumalik na si Sensei sa paghuhugas ng mga pinggan at ganoon rin ako. He's next to me and we're both silent.

Hindi kaya nahihiya siya sa 'kin kaya hindi siya nagsasalita?

I secretly smirk to myself. I bet. Tumighim ako bago tumingin sa kanya. "Wag ka mahiya, Sensei. Hindi ko naman ipagkakalat yung nakita ko kanina. Promise yan." paninigurado ko dito.

Kunot noo niya 'kong tiningnan. "What are you talking about?"

"Asus! Kunyare pa 'to, oh! Basta pangako, safe ang secret mo sa 'kin!" nakangising saad ko sa kanya habang tumatango tango.

"Bilisan mo diyan." masungit na sagot nito bago nagpunas ng kamay at hinubad ang apron. "After five minutes at hindi ka pa tapos diyan, go home alone."

Napakurap ako. "Nagta-tagalog ka pala?"

"We're in the Philippines, Kenin. What did you except? I talk mandarin?" he said using "at the matter of fact" tone.

Tinuro ko siya. "Ayan oh! English ka nang english!"

"Whatever." he said and stormed out.

"Huy, 'wag mo 'ko iwan, Sensei! Wala na 'kong energy bumyahe!" pahabol ko dito.

"You have four minutes left, Kenin." sagot niya.

"Eto na! Bibilisan na, Sensei!" sigaw ko at mabilis na hinugasan ang mga plato.

...

"ARAW araw ka bang nasa bakeshop, sensei?" tanong ko nang magsimula ng umandar ang kotse niya papaalis sa bakeshop.

"Why do you ask?" tanong nito pabalik habang direstong nakatingin sa daan.

"Wala lang, mema topic. Awkward kasi pag tahimik." pag-amin ko dito.

Binuksan niya ang radio ng kotse niya. I clapped my bare hands as I heard the familiar song of Lady Gaga which is entitled "I always remember us this way."

"Omg! Alam 'ko 'yan! 'Wag mo ilipat!" pigil ko dito bago tumighim at pumikit, ninanamnam ang himig ng musika. "Arizona Sky, burning in your eyes, you look at me-" bigla niyang pinatay ang radio. Tiningnan ko siya ng  masama. "Sensei! Bakit mo pinatay!" reklamo ko.

"Boses kambing ka."

I was burned and toasted. Umakyat ang dugo ko sa mukha at halos umusok ang ilong at tenga ko sa inis. Kung wala lang akong utang na loob sa kanya malamang nabetlogan ko na siya! "Bastos naman ng bibig mo, sensei! Lagyan mo naman ng konting filter minsan. Pwede mo namang sabihin na 'medyo flat amboses mo, kenin' ganon!"

"Ilong mo ang flat, e."

Guys, any tips paano pahabain ang pasensya?

Napapikit ako sa inis. "Kahit anong mangyari 'wag kang mananaksak, Blaire." bulong ko sa sarili bago siya pekeng nginitian. "Hindi kaya flat 'to! Maraming nagsasabi na kaparehas ko ng ilong si IU!" buwelta ko sa kanya.

Totoo kaya yun! Sabi ng kumare ni Mama.

"Napaka laitero mo porket napaka flawless ng mukha mo. Edi ikaw na biniyayaan ng may kapal, Sensei!"

"I didn't say I'm handsome." giit niya.

Inirapan ko 'to. "Sus! Pahumble ka pa e halos fifty percent ng populasyon sa school natin crush ka!"

"Are you one of those fifty percent?" taas kilay na tanong nito.

I laughed sarcastically. "Oo, kasali ako do'n sa fifty percent. . ." I trailed off. "Na walang gusto sa 'yo!" singhal ko.

"Really?" hindi naniniwalang tanong nito.

"Oo! Aromantic kaya ako." sagot ko pa. Kumunot ang noo nito. Mukhang hindi niya alam ang ibig sabihin ng aromantic. "Aromantic, a person who experiences-"

"Little or no romantic attraction to anyone." Sensei cut me off. Aba, alam niya rin pala kahit yun.

Tumango tango ako. "Yes. Isa ako sa mga yun." I stated.

"Since when?" tanong nito.

"High school." sagot ko. "I fucked up really hard when I was in first year highschool."

He nodded. "Did you consider that as a curse?"

Umiling ako. "Dahil dito, no man can hurt me. This is like my protection for those men who will only cause pain in my heart. And I don't want to be hurt again. Mahirap e, masakit."

"Heartbreak?" hula nito.

Tumango ako muli bago tumingin sa labas ng bintana."Unang lalaking minahal ko sa buong buhay ko."

"Your ex?" hula ulit nito.

Nilingon ko siya bago umiling. "Tatay ko."

He stared at me before looking back at the road. "We can stop talking about him if you're not comfortable, Kenin."

Umiling ako bago tumawa." Okay lang, baliw! Tatay ko lang naman yun saka, six years na rin. Wala na sa 'kin."

"Then why you're still afraid to love if it's really nothing to you now?"

Nawala ang ngiti sa mga labi ko bago tumingin sa kuko ko. "Ewan, traumatize ata ako."

"Well, neither do I believe inlove so you're not alone." saad niya. "There's no such thing like pagibig." he remarks.

Napatawa ako sa sinabi niya. "Tama, there's no such thing like pagibig, Sensei! 'Yan na motto natin simula ngayon!"

Inirapan niya 'ko. "Dinamay mo pa 'ko diyan."

I laughed at him.

"We're here." anunsiyo niya bago tinigil ang kotse sa tapat ng gate ng bahay namin.

I stepped out from his car. Sinilip ko siya sa bintana at kinawayan. "Bye, sensei. Ingat ka! Salamat sa paghatid. Gawan kita ng cupcake soon. Ano'ng gusto mong flavor?"

"Chocolate." tipid na sagot nito bago tipid akong nginitian. "I have to go."

I smiled back at him and nodded. I stepped backward and wave my hands again. He nodded at me before driving away.

"MA!!!!! SI TOMBITS MAY BOYFRIEND NA!"

Nanlaki ang mata ko at mabilis akong pumihit papaharap at naabutan ko si Kuya Brent na nanakbo papasok sa loob ng bahay.

"NALINTIKAN NA!" mabilis akong pumasok sa gate at hinabol si kuya. "Ma! HINDI! WAG KA MANIWALA DIYAN, MA!"

"MAAAAAAAAAAAAA!!"

The Aromantic GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon