Dirty Τhoughts

κεφάλαιο 15

Όταν ανοίγω επιτέλους τα μάτια μου ο ήλιος μπαίνει από τις μεγάλες τζαμαρίες και φωτίζει όλο τον χώρο ενώ μπορώ να διακρίνω την υπέροχη θέα με τα καταπράσινα βουνά του Άσπεν. Κοιτάζω την ώρα στο κινητό μου η οποία γράφει έντεκα και μισή, μπορεί να μην κοιμήθηκα πολύ αλλά, τουλάχιστον ξεκουράστηκα. Η θέση δίπλα μου είναι άδεια προφανώς ο Άντονι θα έχει ξυπνήσει ήδη, σηκώνομαι και αφού κατευθύνομαι προς το μπάνιο πλένω το πρόσωπό μου και αναστενάζω καθώς οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια μου μαρτυράνε την κούραση μου. Χριστέ μου θα χρειαστώ μισό μπουκάλι κονσίλερ και μέικ απ για να καταφέρω να τους κρύψω.  Διαλέγω μια δερμάτινη  μίνι μαύρη φούστα η οποία είχε το φερμουάρ της μπροστά και ένα μαύρο φλοραλ  μπλουζάκι καθώς και ένα μποτάκι σε ίδια απόχρωση μέχρι τον αστράγαλο. 

Κατεβαίνω προς τα κάτω και ακούω ομιλίες από τον χώρο της κουζίνας και πηγαίνω προς τα εκεί. Ο Έντουαρντ με την Έμιλυ και τα παιδιά τους κάθονται γύρω από το τραπέζι και παίρνουν το πρωινό τους σαν ευτυχισμένη οικογένεια. Τα μάτια του Άντονι συναντάνε τα δικά μου καθώς μπαίνω μέσα στον χώρο <<Μωρό μου>> η φωνή του Άντονι αντηχεί μέσα στον χώρο και με κάνει να κοκκινίσω καθώς έξι μάτια στρέφονται πάνω μου. <<Καλημέρα σας>> λέω σιγανά <<Καλημέρα Ρόζα έλα κάθισε>> ο Έντουαρντ δείχνει μια κενή θέση ανάμεσα σε αυτόν και τον Άντονι και πηγαίνω προς το μέρος της χαμογελαστή. <<Δεν ήθελα να σε ξυπνήσω μιας και το βράδυ ταλαιπωρήθηκες για να κοιμηθείς>> λέει ο Άντονι και τα μάτια μου ταξιδεύουν προς το πρόσωπο του Κρίστιαν που κάθετε απέναντι μου και δίπλα στον αδελφό και στην μητέρα του. <<Τώρα είμαι μια χαρά ξεκουράστηκα>> του λέω χαμογελαστά. <<Το παθαίνω και εγώ αρκετές φορές όταν αλλάζω περιβάλλον>> η γλυκιά φωνή της Έμιλυ με κάνει να την κοιτάξω <<Συνήθως βοηθάει ένα φλυτζάνι τσάι υπάρχει αρκετό στην κουζίνα μπορείς να φτιάξεις όποτε θέλεις και να θεωρείς το σπίτι δικό σου>> συμπληρώνει. <<Σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία>> λέω και κοιτάζω τους γονείς του Άντονι ενώ πίνω λίγο καφέ από την κούπα μου. <<Χαρά μας είσαι τόσο υπέροχη κοπέλα και ο Άντονι είναι πολύ τυχερός που σε έχει κοντά του>>> απαντάει ο Έντουαρντ. 

Κοιτάζω τον Κρίστιαν και καταπίνω καθώς οι τύψεις που νιώθω για τον αδελφό του όλο και μεγαλώνουν. <<Το βράδυ είπαμε να πάμε όλοι μαζί σε ένα υπέροχο πολυτελές εστιατόριο το οποίο υπάρχει στο κέντρο της πόλης και το επισκεπτόμαστε κάθε φορά>> λέει ο Έντουαρντ ενώ πίνει λίγο καφέ. Τον κοιτάζω χαμογελαστά <<Εμένα με συγχωρείτε αλλά, πρέπει να κάνω ένα επαγγελματικό τηλεφώνημα>> η φωνή του Κρίστιαν ακούγετε παγερή και σηκώνετε από το τραπέζι <<Χαλάρωσε λίγο αδελφέ διακοπές είμαστε>> του λέει ο Άντονι και ο αδελφός του, του ρίχνει ένα άγριο βλέμμα. <<Ξέρεις για να συνεχίσεις όμως να πηγαίνεις διακοπές με την φιλενάδα σου θα πρέπει κάποιος από εμάς να συνεχίσει να δουλεύει ακόμα και στις διακοπές, όπως και τα σαββατοκύριακα>>. Η πρόταση του Κρίστιαν έκανε όλους γύρω μου να παγώσουν και να κοιτάζουμε ο ένας τον άλλον αμήχανα, <<Αρκετά Κρίστιαν ήσαστε πλέον μεγάλα παιδία τι συμπεριφορά είναι αυτή και μπροστά στην Ρόζα ντροπή σου>> τον επιπλήττει ο πατέρας του αλλά, δεν φαίνεται να πτοείτε <<Στον γιο σου να τα πεις ο οποίος όλο γυρίζει από εδώ και από εκεί συνέχεια>>. Η Έμιλυ με κοιτάζει ντροπιασμένη καθώς οι γιοι της μαλώνουν σαν πεντάχρονα που δεν μοιράζονται τα παιχνίδια τους μόνο που αντί για παιχνίδια βρίσκομαι εγώ στην μέση. <<Δεν είμαι εγώ αυτός που διάλεξα να μείνω στο Ritz - Carlton με θέα τον ποταμό Πότομακ>> ο Άντονι κοιτάζει άγρια τον αδελφό του καθώς μιλάει. Κατάλαβα αμέσως για πια περιοχή ακριβώς μιλάει ο Άντονι καθώς είναι αδύνατον να μένεις στην Ουάσιγκτον και να μην την ξέρεις αφού, εκεί βρίσκεται ο Λευκός Οίκος και πολλά μουσεία και οι τιμές για να μείνεις σε ένα μικροσκοπικό διαμέρισμα μπορεί να φτάνουν μέχρι και τα εβδομήντα χιλιάδες δολάρια το μήνα. Εξωφρενικό ποσό εάν αναλογιστεί κανείς πως σχεδόν εξήντα χιλιάδες είναι ο ετήσιος μισθός ενός μέσου εργαζόμενου. <<Τέλος δεν θα το ξανά πω>> η φωνή του Έντουαρντ ακούστηκε πιο δυνατά από πριν βάζοντας τέρμα στον διαπληκτισμό των γιών του.