κεφάλαιο 35

314 17 5
                                    

                                                                                     ΚΡΙΣΤΙΑΝ 

Βλέπω την Ρόζα να κοιμάται στην αγκαλιά μου και θα μπορούσα να κάτσω για πάντα εδώ να την κοιτάζω έτσι είναι νωρίς ακόμα οπότε προσέχω να μην την ξυπνήσω. Όταν μου έστειλε μήνυμα χθες το μεσημέρι μόλις είχαμε τελειώσει το μεσημεριανό γεύμα μας και ο παππούς μου μας αφηγούνταν μια ιστορία απ' όταν ήταν στο στρατό. Μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι όντως έβλεπα καλά στο κινητό μου και ότι η Ρόζα μου είχε στείλει μήνυμα πρέπει να πέρασαν τουλάχιστον πέντε λεπτά αλλά, μετά από αυτό ούτε ο Θεός ο ίδιος δεν μπορούσε να με κρατήσει μακριά της. Το μόνο που τους είπα ήταν ότι ο κολλητός φίλος μου, ο Στέφαν, είχε έρθει για λίγες μέρες στην Ουάσιγκτον και ήθελε να βρεθούμε, κάτι που εν μέρη είναι αλήθεια. Ο Στέφαν όντως είχε έρθει και το βράδυ που συναντηθήκαμε με την Ρόζα και τις φίλες της στο μπαρ κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό, ήξερα πως αργά ή γρήγορα η Ρόζα θα μάθαινε για την σχέση μου με τον φίλο της αλλά, δεν πίστευα πως θα γινόταν τόσο σύντομα και κάτω από αυτές τις συνθήκες. Χαμογελάω καθώς θυμάμαι την αντίδραση του μόλις τις είδε ή μάλλον την είδε, την Τζέσικα. Ο χαζός έκανε σαν δωδεκάχρονο, όχι ότι εγώ πάω πίσω για αυτήν εδώ την δεσποσύνη που κοιμάται βαριά δίπλα μου, μπορεί να άργησα αλλά, τουλάχιστον την διεκδίκησα και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, είναι και θα είναι δικιά μου σε αντίθεση με τον Στέφαν που δεν κάνει καμία κίνηση. Ξέρω πολύ καλά τι είχε συμβεί ανάμεσα τους πριν φύγει για την Αγγλία και αυτό σημαίνει πως υπάρχουν αισθήματα και τα είχα δει ξεκάθαρα στο πρόσωπο της Τζέσικα και τα τέτοια συναισθήματα δεν σβήνουν ποτέ.

Όταν την είδα να φοράει αυτό το γαμημένο φόρεμα Χριστέ μου ήθελα να την ρίξω στο πόδι μου και να της χτυπήσω αυτόν τον υπέροχο στητό κώλο. Όμως βρήκα την λύση αργότερα ένα από τα πλεονεκτήματα του να είσαι ο Κρίστιαν Πίρς είναι η μνήμη μου καθώς θυμάμαι τα πάντα και με λεπτομέρειες και ειδικά όσα αφορούν την Ρόζα. Έτσι θυμήθηκα και έναν καυγά μας όταν μου είχε πει πόσο καλά την ικανοποιούσε ο δονητής της, ήταν μαρτύριο αλλά, και τόση μεγάλη απόλαυση να την βλέπω έτσι γυμνή, δεμένη, με ανοιχτά πόδια - χέρια με τον δονητή της να την γεμίζει από παντού και αυτή να παρακαλάει για το δικό μου πέος. Σκατά. Νιώθω την στύση μου να σκληραίνει και αναδεύομαι ελάχιστα, <<Μμμ>> μια νυσταγμένη φωνή ακούγετε δίπλα μου και κοιτάζω προς το μέρος της, η Ρόζα κουνιέται λίγο και μένω ακίνητος για να μην την ξυπνήσω. Όταν σκαρφάλωσα χθες στο μπαλκόνι της και την είδα έτσι, ήμουν σίγουρος πως έκλεγε, αλλά, δεν ήθελε να μου πει τον λόγο και ούτε εγώ την πίεσα παραπάνω. Έτσι και ευθύνεται για αυτό ο Άντονι θα τον σκοτώσω, θα τον πνίξω με τα ίδια μου τα χέρια ακόμα και αν είναι αδελφός μου. Ο μαλάκας της ζητούσε επίμονα να έρθει μαζί της ως εδώ και να περάσουν τις ημέρες μαζί ώστε να την ζητήσει επίσημα και από τους γονείς της. Τον είχα ακούσει που το έλεγε στους γονείς μας λίγες μέρες πριν και προχθές στην εταιρία πάλι την πίεζε, όμως η Ρόζα του είχε πει πως ήταν καλύτερα να έρθει μόνη της. Ευτυχώς δηλαδή γιατί τώρα δεν θα μπορούσα να ήμουν εδώ και να την κρατάω έτσι στην αγκαλιά μου, όμως η καρδιά μου πονούσε τόσο πολύ, που την έβλεπα σε αυτή την κατάσταση και θέλω να την βοηθήσω αλλά, δεν με αφήνει. Ίσως όμως είναι καλύτερα γιατί εάν μάθω πως φταίει ο Άντονι θα του σπάσω τα μούτρα που την κάνει να κλαίει, μπορεί πάντα ο αδελφός μου να ζήλευε εμένα για ότι έκανα, όμως αυτή την φορά τον ζηλεύω εγώ και τι δεν θα έδινα για να είμαι στην θέση του και να παντρευτώ την Ρόζα. Τα πάντα θα έδινα, ακόμα και την ζωή μου. 

Dirty ΤhoughtsWhere stories live. Discover now