Dirty Τhoughts

κεφάλαιο 56

Κοιτάζω έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου καθώς μπαίνουμε πλέον στην Ουάσιγκτον. Αυτές οι τέσσερις μέρες στην Βενετία ήταν υπέροχες ο Κρίστιαν ήταν πιο τρυφερός από ποτέ και περάσαμε φανταστικά. Την τελευταία μέρα είχαμε επισκεφτεί την Βασιλική του Αγίου Μάρκου το Παλάτι των Δόγηδων αλλά, και την καταπληκτική όπερα της Βενετίας. Αυτές οι τέσσερις μέρες θα μου μείνουν αξέχαστες από τα υπέροχα φαγητά και γλυκά που είχα δοκιμάσει ειδικά τα παγωτά τους μέχρι τον καφέ τους, που αν και τους τελευταίους μήνες τον απέφευγα είχα δοκιμάσει λίγο από τον εσπρέσο του Κρίστιαν και το άρωμα του ήταν φανταστικό και μου άρεσε πολύ. Ο Κρίστιαν μπαίνει στην  στην I-495 N προς Baltimore και αναρωτιέμαι για πιο λόγο μιας και από εκεί θα αναγκαστεί να κάνει το κύκλο για το σπίτι του μίας και έχω είχα ήδη μιλήσει με την σπιτονοικοκυρά μου και της είχα πει πως θα μετακόμιζα σε άλλο αφού επρόκειτο να παντρευτώ τον Άντονι. <<ΣΚΑΤΑ>> αναφωνώ και ο Κρίστιαν γυρίζει απότομα το κεφάλι του προς το μέρος μου <<Τα ρούχα και τα πράγματά μου υποτίθεται πως θα τα μεταφέρανε στο καινούργιο σπίτι που θα είχαμε με τον Άντονι>> λέω και σκέφτομαι τι μπορεί να έχουν απογίνει. <<Μεταφέρθηκαν ήδη>> τον ακούω να λέει και τον κοιτάζω ερωτηματικά <<Που;>> ρωτάω ίσως να τα πήγε σπίτι του. <<Θα δεις σύντομα>> απαντάει και τον κοιτάζω ενώ βλέπω έξω από το παράθυρο να μπαίνουμε στο Forest Hills μια γειτονιά βορειοδυτικά της Ουάσιγκτον. 

Δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλουμε εδώ <<Φτάσαμε>> λέει και παρκάρει μπροστά από ένα τριώροφο σπίτι, ανοίγω την πόρτα και βγαίνω στο δροσερό αέρα που κυματίζει τα μαλλιά μου. Δεν είχε τύχει να έρθω ξανά σε αυτή την περιοχή της Ουάσιγκτον αλλά, είχα βρεθεί παλιότερα στο τεράστιο Rock Creek πάρκο με τον ομώνυμο ποταμό του που εκβάλει στον Πότομακ. Είχαμε έρθει με τα κορίτσια για πεζοπορία και πικ νικ, <<Κρίστιαν που πάμε;>> ρωτάω καθώς κάνει το κύκλο και έρχεται προς το μέρος μου <<Τι είναι αυτό το μέρος, ποιος μένει εδώ;>> τον ρωτάω. Με κοιτάζει και παίρνει μια βαθιά ανάσα ενώ ακουμπάει στο πορτ μπαγκαζ της Jaguar, <<Ο παππούς μου, ο Ρόμπερτ>> λέει και κοιτάζω το σπίτι μέσα στα καταπράσινα πανύψηλα δέντρα και φυτά. Είναι λες και μένεις μέσα στην φύση <<Θα μείνουμε για ένα διάστημα εδώ>> συμπληρώνει και τον κοιτάζω απότομα <<Γιατί;>> ρωτάω και συνοφρυώνομαι <<Δεν μπορούμε να πάμε στο δικό σου σπίτι;>> ξανά ρωτάω και αναστενάζει. <<Ρόζα θέλω να είσαι ασφαλής και ήρεμη>> λέει και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τίποτα. <<Και στο σπίτι σου δεν θα είμαι ήρεμη και ασφαλής, και πάλι δεν καταλαβαίνω Κρίστιαν κινδυνεύω από κάτι και δεν το ξέρω;>> ρωτάω και χαμογελάει απαλά. <<Εάν δεν ξεκαθαρίσω την κατάσταση με τον Άντονι δεν θέλω να μείνουμε σπίτι μου εδώ θα είσαι ασφαλής>> ξανά λέει <<Δεν θα υποψιαστεί ο αδελφός μου πως μένεις εδώ>> συμπληρώνει και τον κοιτάζω άναυδη.