Dirty Τhoughts

κεφάλαιο 45

<<Άντε, προχωρήστε>> χτυπάω τα χέρια μου πάνω στο τιμόνι καθώς είμαι κολλημένη στην κίνηση της Ουάσιγκτον, πρώτη μέρα στην δουλειά και έχω ήδη αργήσει ένα τέταρτο. ΣΚΑΤΑ. Σε μισή ώρα έχουμε μίτινγκ με τον Άλεξ και τον πατέρα του για να τους ενημερώσουμε σχετικά με την νέα εγκατάσταση στις τηλεπικοινωνίες τους αλλά, δεν βλέπω να φτάνω στην ώρα μου. Τι σκατά έχουν πάθει όλοι σήμερα και επικρατεί ένα χάος στους δρόμους. Κοιτάζω ξανά την ώρα οκτώ και είκοσι, αναστενάζω πως την πάτησα έτσι, έψαχνα ένα τέταρτο να βρω το πράσινο μίντι μακρυμάνικο φόρεμα που ήθελα να φορέσω. Χθες το μεσημέρι που γυρίσαμε από την Νέα Υόρκη δεν κατάφερα να ταχτοποιήσω τα ρούχα μου και σήμερα έψαχνα σαν τρελή για να τα βρω το ίδιο και τις μαύρες Jimmy Choo γόβες μου. Επιτέλους καταφέρνω να φτάσω στην εταιρία, πιάνω την τσάντα μου, κλειδώνω και τρέχω προς το ασανσέρ για να ανέβω πάνω. <<Καλημέρα Ζιζέλ>> λέω καθώς ανοίγουν οι πόρτες και προχωράω γοργά <<Καλημέρα Ρόζα καλή χρονιά>> μου φωνάζει αλλά, δεν έχω χρόνο για συζήτηση. Η Μελίσσα μόλις με βλέπει αναστενάζει <<Καλημέρα Ρόζα άργησες>> λέει η βοηθός μου καθώς φτάνω αλλά, συνεχίζω να προχωράω με γρήγορες δρασκελιές με την Μελίσσα να μιλάει πίσω μου <<Πρέπει να σε ενημερώσω πως μέσα στο γραφείο σου είναι ο...>> ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον Κρίστιαν <<Ο γενικός διευθυντής μας...>> συμπληρώνει αλλά, πλέον είναι αργά η καρδιά μου ήδη χτυπάει δυνατά. Γυρίζω προς το μέρος της και την κοιτάζω <<Φέρε μου σε παρακαλώ το τσάι μου>> της λέω και απομακρύνεται ενώ κλείνω την πόρτα πίσω μου.

Είναι ακουμπισμένος πάνω στο γραφείο μου και με κοιτάζει <<Πρώτη μέρα στην δουλειά και αργήσατε δεσποινίς Άντερσον, δεν ξεκίνησε καθόλου καλά η χρονιά>> σηκώνω το φρύδι μου και τον κοιτάζω καθώς κάνω το κύκλο, αφήνω την τσάντα μου, το παλτό μου και κάθομαι στην θέση μου <<Τουλάχιστον για εσάς>> συμπληρώνει με ψυχρό τόνο. <<Μπορώ να μάθω τον λόγο της επίσκεψης σας στο γραφείο μου πέρα από το να με ειρωνεύεστε κύριε διευθυντά;>> τον ρωτάω ενώ σταυρώνω τα χέρια μου. Χαμογελάει ελάχιστα και κάθετε στην καρέκλα απέναντι μου, <<Δεν θα με βλέπατε εάν είχα ήδη λάβει την ετήσια αναφορά>> λέει κοφτά και καταπίνω. ΣΚΑΤΑ. Την είχα ξεχάσει να του την δώσω και ούτε την Μελίσσα είχα ενημερώσει για να την αφήσει στο γραφείο του. <<Την έχω έτοιμη>> του λέω στον ίδιο τόνο <<Και γιατί δεν είναι ήδη στο γραφείο μου;>> ρωτάει και αναστενάζω. Σηκώνω το φάκελο με την αναφορά και του το δίνω αλλά, κοκαλώνω καθώς από κάτω είχα κρύψει τις εξετάσεις μου, τις οποίες είχα ξεχάσει εδώ την τελευταία μέρα και δεν τις πήρα μαζί μου. Τα μάτια του Κρίστιαν προσγειώνονται πάνω στα χαρτιά και έπειτα σε εμένα, τον βλέπω να τσιτώνετε, και να ανασαίνει βαριά <<Θα τα πούμε στην σύσκεψη. Α και φρόντισε να είσαι στην ώρα σου>> λέει και βγαίνει από το γραφείο μου ανοίγοντας απότομα την πόρτα και παραλίγο να πέσει πάνω στην Μελίσσα η οποία μου φέρνει το τσάι μου.