κεφάλαιο 52

340 13 2
                                    

Κοιτάζω όλους όσου βρίσκονται καθισμένοι γύρω μου καθώς τρώμε όλοι μαζί στο Marcel's μια εβδομάδα πριν τον γάμο μας. Οι γονείς μου έχουν έρθει για να περάσουμε όλοι μαζί τις υπόλοιπες μέρες μέχρι το Σάββατο όπου θα παντρευτώ τον άντρα που κάθετε δίπλα μου. <<Για πείτε παιδία καταλήξατε εν τέλη σε κάποιο σπίτι>> ρωτάει η μητέρα μου και την κοιτάζω <<Ναι στο τελευταίο που είδαμε είναι στο Edgewood>> απαντάει ο Άντονι και πίνω λίγο από το κρασί μου. Το βλέμμα του Κρίστιαν πέφτει πάνω μου αλλά, κανένας άλλος δεν φαίνεται να παρατηρεί κάτι. <<Πολύ χαίρομαι επιτέλους καιρός ήταν ο γάμος είναι το Σάββατο και θα πρέπει να μείνετε κάπου την επόμενη μέρα>> λέει η Έμιλυ γλυκά <<Μην ανησυχείς μαμά όλα θα τα ταχτοποιήσω δεν χρειάζεται να αγχώνεται για τίποτα η Ρόζα το μόνο που πρέπει να σκέφτεται είναι το πόσο όμορφη θα είναι>> πιάνει απαλά το χέρι μου και το φιλάει. Καταπίνω και κοιτάζω τον άντρα που κάθετε απέναντί μου και πίνει μόνο μίας το κρασί του.  Ο Άντονι όλη την προηγούμενη εβδομάδα με έσερνε από το ένα σπίτι στο άλλο για να δούμε πιο μας αρέσει καλύτερα είχα φτάσει σε τέτοιο σημείο αγανάκτησης που είπα ναι στο τελευταίο το οποίο είδαμε. Δεν είχα άλλες αντοχές και ως πότε θα του έλεγα ότι δεν μου άρεσε κανένα. Φυσικά όλα τα σπίτι που είχαμε δει ήταν υπέροχα με τέλεια θέα και όλοι θα ήθελαν να μείνουν εκεί. Όλοι εκτός από εμένα.

Ο Έντουαρντ σηκώνει το ποτήρι του ψιλά <<Στην υγεία σας παιδιά>> λέει χαμογελαστός και πίνω λίγο από το ποτήρι μου ενώ ο Άντονι σηκώνεται όρθιος <<Μιας και ξεκίνησε ο πατέρας μου πρώτος τις ευχαριστίες θέλω και εγώ με την σειρά μου να σας ευχαριστήσω πολύ και φυσικά την Ρόζα η οποία δέχτηκε να με παντρευτεί και σύντομα θα φέρει στον κόσμο το παιδάκι μας>> τον κοιτάζω και καταπίνω χαμογελώντας ελάχιστα. <<Επίσης μιας και ο γάμος μας πλησιάζει θα ήθελα να ζητήσω μια χάρη από τον αδελφό μου>> γυρίζω το βλέμμα μου προς τον Κρίστιαν ερωτηματικά αλλά, και αυτός κοιτάζει τον Άντονι εξεταστικά περιμένοντας να ακούσει τι έχει να πει <<Θα ήθελα λοιπόν να του ζητήσω να γίνει ο κουμπάρος μου>>. Κόντεψε να μου πέσει το ποτήρι από τα χέρια μου. Τι πράγμα. Κοιτάζω μια τον Άντονι και μια τον Κρίστιαν του οποίου το βλέμμα αρχίζει να σκοτεινιάζει και κάτι μου λέει πως θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα. Πως σκατά του ήρθε να ζητήσει κάτι τέτοιο από τον Κρίστιαν ήδη είχαμε συμφωνήσει πως η Τζέσικα θα γίνει κουμπάρα μας. Βλέπω τον Κρίστιαν ξαφνικά να γελάει και όλοι τον κοιτάζουν άναυδοι <<Σε ευχαριστώ πολύ αδελφέ πραγματικά με κολακεύεις αλλά, θα σε απογοητεύσω>> ο Άντονι συνοφρυώνεται και πίνει από το κρασί του για να ηρεμίσει <<Άσε που δεν ξέρω εάν θα καταφέρω να έρθω και στον γάμο>> το βλέμμα του συναντάει το δικό μου και καταπίνω. 

Dirty ΤhoughtsWhere stories live. Discover now