Dirty Τhoughts

κεφάλαιο 33

Τεντώνομαι πάνω στο μεγάλο ξύλινο κρεβάτι με στους στύλους και ανοίγω τα μάτια μου οι ακτίνες του ήλιου μπαίνουν μέσα και φωτίζουν το δωμάτιό μου. Το δωμάτιο μου είναι λιτό με ένα γραφείο με μια μικρή βιβλιοθήκη και μια συρταριέρα με καθρέφτη άλλωστε τα περισσότερα πράγματά μου τα είχα πάρει όταν έφυγα για το πανεπιστήμιο και έπειτα για να εργαστώ στην Ουάσιγκτον. Κοιτάζω την ώρα δώδεκα και τέταρτο σκατά πρώτη φορά κοιμάμαι τόσο πολύ. Τι σκατά έχω πάθει το τελευταίο διάστημα. Μια πολύ κακή σκέψη μου τριβελάει το μυαλό εδώ και λίγες μέρες αλλά, το θεωρώ σχεδόν απίθανο να ισχύει αυτό που σκέφτομαι. Σηκώνομαι και πηγαίνω στο μπάνιο το οποίο έχει μια μεγάλη ντουζιέρα και απέναντι ένα έπιπλο με νιπτήρα και ένα μικρό καθρέφτη από πάνω του. Ξεκινάω να κάνω την πρωινή μου ρουτίνα και έπειτα διαλέγω μπορντό, μακρυμάνικο, κορμάκι με ζιβάγκο και μια μίνι, μαύρη, δερμάτινη φούστα. Φοράω ένα μαύρο διαφανή καλσόν με ραφή στο πίσω μέρος και έπειτα πιάνω τα, κοντά καστόρινα μποτάκια μου, από Christian Louboutin σε ίδιο χρώμα με το καλσόν μου και τα φοράω. Είναι μια χαρά για την ημέρα ούτε πολύ απλό αλλά, ούτε υπερβολικό, κατεβαίνω κάτω από ακούω τους γονείς μου να συζητάνε <<Καλημέρα αγάπη μου>> λέει η μαμά μου μόλις με βλέπει να μπαίνω στο σαλόνι <<Παρακοιμήθηκα, ίσως φταίει η κούραση από το ταξίδι>> της λέω απολογητικά <<Έλα έχω φτιάξει καφέ και ομελέτες>> την βλέπω να προχωράει προς το δωμάτιο απέναντι από το σαλόνι όπου είναι η τραπεζαρία μας. 

Ο πατέρας μου κάθετε σε μια από τις οκτώ καρέκλες και πίνει το καφέ του διαβάζοντας την εφημερίδα. Θυμάμαι πως κάθε πρωί το έκανε αυτό καθώς του αρέσει όπως λέει να ενημερώνεται με τον παραδοσιακό τρόπο. <<Καλημέρα μπαμπά>> του δίνω ένα πεταχτώ φιλί και κάθομαι απέναντι του <<Όχι προτιμώ το τσάι>> λέω απότομα για να σταματήσω την μητέρα μου από το να γεμίσει μια κούπα με καφέ μπροστά μου. <<Από πότε;>> ρωτάει έκπληκτη, από όταν άρχισα να ξερνάω ότι έχω φάει εδώ και δυο εβδομάδες <<Έχω αρκετό καιρό και είναι καλύτερο και για την υγεία>> της απαντάω και με κοιτάζει εξεταστικά <<Θα σου φτιάξω τότε τσάι>> λέει καθώς απομακρύνεται.  <<Ρόζα>> γυρίζω προς το μέρος του πατέρα μου και χαμογελάω ενώ αυτός αφήνει στην άκρη την εφημερίδα <<Η μαμά σου μου είπε ότι αποφασίσατε με τον Άντονι να παντρευτείτε>> τον κοιτάζω και καταπίνω <<Ναι έτσι είπαμε>> απαντάω σιγανά <<Δεν θέλω να νομίζεις πως επεμβαίνω αλλά είσαι σίγουρη για αυτή την τόσο σημαντική απόφαση της ζωής σου;>> με ρωτάει και αναστενάζω. <<Ναι>> αλλά, η τρεμάμενη φωνή μου μάλλον μαρτυράει το ακριβώς αντίθετο <<Τότε χαίρομαι για εσάς, και να πεις πως θα χαρούμε να τους γνωρίσουμε>> συμπληρώνει και χαμογελάει απαλά.