κεφάλαιο 26

359 18 14
                                    

<<Καλή ξεκούραση Ρόζα τα λέμε από Δευτέρα>> η Ζιζέλ μου χαμογελάει καθώς περνάω από την ρεσεψιόν <<Επίσης καλά να περάσεις το σαββατοκύριακο>> λέω ενώ μπαίνω στο ασανσέρ και κατεβαίνω προς το πάρκινγκ. Η μέρα είχε κυλήσει χωρίς ιδιαίτερες ανατροπές με τον Κρίστιαν δεν είχαμε βρεθεί καθόλου και ίσως ήταν καλύτερα μιας και θα πήγαινα σπίτι για να ετοιμαστώ για το ραντεβού μου με τον Άντονι. Μπαίνω μέσα στο αυτοκίνητο μου και ξεκινάω για το διαμέρισμά μου ευτυχώς οι δρόμοι δεν έχουν πολύ κίνηση και δεν θα αργήσω να φτάσω. Η πόλη σιγά - σιγά αρχίζει να ετοιμάζεται για την μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου με τα χιλιάδες λαμπάκια να διακοσμούν τους δρόμους της. Ανυπομονώ να περάσουν οι μέρες για να δω επιτέλους τους γονείς μου, έχουμε να βρεθούμε από τις καλοκαιρινές διακοπές όπου και πέρασα σχεδόν δυο εβδομάδες μαζί τους. 

Μετά από είκοσι λεπτά παρκάρω στο γκαράζ και μπαίνω στο ασανσέρ για να ανέβω στο σπίτι μου. Μόλις φτάνω βγάζω γρήγορα τα ρούχα μου και πηγαίνω στο μπάνιο για ένα γρήγορο ντουζ. Στεγνώνω το μαλλιά μου και τα φτιάχνω σε χαλαρές μπούκλες ενώ κάνω ένα απαλό μακιγιάζ στο πρόσωπό μου. Διαλέγω ένα βελούδινο μίντι φόρεμα σε σκούρο μωβ χρώμα με μακριά μανίκια και ένα σκίσιμο στο πάνω μέρος του λαιμού μου όπως και στην πίσω πλευρά χαμηλά στην γάμπα μου. Είναι μια χαρά για ένα καλό εστιατόριο, οι μαύρες γόβες μου από Gianvito Rossi θα ταιριάζουν υπέροχα με το σύνολο ενώ το μικρό τσαντάκι από Bottega Veneta με την χρυσή λεπτομέρεια στο κούμπωμα του δίνει ένα υπέροχο στιλ στο ντύσιμο μου. Το κινητό μου χτυπάει και βλέπω το όνομα του Άντονι στην οθόνη <<Ναι>> απαντάω απαλά <<Μωρό μου είσαι έτοιμη σε περιμένω έξω από το λόμπι>> μου λέει γλυκά. <<Φυσικά κατεβαίνω αμέσως>> του απαντάω και το κλείνω. Αρπάζω το μαύρο παλτό μου το φοράω και βγαίνω από το διαμέρισμα μου, μπαίνω στο ασανσέρ και κατεβαίνω προς το λόμπι. Παίρνω μια βαθιά ανάσα ακριβώς την ώρα που οι πόρτες ανοίγουν και προχωράω προς την μεγάλη γυάλινη πόρτα για να βγω έξω. 

Το στόμα μου στεγνώνει καθώς βλέπω τον Άντονι να στέκεται μπροστά από το μαύρο Audi φορώντας ένα μαύρο κουστούμι με λευκό πουκάμισο και στα χέρια του κρατάει ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Χαμογελάει πλατιά μόλις με βλέπει να πλησιάζω και τα μάτια μας ενώνονται. Είχα ξεχάσει πόσο όμορφος είναι όταν φοράει κουστούμι, αν και στην εταιρία πάντα φόραγε πουκάμισο σήμερα κάτι στο βλέμμα του έχει αλλάξει ή ίσως εγώ έχω αλλάξει. <<Είσαι κούκλα Ρόζα>> λέει γλυκά και μου δίνει το τριαντάφυλλο, και με φιλάει απαλά στα χείλη, καταπίνω καθώς έχω να νιώσω τα χείλη του πάνω στα δικά μου από το Άσπεν. Μου ανοίγει την πόρτα και με βοηθάει να μπω μέσα, ενώ έπειτα κάνει το κύκλο και βάζει μπροστά το αυτοκίνητο. 

Dirty ΤhoughtsWhere stories live. Discover now