The hatred that dries up

•|Ε Ι Κ Ο Σ Ι Ο Κ Τ Ω

Ο τρόπος του δεν έχει τίποτα το αβρό. Είναι απότομος και την επιζητά εγωιστικά . Εθίζεται καθώς βυθίζεται μέσα της.

Την ανοίγει σωστά με τα χέρια του βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο γλιστράει μέσα της και εκείνη τον καταπίνει ως τα έγκατα της.

Γρυλίζει.

Καταβάλει τιτάνιες προσπάθειες για να μην χύσει .

Ο έρωτας μυρίζει. Τον καταστρέφει και τον ξανα κτίζει με κάθε του κόφτη βάρβαρη ώθηση.

Τα υγρά της τον τυλίγουν και τον βοηθούν όσο την ανοίγει.

Με υγρά πράσινα μάτια που τον τσακίζουν , πρόσωπο σπασμένο και εκφραστικό , βλέμμα παραπονιάρικο , δέρμα ιδρωμένο και γυμνό , στήθος πλούσιο και άστατο από τα χτυπήματα μέσα της , τον κοιτάζει μέσα από τον καθρέπτη απέναντι τους.

Εκείνη τα εχει χάσει παρακολουθώντας με δέος τον τρόπο με τον οποίο εκείνος την πηδάει.

Πως το σώμα του ανοίγει και κλείνει , πως το πρόσωπο του σπάει και τεντώνεται , πως οι φλέβες του πετάγονται , πως τα δόντια του κατατροπώνουν το κάτω χείλος του με λύσσα , πως το σκληρό στήθος του έχει κοκκινίσει , πως οι ανάσες του εναλλάσσονται , πως ο κάθε μυς έχει τουμπανιάσει.

«Ποιος θα σε γαμάει έτσι αν φύγω;» Δεν τολμάει να ρίξει τους ρυθμούς. Προσπαθεί να επιβληθεί με κάθε τρόπο και στην προκειμένη περίπτωση δεν εχει σκοπό να της επιτρέψει να πάρει ανάσα.

Δεν του απαντά. Μονάχα κλαψουρίζει στα χυδαία λόγια του.

Την χαστουκίζει δυνατά στο δεξί κωλομαγουλο.

«Αυτό ακριβώς... σκάσε και παρτον όλο!» Και με τις δυο του παλάμες αρπάζει τα πλαϊνά της μέσης της. Βγάζοντας μια ανάσα , την αδειάζει πριν ξανα γλιστρήσει μέσα της με φόρα κανοντας την να ουρλιάζει.

Η τριβή έχει άλλη αίσθηση... είναι τόσο σωστή!

«Εκεί!» Φωνάζει ξέπνοη μη μπορώντας να χωνέψει το ποσό σωστά και μεθοδικά την πηδάει. Εκείνος γεμίζει σιγουριά και γελάει ειρωνικά.
«Μα τι καλό πουτανακι που είσαι για εμένα , μωρό μου!» Ήξερε πως θα την τσιτωσει. Το ένιωσε από το σφίξιμο του κορμιού της.

Έτοιμη να του απαντήσει όμως εκείνος την προλαβαίνει.

Βγαίνει από μέσα της και την γυρίζει απότομα αναγκάζοντας την να γονατίσει μπροστά του.

Η μάσκαρα της έχει τρέξει κάτω από τα μάτια της. Το πράσινο χρώμα έχει θολώσει.

«Δεν έχεις ιδέα τι βλέπω αυτή την στιγμή...» τον ακούει να γρυλίζει ξέπνοος και βαρύς πιέζοντας τον αντίχειρα του στα φουσκωτά πρησμένα χείλη της.