The hatred that dries up

•|Σ Α Ρ Α Ν Τ Α Τ Ρ Ι Α

Αν νομίζετε πως η προσπάθεια σας δεν θα αποδώσει κάνετε λάθος και αν τότε δεν απέδωσε , σημαίνει πως δεν προσπαθήσατε αρκετά.

Είμαι εδώ λίγο πριν τελειώσει αυτό το Δράμα.

Και όχι! Δεν θα είμαι ακόμη ένας χαμένος ρόλος!

Αν πιστεύεις πως η τελευταία σκηνή θα είναι με εμένα σε άθλια κατάσταση και με μια μελοδραματική μελωδία , τότε δεν έχεις καταλάβει καθόλου αυτό το βιβλίο!

Καλησπέρα , αλήθεια!

+++

Οι εικόνες διαδέχονται η μια την άλλη...

Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει το κάθε κλάσμα εκείνης της αιματηρής μέρας παίρνει υπόσταση στην μνήμη της.

Κοιτάζει το παράθυρο με τον ήλιο να περιλούζει με μαεστρία το δωμάτιο του νοσοκομείου.

Είναι πανέτοιμη!

Είναι έτοιμη για όλα όσα θα εξελιχθούν.

Σκουπίζει γρήγορα γρήγορα τα δάκρυα της.

«Είμαστε έτοιμες! Μπορούμε να φύγουμε.» Η μητέρα της μέσα στην χαρά της ανακοινώνει.

Η Αντιγόνη κουνάει απλά το κεφάλι.

«Μας περιμένει κάτω η Ναταλία με τον Ανδρέα! Θα μας γυρίσουν αυτοί σπίτι.»
+++

«Μην δίνεις σημασία σε κανέναν , αγάπη μου! Εντάξει;» Την ρώτησε με απαλή φωνή φιλώντας γλυκά το χέρι της μονάκριβης κόρης της.

Εκείνη κούνησε απλά το κεφάλι της καταφατικά και εισέπνευσε μια γερή τζούρα οξυγόνου προσπαθώντας ταυτόχρονα να συσσωρεύσει μέσα της όσο το δυνατόν περισσότερο θάρρος γίνεται.

Δεν προλαβαίνουν να πατήσουν το πόδι τους έξω από το νοσοκομείο και οι δημοσιογράφοι όλων των καναλιών έτρεξαν αμέσως προς το μέρος τους.

Όλα τα φωτα τις κατατροπώνουν.

Οι άβολες απανωτές ερωτήσεις που την επισκιάζουν.

Σκύβει άδικα το κεφάλι μπροστά σε αυτό το χάος.

Η μητέρα της προσπαθεί μάταια να την προστατεύσει από αυτή την αρρωστημένη κατάσταση.

Δυστυχώς το όνομα της είναι πια πρωτοσέλιδο και πρώτο θέμα σε κάθε μέσω κοινωνικής δικτύωσης.

Η ιστορίας της έχει μαθευτεί!

Δαγκώνεται δυνατά και χάνεται στην σκέψη της καθώς όλα γύρω της παγώνουν.