The hatred that dries up

•|Σ Α Ρ Α Ν Τ Α Ε Π Τ Α

Στην επιστροφή τα σκέφτηκε όλα από την αρχή πιο καθαρά.

Άφησε στην άκρη τους φόβους της και την περίεργη επιμονή της να τα κάνει όλα όπως πίστευε πως πρέπει.

Γιατί αυτό που πίστευε πως πρέπει να κάνει , δεν είναι αυτό που πρέπει να κάνει. Κάτι άλλο , την ώθησε προς αυτές τις αποφάσεις.

Υπάρχει μια μικρή δεσμίδα ελπίδας. Μια λανθασμένη δεσμίδα ελπίδας για την ακρίβεια. Πως όλο αυτό μεταξύ τους ήταν ένα μπέρδεμα. Πως όλα θα είναι διαφορετικά από εδώ και πέρα...

Το κακό είναι πως στην πραγματικότητα , όντως έψαχνε τρόπο να βρει το κλειδί ανάμεσα τους.

Θέλει να βρει το μονοπάτι που τους οδηγεί ξανά στο μεταξύ τους.

Αλλά τώρα το βλέπει καθαρά!

Είναι λάθος!

Πρέπει να φτιάξει τον εαυτό της. Είναι άρρωστη! Πιο άρρωστη από ποτέ!

Δεν είναι εύκολο να τραβήξεις την γραμμή των ορίων. Δεν είναι εύκολο να σταθείς στο ύψος σου όταν όλα όσα θέλεις σε δηλητηριάζουν. Είναι δύσκολο να αποτινάξεις αυτή την εξάρτηση από το δέρμα σου.

Δεν γίνεται όμως να κρύβεται άλλο πίσω από τις παιδικές της εμπειρίες... στο τέλος θα καταστρέψει όλη της την σταδιοδρομία...

Όλα μοιάζουν αναπόφευκτα!

+++

«Το πήρες απόφαση;» Της προσφέρει το παγωμένο τσάι στην αγαπημένη της κούπα. Στην κούπα που κάθε φορά που ερχόταν σπίτι , επέλεγε αυτή για να πιει το ρόφημα της.

«Νομίζω πως ναι...»
«Αντιγόνη , νομίζω πως είναι η πιο σωστή απόφαση. Δεν είναι σανίδι σωτηρίας το παιδί από τον κακοποιό σου.» Πίνει από το τσάι με την γεύση ροδάκινο.
«Δεν ήθελα να παραδεχτώ πως βαθιά μέσα μου , ήθελα να το κρατήσω ώστε να υπάρχει ακόμη μια γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ μας.» Σχεδόν ντρέπεται με τον εαυτό της.
«Κοίτα , αυτό που πέρασες είναι τραυματικό! Βρίσκεσαι σε πλήρη σύγχυση και είναι απολύτως κατανοητό το μπέρδεμα που επικρατεί στο κεφάλι σου.»
«Ναταλια;»
«Ναι...»
«Τι σκέφτηκες όταν σου είχα ανακοινώσει πως θα το κρατούσα;»
«Θες την αλήθεια;»
«Σήμερα , μόνο την αλήθεια!»

Ξεφυσάει και αφήνει στο τραπέζι στον καφέ της. Δεν θα κρυφτεί! Θα της μιλήσει ευθέως και θα της πει όλα όσα πιστεύει!

«Ήξερα γιατί ήθελες να κρατήσεις αυτό το παιδί! Ήθελα να σου πω όλα αυτά που τόλμησε να σου πει η ψυχολόγος σου αλλά δεν είχα βρει τον τρόπο... έβλεπα στα μάτια σου την επιθυμία να κρατήσεις κάτι το οποίο σε ενώνει μαζί του. Αντιγόνη...» μια παύση. «Μην κοροϊδεύεις άλλο τον εαυτό σου! Κοίταξε κατάματα την κατάσταση σου... σε παρακαλώ!»