•|Σ Α Ρ Α Ν Τ Α Δ Υ Ο

403 27 1
                                    


Όταν η μητέρα της Αντιγόνης ξέφυγε από την τοξική κατάσταση του σπιτιού της ορκίστηκε πως ποτέ δεν πρόκειται να επιτρέψει να συμβεί κάτι αντίστοιχο στην κόρη της.

Επιπλέον , φρόντισε η Αντιγόνη να παραμείνει μακριά από τον πατέρα της για ευνόητους λόγους.

Ήθελε η μικρή της ηλιαχτίδα να ζήσει όπως της άξιζε. Να νιώσει και πάλι παιδί , να ξεχάσει όλα όσα αναγκάστηκε να ζήσει σε εκείνο το σπίτι.

Για αρκετό καιρό τα κατάφερε.

Τώρα όμως , δεν μπορεί να καταλάβει που έκανε λάθος...

«Γεια σας , η Αντιγόνη Γεωργίου σε ποιο δωμάτιο βρίσκεται;» Ρωτάει μια ανδρική φωνή την υποδοχή της πτέρυγας.
«Η ασθενής βρίσκεται ακόμη στο χειρουργείο , όταν τελειώσει και την φέρουν και πάλι πάνω , θα σας ειδοποιήσω.»
«Έγινε , ευχαριστώ πολύ!»

Κινήθηκε στον χώρο με κατεβασμένο κεφάλι.

Δεν κοίταξε κανέναν και παρέμεινε κλειστός στον εαυτό του.

Με σταθερό γοργό βήμα ανεβαίνει και κατεβαίνει τον διάδρομο ξανά και ξανά.

Καθαρίζει τον λαιμό του και τρίβει κάθε λίγο και λιγάκι τον αυχένα του.

Ξεφυσάει αγανακτισμένος.

Η μητέρα της Αντιγόνης , όρθια πλέον έχοντας στο πλευρό της τον Ανδρέα βγαίνει πια στον διάδρομο μη αντέχοντας πλέον να περιμένει σε ανάμενα κάρβουνα.

Και τα μαύρα χρόνια της την κατακλύζουν. Τα πόδια της τρέμουν καθώς το βλέμμα της πέφτει πάνω σε ένα συγκεκριμένο άτομο που εύχονταν να μην ξανά δει ποτέ.

Έσφιξε το χέρι του Ανδρέα μέσα στην παλάμη της.

Έπιασε το στομάχι της.

Το δικό του βλέμμα την βρίσκει.

Όλα παγώνουν.

Ήρθαν επιτελούς για ακόμη μια φορά αντιμέτωποι ο ένας με τον άλλον.

Σήμερα ομως , ύστερα από τόσα χρόνια , ο πιο δυνατός ανάμεσα τους είναι εκείνη. Στα μάτια του ο καθένας μας μπορεί να αντικρίσει την ντροπή και την ταπείνωση .

Και όχι! Δεν πιστεύω πως οι άνθρωποι αλλάζουν και πως μετανόησε για όλα τα πράγματα που έκανε κάποτε.

Απλά αισθάνεται τόσο αδύναμος διότι πλέον δεν έχει την ικανότητα να προκαλέσει το κακό που κάποτε προκαλούσε.

Και όχι! Μπορεί πολλοί να έχουν μάθει να δικαιολογούν αυτά τα ιερά τέρατα , μα εγώ δεν μπορώ να δείξω λύπη σε άτομα που διαπέρασαν με βάναυσο τρόπο τα όρια ενός άλλου ατόμου.

The hatred that dries upWhere stories live. Discover now