Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"ONLAR" YAŞANMIŞ GERÇEK CİN HİKAYELERİ KİTABI ÇIKTI. TRENDYOL ÜZERİNDEN İNDİRİMLİ BİR ŞEKİLDE ALABİLİRSİNİZ.
2009 yılında yaşadığım bir olay vardı. Çorlu'da Türkgücü bölgesinde İngiliz menşeili '-İsim vermek istemiyorum. Çorlulular bilir.- bir karton fabrikası vardı. Rivayete göre 1. Dünya Savaşı'nda Bulgar işgalinde Çatalca'dan Çorlu'ya kadar köylerde kıyım yapılmış. İsmi geçen bölgede, katliamda ölen köylüler işgal sırasında topluca rastgele gömülmüş.
Bir süre düşman işgalinde kalan bölge daha sonra geri alınmış ve Türkgücü olarak isimlendirilmiş. Zaman içerisinde bu yer bir sanayi bölgesi haline gelmiş. Bazı fabrikalarda anormal olaylar olduğunu duyardık. Yatır vardır, cindir ya da adam ilgi çekmek için yalan söylüyordur deyip geçerdik. Ama çarpılan birini bizzat görünce bir kere daha sorguladım. Malum fabrika bir karton üretim firması olduğu için büyük rulolar halinde ham selüloz alırdı. Bu selülozlar yanıcı madde olduğu için dikkatli korunurdu. Ruloların olduğu yere yetkililer haricinde giriş olmaz, aydınlatmalar yakılmaz ve depo karanlık, serin olarak tutulurdu.
Fabrikada Kaybolan Personel
Fabrikada cep telefonları ile işletmeye giriş yasak olduğu için nizamiyede toplanırdı. İşçilerden biri, bir şekilde telefonu içeri sokmayı başarmış ve gece çay molasında kuytu bir yere çekilip, konuşmak istemiş. Selüloz deposunda bir anomali ile karşılaşıyor. Geçici olarak yürüme, konuşma ve duyma yetisini kaybediyor. Mola bittikten sonra görev yerine gelmeyen personeli aramaya başlıyorlar.
Haber bizim kısma geliyor. Güvenlik birimi adamın dışarı çıkmadığını bildirince biz de firma içinde adamı aramaya başlıyoruz. Ben kalp krizi mi geçirdi yoksa bir yerde uyuya mı kaldı diye düşünüyordum. Vardiya lideri ve güvenlik selüloz deposunda adamı yerde sürünürken ve anlamsız sesler çıkarırken buluyorlar. Biz de olay yerine gittik. Adamı dışarı taşıyıp hastaneye götürmek için dört kişi sırtladık.
Bir koluna ben girmiştim. Eller biçimsiz bir yumruk halinde kilitliydi. Ellerini ve çenesini açamadık. Vücut ısısı çok yüksekti. İşçinin elini tutunca kalorifer peteğine dokunur gibi hissettim. Apar topar fabrika aracına bindirip hastaneye gönderdik. Hastanede adamın şoka girdiği ve travmatik semptomlar gösterdiğini söylemişler. Sonra izin ve rapor süreci oldu. Adamın daha sonra çıkışını alıp gittiğini öğrendik.. Adamı bir daha görmedim.
Depoda Yaşananlar
Olayla ilgili çok fazla kişiyle konuşmamış. İyileştikten sonra kendisini hastaneye götüren birkaç mesai arkadaşına yaşadığı tuhaf olayı anlatmış. Olay esnasında; yakalanmamak için depoda kuytuda telefonla konuştuğunu, ensesinde bir sıcaklık hissettiğini, kulağına birinin sıcak bir şey üflediğini, yanma hissettiğini ve daha sonrasını hatırlamadığını söylemiş. Ben de onların yalancısıyım. Ne kadar doğru ne kadar yanlış bilmiyorum. Ama adamın o halini ömür boyu unutmam.
