Cin Hikayeleri +18

DEDEMİN SIRLARI ÖLÜNCE ORTAYA ÇIKTI!

Selamlar, benim de çok değişik bir hikâyem var. Aslında herkes gibi benim de çok normal bir hayatım vardı. Üniversite öğrencisiyim. Okul, ev arası geçiyordu hayatım. Bir gün dedemin vefat haberini aldım. Dedem evinde tek yaşıyordu, bizim eve yakın oturuyordu. Ara sıra ziyaretine giderdim. Zaten okula giderken de dedemin evinin önünden geçiyordum. Giriş kattaydı evi. Hemen balkona çıkar halimi hatırımı sorardı. Çok düşkündüm ona. Ölümü beni yıkmıştı. Uzun zaman kendime gelemedim.

Okula gideceğim zaman yolumu değiştirdim. Çünkü o öldükten sonra geçtiğim ilk günde gözlerim onu aradı her an balkona çıkıp konuşacakmışız gibi. Bir daha da geçemedim. Annem dedemin evine gidip temizledi. Evi tamamen kapatmadılar, yani eşyaları satıp evi bir anda boşaltmadılar. Benim teyzem var başka bir ilçede yaşıyor eşyalar dursun biz gelip gittikçe kalırız dedi. Yani onun için elektriği suyu hiçbir şeyi kapatmadılar. Ev dedemin üstüneydi zaten. Kira değildi. O yüzden kalsın böyle dediler.

Bazı eşyalarını alıp bize getirmiş.

Bunlardan biri havas ilmiyle ilgili çok eski bir kitaptı. Sayfaları o kadar yıpranmıştı ki neredeyse okunmuyordu kaç yıllıksa artık. Görünce şaşırdım tabi dedemin ne işi olur böyle şeylerle diye. Ama pek önemsemedim. Gelmiştir bir yerden dedim. Sonra bir gün akşam vakti okuldan gelirken dedemin evinin önünden geçmem gerekti. Çünkü çok yorgundum. Yolu uzatmak istemedim. Sonra evin oraya geldiğinde elimde olmayarak baktım eve. Ve şok oldum. Çünkü ışıklar yanıyordu. Hırsız falan girmiş olabilir diye koşarak binaya geldim. Sonra yöneticinin ziline bastım. Ama o zamana kadar ışıklar söndü.

Anlattım adama binada hırsız olabilir ışık yanıyordu diye. Bu arada annemgili de aradım onlar da hemen geldi. Anahtar bizde olduğu için girdiler eve ama hiçbir anormallik yoktu, emin misin öyle gördüğüne dediler. Eminim desem de evde birinin olmadığı ortaya çıkmıştı. Boşuna insanları korkuttum diye düşündüm. Sonra da evin önünden geçmeye alıştım.

Yine bir akşam okuldan dönerken dedemin evine takıldı gözüm, perdeleri açıktı.

En son biz girmiştik ve perdeleri kapatmıştık. Dikkatle baktım pencerenin önünde siyah bir suret gördüm. Öyle korktum ki koşa koşa eve gittim. Annemgile anlattım ama ilk olayda boşuna panik yaptırdığım içim şimdi inanmıyorlardı. Ben de hayal mi görüyorum acaba diye düşündüm. Dedemin ölümü beni çok etkilediği için oluyordu belki de. Birkaç hafta daha böyle geçti. Ben dedemin evinin önünden geçerken hep bakıyordum şey olacak mı diye. Bu süre zarfında olmadı ama son geçişimde yine gördüm. Perdelerin kendi kendine açılıp kapandığını gördüm.

Titremeye başladım. Bunlar tesadüf olamaz dedim. Emindim artık o evde bir şeyler vardı ama ne? Ailem de inanmadığı için bu sırrı tek başıma çözmeye karar verdim. İlk önce bir plan yapmalıydım. Asıl amacım eve girmekti o yüzden dedemin evinin anahtarını alarak okula gittim.

Okul çıkışı yani akşam olduğunda dedemin evine geldim. Sonra kimse görmesin diye sessizce ve dikkat çekmeden eve girdim. Işıkları açtım. Çok korkuyordum salona doğru ilerledim. Salonunda ışığını açtım. Işığa tam bastığım anda evden bir müzik sesi geldi. Sıçradım tabi. Baktım masanın üstündeki radyo açık. Hemen gidip kapattım.

Nasıl oldu bu kendi kendine diyordum. Üstelik tam salonun ışığına bastığım anda yandı sanki ışığın düğmesine değil de radyonun düğmesine basmıştım. Salonun dört bir köşesine dikkatle baktım.

Bir şey göremedim. Yatak odasına girdim. Dedemin yatağını, askılıktaki hırkasını gördüğümde kötü oldum ağlamaya başladım. Yatağa oturdum. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum tutamadım kendimi. Yani bir süre ağladım öyle. Cenazesinde pek ağlayamamıştım şoktaydım. İçimde biriken tüm acıyı atıyordum bir anda. Biraz ağladıktan sonra eve gideyim artık dedim. Annemgil merak ederdi yoksa. Sonra ağladığım da belli olmasın diye banyoya gidip elimi yüzümü yıkamak istedim. Banyoya girdim. İşimi halledip kapıdan çıkacağım an kapattığım musluktan su akmaya başladı.