Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"ONLAR" YAŞANMIŞ GERÇEK CİN HİKAYELERİ KİTABI ÇIKTI. TRENDYOL ÜZERİNDEN İNDİRİMLİ BİR ŞEKİLDE ALABİLİRSİNİZ.
Çocukken Cin Çağırmaya Çalışırdık
Cinli Korku Hikayeleri – Şimdi size ufakken yaşadığım bir olayı anlatacağım... Küçükken herkeste olduğu gibi böyle arkadaşlarla filan cinleri çok merak ederdik. Sırf gelsinler de görelim diye de her şeyi yaptık. Yıkık, harabe yerlerde filan soğan kabuklarının, küllerin filan içinde oturuyorduk hatta...
Bizim bir arkadaş vardı; Hüseyin. O da Arapça, büyü tarzı şeyleri filan biliyordu. Soğan kabuklarının içinde değişik; dua gibi şeyler okuyordu. Neyse, biz böyle şeyleri hep deniyorduk... Bazen sanki böyle arkamızdan ayak sesleri filan geliyordu. Yıkıntılarda duvarlardan sesler geliyordu. Biz de korkup kaçıyorduk. Ama sonra başka bir gün yine yapıyorduk...
Yaz Tatilinde Köye Gitmiştik
O zamanlar daha ilk okula gidiyorduk. Yaz geldiğinde ailemle beraber Erzurum'a gittik. Bizim tatil maceramız köylerde geçiyordu tabi ama güzel günlerdi. O zamanlar köylerde tuvaletler evin dışında olurdu. İşte o yaza köye gittikten 3-4 gün sonra gece tam 03.05 te uyandım. Aşırı tuvaletim vardı ama tuvalet dışarıda olduğu için ilk gece korktum gidemedim. Ertesi gün oldu. Arkadaşlarla oynadık eğlendik filan.
Gece olunca yine aynı saat ve aynı dakikada yani tam saat 03.05'te uyandım. Ve yine aynı şekilde aşırı derecede tuvalet ihtiyacım vardı. Bu sefer kalktım, abimi uyandırdım. Biraz kızdı ama yine de gelmeyi kabul etti. O gece abim yanımda olduğu için bir şey olmadı. Ama benim içime arada korku geliyordu. Acaba neden sürekli aynı saat ve dakika da uyanıyorum diye. Merak ediyordum. Ertesi gece de tam aynı saat ve aynı dakika da uyandım.
Tek Başıma Dışarı Çıkmam Gerekti
Bu sefer nasıl bir cesaretse "Kendim hemen hızlıca lavaboya gidip geleyim" dedim. Bundan sonraki anlatacaklarım aklıma gelince bile hala ürperiyorum vallahi... Lavaboya gittim geri geldim. Evin kapısını açık bırakmıştım ama geldiğimde kapı kapalıydı. Ben de kapıya vuruyorum vuruyorum kimse duymuyor. Gittim cama vurdum. Sanki içeriye vurma sesim hiç gitmiyor gibiydi.
Ben de "Bari gideyim; ahırın orda ufak kulübe var, orada yatayım. Sabah halam filan inekleri sağmaya gelince ben de oradan kalkarım." dedim. Samanların olduğu ahırın oraya yaklaştım. Ahırın yan tarafında; ufak, kulübe gibi yerden bir ses duydum. Olduğum yerde hiç hareket etmeden durdum ve sese odaklandım. Kulübeden kahkaha sesi geliyordu!
Donakaldım. "Kim var orda?!" dedim. İleriye doğru bir adım attım. Bebek ağlaması sesi gelmeye başladı. Korkudan başladım bildiğim bütün duaları okumaya başladım. O sıra sesler kesildi. Ben de o eve dönsem mi diye düşündüm. Ama yine aynısı olursa gece gece geri yürümeyeyim diye "Yandaki ahıra girip, dualarımı okur, uyurum" dedim. Artık o an nasıl bir cesaret geldiyse anlamadım. Herhalde dua okudum, sesler kesildi diye gelmişti bu cesaret...
Ahırın Kapılarından Tak Tak Sesler Geliyordu
Neyse, ondan sonra ahıra dua okuyarak girdim. Samanların oraya yer yaptım. Tabi ahır dediğim de tahtadan yapılmış, her tarafı aralıklı duruyordu. Ben o sıra dua okumaktan başka bir şey düşünmedim. Sonra samanların üzerine uzandım ve biraz durdum. Tabi korkudan uyuyamıyorum. Bir an önce sabah olsun istiyorum. Uyusam hemen zaman geçer diye düşünüyorum ama korkudan uyuyamıyorum da.
Bu halde belki 15 dakika filan geçti. Tam uyuyacaktım ki ahırın kapısına tak tak birisi vurmaya başladı! Gözümü açtım. Birisi geldi sandım. Kapının tahtaları aralıklı olduğu için dışarıyı biraz görüyordum. Ama kapının önünde hiç kimseyi görmedim. Anladım gene bir şeylerin geldiğini. Ve bende gene başladım dualar okumaya. Sonra kapı sesi kesildi ve ben durmadan dua okuyordum korkudan. Oradan çıkamıyorum da... Biran önce sabah olsun istiyorum çünkü halamın ahıra erkenden geleceğini biliyorum. Onu bekliyorum.
5-10 dakika sonra dua okumayı bıraktım. Kapıdan yine tak tak sesler gelmeye başladı. Tekrar bildiğim duaları okumaya başladım. Sonra sesler yine kesilince ben de dua okuyarak bu sefer kulübeden çıkıp, hemen eve dönmek istedim. Kapıyı açıp, son sürat halamgilin evine doğru koşmaya başladım. Ama öyle bir koşuyorum ki anlatamam. Koşarken arkamdan sanki birisinin beni kovaladığını hissediyordum. Çünkü arkamdaki taşlardan, benim bastığım gibi ayak sesleri geliyordu.
Köy Hocası Beni Kurtardı
Evin oraya gelince epey bir bağırdım ve nihayet bizimkiler uyandı. O sıra arkamda hiçbir şey kalmadı. Evdekilere yaşadıklarımı anlattım. Ertesi gün beni köyde bir hocaya götürdüler. Hoca bana dualar okuyup, koruyucu bir muska hazırladı. O hocadan cidden Allah razı olsun. Çünkü o muskayı taktıktan sonra hiç böyle şeyler yaşamadım. Ama bu olayı yaşayalı 10 seneden fazla oldu ve hala unutamıyorum...
