Bunny 2 | JJK

✵11✵

"Ne? Neyi biliyor?"

Jungkook'un siniri yerini boş bakışlara bıraktığında "Cidden bir şey söylemedin mi?" diye sormuştu ona. O da olumsuz anlamda kafa sallamıştı "Ne oldu?" demeden önce.

Duraksamıştı Jungkook. İyice doğrulmuş ve Haneul'a bakıp "Bir şey olmadı." demişti.

"Ne demek olmadı? O zaman neden soruyorsun hatırlamıyor musun diye? Söylediğimden bahsettin. Olay ne?!"

Jungkook "Tamam, sakin." demişti Haneul'a. Ardından da kulağına doğru yaklaşmış ve durkasayıp geri çekilmişti.

Söylememesi gerektiğini düşünmüştü önce. Yerine söyleyecek bir yalan düşünmeye başlamıştı. Haneul ise kaşlarını çatmıştı hemen o duraksadığında. "Hadi, söyleyin." diyerek geri çekilmiş ve Jungkook'un gözlerine bakmıştı.

Jungkook lafı ağzında gevelemişti. Ee, ıı diyerek zaman kazanmaya çalışıyordu ama Haneul'a söyleyecek bir yalan bulamıyordu.

"E, hadi!"

"Beni öptün."

Haneul'ın gözleri kocaman açılmıştı. Ne diyeceğini bilememişti ona. Jungkook da onun şoku atlatmasını beklemeden "Ben de karşılık verdim." demişti üstüne.

Geri doğru çekilmişi Haneul. Jungkook'un ifadesiz yüzüne bakmıştı. Gözleri dolmuştu istemeden. Bunu fark eden Jungkook da "Utanmanı istemediğim için sana söylemedim." demişti.

"D-dahası?"

"Dahası yok. Ne yaptığımın farkına vardım. Sonra da çıkıp gittim."

Haneul nedenini sormuştu vakit kaybetmeden. Madem ki öpüşmüşlerdi. Neden devam ettirmemişti Joonhyun bunu? "Yani... Çok saçma bir soru, biliyorum ama. Ah, daha kötü bir şey mi yaptım?"

"Bana aşık gibi bakıyordun, ondan. Kalbini kıracağımı düşündüm ve yapmadım. Ayrıca bir nedeni olmasa bile neden yapayım ki? Ne de olsa sen... bir... hemşiresin?"

Başından aşağı soğuk sular dökülmüştü Haneul'ın. Korktuğu gibi olmuştu. Dün gece Joonhyun'u Jungkook'un yerine koymuş ve kendini kandırmıştı.

Birkaç saniyelik bir sessizlik olmuştu. Ardından da "Yok." diyerek olumsuz anlamda kafa sallamıştı. Sonra da özür dilemişti Haneul. "Özür dilemene gerek yok. Bunun olmadığını var sayalım."

Olumlu anlamda kafa sallayan Haneul bir daha böyle bir şey olmayacağını söylemişti. Jungkook da "Sorun değil." demişti ona.

"Ben... O zaman doktorla konuşayım."

Jungkook Haneul'a olumlu anlamda kafa salladığında Haneul revire doğru ilerlemişti yavaş adımlarla. O da asansöre doğru ilerlemişti hızlıca.

...

Yatağın kenarına oturup derin bir nefes vermişti Jungkook. Ardından bedenini arkaya atmış ve yatağa uzanmıştı.

Dün geceyi düşünmüştü. Özlediği dudakları öpmenin mutluluğunu yaşarken üzülmenin nasıl bir şey olduğunu anlamıştı o an orada.

Dün gece elini çekingen bir şekilde Jungkook'un eline dokundurmuştu Haneul. Gözlerinin içine bakarak burukça gülümsemişti. Pembe yanaklarıyla ve dolu gözleriyle çok tatlı görünmüştü Jungkook'un gözlerine.

"Bu gece gitmesen?"

Olumsuz anlamda kafa sallamıştı Jungkook. Bunu yapamazdı. Ve yapmamalıydı da.

Haneul ayağa kalkıp onun elini tuttuğunda "Biraz daha kal o zaman." demişti. "Birkaç dakika daha."

Dayanamamıştı Jungkook. Olumlu anlamda kafa sallamış ve "Birkaç dakika." demişti. Yatağın kenarına oturmuşlardı. "Aynı o geceki gibisin. Aynı bakıyorsun bana."