Slug Club

39 4 17
                                    

A/N: Ja dit is er weer een waardig aan negen pagina's. Dus nakijken zit er even niet in :') Vraag me niet hoe ik het doe, want het originele hoofdstuk was vijf pagina's :') 

-------------------------------------------------------------

In de maand die volgt, is Severus verdacht afstandelijk. En ik vermoed dat dat komt omdat hij tijdens Halloween te dicht bij zijn eigen gevoelens kwam. Hij geeft me geen privélessen meer en zorgt er altijd voor dat ik hem niet alleen kan treffen. Of hij verlaat het lokaal voor ik hem aan kan spreken.

Hij is zelfs zo ver gegaan onze kamers weer terug te toveren naar hoe het was. En ik had slaapdrank voor mijn deur gevonden. Dat was ik weer gaan nemen. Het voelde alleen niet hetzelfde als een "goedenacht, Robin," van Severus.

Maar vandaag, vandaag kijkt hij weer huiswerk na wat dus mijn kans is om hem aan te spreken.

Even kijk ik het lokaal in. Tot mijn genoegen heb ik gelijk. Hij zit weer eens over zijn bureau gebogen met een veer in zijn hand.

Ik loop naar binnen en hij hoort me nog steeds niet. Pas als ik de envelop die ik in mijn hand heb onder zijn neus schuif komt er enige reactie.

"Ha!"

Geschrokken kijkt Severus op en ik kijk hem geamuseerd aan. Hij trekt een wenkbrauw op en kijkt dan naar de envelop. Aan zijn gezicht kan ik zien dat hij kan zien dat de brief die erin zit meteen herkent.

Ik pak de brief en wapper die voor zijn neus, "ik heb dus duidelijk nog een kans gekregen van Professor Slakhoorn," zeg ik, onnodig. En Severus richt zich weer op het huiswerk. Zelfs ondersteboven kan ik zien dat de opstellen gaan over het afweren van Weerwolven.

"Hij geeft een feestje, morgenavond. Alvast voor kerst."

"Nee."

"Denk je niet dat je gedrag van de afgelopen weken genoeg reden is om als goedmakertje met me mee te gaan?" antwoord ik droogjes.

"Ik zie niet in waarom ik dat zou doen," zijn ogen glijden over de woorden en hij kijkt me niet aan. Hoe erg zit hij te balen dat ik hem eindelijk alleen heb?

"Oké," ik pak de brief terug en draai me om.

"Ho!"

Met een grijns blijf ik staan en draai me om. Met zijn wijsvinger gebaart hij dat ik terug moet komen.

"Dat ging veel te makkelijk, wat ben je van plan?" hij kijkt me aan.

Ik haal mijn schouders aan, "ik ga Astiria meevragen," zeg ik, "zij is niet uitgenodigd maar ik gun haar een verzetje," ik draai me weer om, "oh, en natuurlijk een brief naar je moeder sturen dat je me op een slaapdrank rantsoen hebt gezet."

"Waag het eens!"

"Hou me maar eens tegen," ik leun tegen de deur en kijk hem uitdagend aan. In de volle verwachting dat hij me ook echt tegen gaat houden. Maar- ik zie hem slikken. Nog even naar me kijken en zich dan weer over het huiswerk dat hij voor zich heeft liggen. Het is voor het eerst dat dat dreigement hem blijkbaar niet afschrikt.

Uiteindelijk kijkt hij weer om, "moet je mijn lieftallige moeder geen brief gaan sturen?"

"Tijdens Halloween zei je nog dat je elke dag met mij over zou willen doen," zeg ik timide en ik sla mijn armen over elkaar. "Je gaat dagen missen als je zo afstandelijk blijft doen. Als dat is wat je wilt. Be my guest, Severus. Wees zo afstandelijk en ontwijkend als je wilt. Maar je komt niet van me af. Hoe hard je ook duwt." Even bijt ik op mijn lip, "bij nader inzien kan ik Sirius ook vragen te komen."

Na die woorden loop ik het lokaal uit. Ik ben net de drempel over als ik achter me een boos: "ZWARTS?!" hoor.

Lachend loop ik naar de Grotze Zaal waar gegeten wordt en ik voeg me bij de Zwadderaars. Ik plof naast Aastoria, die me meteen vraagt of ik iets te drinken wil.

Lost in Harry Potter REWRITEWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu