Lost in Harry Potter REWRITE

Allies

A/N: Nummertje 55 :')

----------------------------------------

De volgende morgen ben ik al vroeg wakker en dus besluit ik alvast voor het ontbijt te zorgen. Het is nog stil in huis en buiten hoor ik vogeltjes fluiten. Zij zijn net zo vroeg wakker als ik en ook al druk in de weer.

Als ik de gordijnen open schijnt de zon al heerlijk en ik sluit even mijn ogen in de warme stralen, die door het raam op mijn gezicht vallen. Ik denk even terug aan de hectische dag van gisteren.

Niet te geloven dat het ons echt gelukt is om in te breken in het zwaar beveiligde Ministerie, een Profetie hebben gejat en we ook nog de tijd hadden om rond te snuffelen in het Archief. Waardoor ik nu in ieder geval op de meeste van mijn vragen een antwoord heb gekregen. We weten ook dat Harry, Ron en Hermelien in goede gezondheid zijn en op schema liggen als het gaat om het zoeken en vinden van Gruzielementen.

Ik zwaai met mijn toverstok en de borden, bestek en bekers en glazen zetten zich op de eettafel terwijl ik zelf afbakbroodjes in de oven zet en het beleg op tafel zet. Een goede samenwerking met magie, denk ik zo.

Tevreden kijk ik naar het eindresultaat en ik heb net het laatste glas sinaasappelsap ingeschonken als de deur opengaat en Andromeda binnenkomt. Meteen zie ik haar gezicht oplichten als ze de aangeklede tafel ziet en ze kijkt me aan, "waar hebben we dit aan te danken?" vraagt ze.

"Oh, geloof me, na het verhaal wat ik jullie vandaag ga vertellen ben je blij dat je in ieder geval een goed ontbijt achter de kiezen heb," zeg ik en ik zet theewater op.

Ze kijkt me verrast aan.

Ik lach als ik het zie, "ik heb het overlegd en alle partijen betrokken waren het ermee eens, dat ik mijn verhaal met jullie zou delen," zeg ik. "Dus ik dacht; laten we dan in ieder geval met een goed ontbijt beginnen."

Andromeda kijkt me glimlachend maar hoofdschuddend aan, "kan ik nog iets doen?"

"De rest uit bed trommelen?"

Maar ik zie haar gezicht inzakken als ik haar opnieuw naar de tafel zie kijken. Heb ik niet goed geteld?

"Mis ik iemand?"

"Nee lieverd. Je hebt voor één persoon teveel gedekt," zegt Andromeda en ze kijkt me aan, "Ted, heeft gisteren moeten vluchten vanuit zijn werk. Hoe ze hm hebben gevonden weet ik niet. Maar hij is weggekomen."

Ik kijk haar geschrokken aan, "nee..."

"We hebben ons er lang geleden al op voorbereid," zegt ze en ze kijkt me aan. "We wisten dat als Jeweetwel terug zou komen, hij gevaar zou lopen. Ik heb niets te vrezen, want ik ben een Volbloed. Hij had een vluchtpakket op zijn werk verstopt zodat hij weg kon mochten ze te dichtbij komen. Toen jij en Sirius gisteren weg waren is dat onvermijdelijke gebeurd."

"En heb je enig idee waar hij nu zit?" vraag ik en ik schenk het hete water in een theekan.

"Alleen een briefje, afgeleverd door een bevriende tovenaar, dat het was gebeurd. Het is ook maar beter dat ik niet weet waar hij is, anders zou ik met hem mee gaan. Al is het alleen maar om hem te beschermen..."

Ik zet de kan thee op tafel en pak even haar hand. Maar iets zeggen doe ik ook niet. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen haar te vertellen wat er zal gebeuren. Ook al zou dat wel het meest fair zijn. Deze twee mensen houden zo zielsveel van elkaar.

Ik zeg tegen haar dat ze lekker moet gaan zitten en dat ik Tops en Sirius wel ga halen.

Beiden zijn gelukkig al wakker als ik bij ze aanklop en het duurt dan ook niet lang voor we met zijn vieren aan tafel zitten.