Lost in Harry Potter REWRITE

No more Running

Dit is een deja vu. Vorig jaar stond ik op Grimboudplein 12 ook met een warme chocomel bij het raam met kerst.

Dat sta ik nu ook, met als enige verschil dat ik nu met Severus mee ben. Perkamentus vond het geen goed idee me alleen achter te laten op Zweinstein, wat Severus voorstelde.

En Het Nest leek hem ook geen goed idee. Zou hij iets aanvoelen misschien?
Dus had Severus geen andere mogelijkheid gehad dan me met zich mee te nemen. Maar al twee dagen laat hij zien dat hij het er absoluut niet mee eens is.

Hij had me het liefst in het kasteel gehouden, punt. Nu is het kerstavond, sneeuwt het buiten en ruikt het huis naar de kerstkoekjes die ik aan het maken ben.

Een deel ervan gaat morgen naar de familie Wemel. Even kijk ik om naar Severus. Die in zijn leunstoel een boek zit te lezen.

Hij heeft niet eens een kerstboom opstaan, dus het huis is kaal en steekt af tegen de rest van de straat. Waar wel vrolijke lampjes buiten hangen.

"Ga je mee, morgen?" vraag ik. En bij Merlijn, hij gunt het me om op te kijken uit zijn oh zo belangrijke boek.

"Jij denkt dat ik welkom ben, daar?" vraagt hij nuchter.

"Waarom zou je dat niet zijn?" frons ik.

"Nou laat me even nadenken, Potter, Wemel en Griffel hebben een hekel aan me. En breek me de bek niet open over Lupos en Zwarts," hij kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan. Ik rol met mijn ogen en kijk weer naar buiten. De sneeuw is een dik pak geworden en ik kan me zo voorstellen dat ze bij Het Nest lekker een sneeuwballengevecht houden en misschien al een sneeuwpop hebben gemaakt met zijn allen. Zou die een van mevrouw Wemels truien aan hebben? Misschien wel met de letter "S" van sneeuwpop.

Ik ben mijn motivatie om Severus in beweging te krijgen inmiddels wel een beetje verloren. En dus ook om hem hiervoor over te halen.

Belangrijker, als we al zouden gaan, zouden we ook op tijd weer weg moeten, aangezien morgen Het Nest aangevallen wordt door Fenrir en Bellatrix. Ik bijt op mijn lip, dat gevaar wil ik hem ook niet laten lopen.

"Sinds wanneer geef jij zo snel op?" hoor ik achter me. Ik draai me om en hij zit me nieuwsgierig aan te kijken, "dat is niets voor jou."

Ik plof in mijn eigen stoel en zet de koffiebeker waar de choco in zat op de stapel boeken naast mijn stoel, "je zou toch alleen maar gevaar lopen," mompel ik, "morgen gaan Bellatrix en Fenrir Het Nest aanvallen. Het gaat in vlammen op."

Hij kijkt me aan, "en jij wilde er alsnog heen gaan?" vraagt hij. "Als zij je zouden zien weet je dat ze het aan Jeweetwel vertellen."

"Daarom dacht ik dat we gewoon kort konden gaan," zeg ik schouderophalend, "een uurtje kan geen kwaad, vroeg op de dag. Het gebeurd pas morgenavond. Als ik alleen ga kan ik voor die tijd allang weer hier zijn. No biggie."

"No b-" bijna herhaalt Severus mijn woorden, maar dan kijkt hij verontwaardigd. Ik zie hem zijn mond open doen om commentaar te geven. Maar de oven begint te piepen. De koekjes zijn klaar. Ik pak onze bekers meteen mee als ik de koekjes uit de oven ga halen. Er liggen er al een stel af te koelen op een bord op de keukentafel. Die neem ik mee naar de huiskamer, "koekje?" ik houd Severus het bord voor.

"Nee dank je, geef maar aan Zwarts," krijg ik terug. Ik moet de neiging hem met het bord op zijn hoofd te meppen onderdrukken.

"Ja, dat ga ik doen, ik weet namelijk zeker dat hij wel zal waarderen dat ik iets lekkers heb gemaakt. Speciaal en alleen voor hem," zeg ik sarcastisch. Ik loop terug naar de keuken en ga op een van de stoelen zitten. Zelf pak ik wel een koekje en neem een hapje.