Lost in Harry Potter REWRITE

So, what's the Plan?

A/N: Hoofdstuk 40. Holy shit.

-----------------------------------------------------------

"Klop klop," zeg ik bij de open deur van het Verweer tegen de Zwarte Kunsten lokaal.

Severus kijkt even op van zijn nakijkwerk, "ik had je bij de lunch verwacht," zegt hij als hij me ziet staan

Ik loop naar binnen, schuif een stoel bij en kom tegenover hem zitten, "er kwam het een en ander tussen, waar we het over moeten hebben."

Severus blijft huiswerk nakijken en maakt een goedkeurend geluidje maar hij kijkt niet op.

"Het gaat om Draco, Sev."

"Ik luister," krijg ik als antwoordt, maar hij blijft zijn ding doen. Ik ben het inmiddels gewend. En ik weet dus ook dat hij twee dingen tegelijk kan. Als hij echt iets belangrijks hoort zal hij er wel op in gaan.

"Ik heb Draco in de gaten gehouden vanochtend. Hij had een tussenuur en daarin is hij naar de Kamer van de Hoge Nood gegaan," begin ik te vertellen. "Hij is dichtbij de oplossing van de Verdwijnkast."

"Verdwijnkast?" vraagt Severus verstrooid en hij kijkt op.

"Ja schat, de Verdwijnkast waarvan het broertje bij Odius en Oorlof staat?" leg ik uit, "ik heb het genoemd toen ik de eerste keer op audiëntie mocht komen bij Voldemort."

Er verschijnt een denkrimpel in het voorhoofd van Severus en hij kijkt me aan. Ik zie hem nadenken. Tot zijn gezicht weer ontspant en hij knikt, "ja, je hebt gelijk. Sorry, dat is alweer een tijd geleden."

"Draco heeft het onthouden," zeg ik, "daarom is hij ermee aan de slag gegaan- ik vraag me af- als ik niets gezegd zou hebben-"

Severus legt zijn hand op die van mij, "dan was hij er waarschijnlijk nog steeds zelf achter gekomen. Draco is een intelligente jongen," stelt hij me gerust. Ik knik Severus heeft gelijk.

"Ook vertelde hij dat hij zijn ouders niet kan schrijven omdat de post wordt onderschept. Ik gok door Bellatrix. Dus zijn ouders waren- zijn niet op de hoogte van hoe het met hem gaat."

Opnieuw kijkt Severus op, "Robin?' ik hoor aan de toon waarop hij het zegt dat hij mijn vergissing heeft gehoord.

"Ik kon hem niet niet helpen," begin ik uit te leggen. "Hij is nog maar een kind Sev. Ik kan het niet aanzien dat hij zo in de rats zit. Dus heb ik tegen hem gezegd dat ik met zijn ouders zou praten."

Severus kijkt me aan, "en hoe heb je dat gedaan?" vraagt hij voorzichtig.

"Ik ben naar Villa Malfidus gegaan."

"Wat!? Alleen? Zonder toezicht of toestemming?!" geschrokken kijkt hij me aan en zijn nakijkveer valt op het perkament van een van de leerlingen. Het laat spatten inkt na en ik kijk er even naar voor ik hem aankijk, "ja?" zeg ik voorzichtig.

"Hoe- wie ben je tegengekomen?"

"Bijna niemand. Alleen Lucius, Narcissa en Voldemort."

"Oh, ja, natuurlijk. Alsof het niets is. En alsof het niet idioot is om De Heer van het Duister zomaar tegen te komen?" sist Severus. Hij klinkt echter niet boos.

Strijk dan ook even met mijn vingers langs zijn wang, "ik ben er toch levend vanaf gekomen. Het heeft geen zin je nu nog zorgen te maken," zeg ik wijselijk. "Bovendien ben ik er vanaf gekomen door tegen hem te zeggen dat een tussendoor verslagje me geen slecht idee leek. Heb ik grote lijnen vertelt waar Draco mee bezig is en heb toen een excuus bedacht om Narcissa en Lucius te spreken te krijgen. Iets over een lunch maar niet weten waar alles staat, geloof ik."