Çürük Limon

❄️ 6

Keyiflice okuyun la

📍

Alphan en sevmediği günü sonunda bulmuştu.

Cuma.

Cuma günleri hoşlandığı adamın evine gitmesi gerektiğinden hiç hoşlanmamıştı bu durumdan. Ona göre hafta sonu da okulda durulabilirdi, eve gitmesine ne gerek vardı anlamıyordu. Öğleden sonraya kadar huysuzca durmaya devam etti, dün akşam Batı ona yine kucağında yemek yedirip sevmişti, güzel zamanlar geçiriyordu ikili.

Saat 14:15'te okul bitmiş, spor yapmak isteyen için okul serbest bırakılmıştı. Vitanın ise ilk yaptığı şey hoşlandığı adam olan cinsiyetsizi bulmak olmuştu.

Batı, yüzme salonunda kimsenin olmadığına emin olup daldı. Üst türden biri varken onların yüzmelerine izin yoktu. Pek çok şeye izinleri olmadığı gibi...

Alphan önce bahçeye indi, gidenlere bir bir bakarken bir türlü uzun boylu cinsiyetsizi bulamadı gözleri. Etrafa bakınmaya devam ederken yeni tanıştığı öbür cinsiyetsizi gördü, Feza'yı.

"Feza!" Genç oğlan başını çevirdi ve adını söyleyen vitaya baktı, çabucak yanına ilerleyip başını öne eğdi. Bir nevi emir bekliyordu vitadan, buyurganlık türünde mevcuttu zaten. "Batı nerede? Bakındım ama bulamadım, telefonuma da cevap vermiyor."

Alphan'ın sinirleri bozuluyordu artık, böyle şeylerden hiç hoşlanmıyordu. Hoşlandığı adamı görmek istiyordu ve görecekti, bu kadar. "Şey yüzmeye gitmiş olabilir, suyu çok seviyor ve hafta içi alfalar yüzünden yüzemiyor pek." Emindi Vita, yanında Batı'nın her şeyini bilecekti, kimseye sormasına gerek kalmayacaktı.

Şirince gülümsedi, sevimli olup arkadaşlarından bilgi alabilirdi, arasını hepsiyle iyi tutsa fena olmazdı. "Teşekkürler canım, sen gidebilirsin."

Hedefini direkt olarak yüzme salonuna yönlendirirken bir an oğlanın yarıçıplak yüzeceği aklına düştü, hafif bir utanç dalgası gelirken yutkundu ve hiçbir şey olmamış gibi yürümeye devam etti.

Koridorda kimsenin olmaması güzeldi, herkes evlerine dağılmış durumdaydı zaten. Muhtemelen havuzda cinsiyetsizden başka kimse yoktu, bunu iyiye yordu.

Dudakları kırmızının en şehvetli tonuna ısırdığı için geçiş yapmış halde nefes nefese çıktı sudan Batı, beyninin içindeki düşüncelerden biraz arınmak için nefes tutma yarışı yapmıştı tek başına. Vitaya nasıl layık olabileceğini düşünüyor fakat her defasında aciz türünün alçaklığıyla yüzleşiyordu.

Hiçbir zaman onu değerli eşyalarla şımartamayacaktı, bunun bilincinde olurken ofladı. Vitanın güzelliği bile onun için dünyanın en değerli şeyiyken bir de ona sahip olup ona hiçbir şey alamamak ya da yapamamak zoruna gidiyordu.

Daha bu durumu hafta sonu ailesine açacak, kim bilir nasıl bir cevap alacaktı hepsinden. Bu işin sonunda vitasını üzmek istemiyordu, her şeyden daha değerliydi Alphan.

Alphan'ın ona olan davranışları hoştu, sırnaşıp çocuk gibi burnunu onun göğsüne sürtmesi kucağında saklama isteği uyandırıyordu.

Keşke küçük bir evleri, minik bir yuvaları olsa ve sonsuza dek orada ikisi yaşayabilseydi. Fakat ikiliyi hep zor mücadeleler bekliyordu kuşkusuz.

"Batı!"

Sudan çıktı hemen, karamsar hali yok oldu bir anda. Güzel vitası yanıbaşına gelmiş ona sesleniyordu. "Efendim vitam?" Alphan o güzel, alıcı gülümsemesini sergiledi. "Seni arıyorum, neden bana haber vermiyorsun? Zaten araya haftasonu girecek! Farkında mısın yaklaşık 48 saat boyunca bensiz yaşayacaksın!"