Ehem. Para sa nakapansin na nawawala po si Sephira, nasa bulsa ko lang po siya. XD Dejoke, seryoso po hinahanap ko rin siya. Haha.
Para po sa nagsabing mag update ako, balak ko din yan. Apir tayo! :D
Pero teka, sino anime lover dito? May napanuod ako sa Anime group gumawa ng fan art ni Chitoge using MS Paint! Ang cool talaga! Though 25 hours niya ginawa ang cool parin. Mouse pa yung gamit. :D Share ko lang haha.
Sino palang lalaki na nagbabasa nito? if ever na meron lang naman. Comment down please! Makikipagchikahan ako XD De may itatanong lang po.
Dedication for this chapter? Comment down p
*******
"Bullshits!" Dinig nilang sigaw ni Adrian habang nagbabasag. Nagbabasag ito simula ng maka uwi sila galing sa bahay nila Ayumi. Galit na galit ito hanggang maka uwi.
"Calm down, son." Sabi ni Keith. Ang dad niya na medyo malayo sakanya kasi baka mabato siya ng anak niya.
Galit siyang tinignan ni Adrian. "How can I calm down dad?! They took Antonette for gods know what reason is that and all of you let her be taken away from me!" Sabi niya.
Habang na nanahimik naman yung apat. Si Van, Clyde, Lee at si Lorenaiiaj. Si Lee naman ay palihim na nangingiti na napapansin ni Van.
"Calm down ok? Tomorrow we'll go to her." Alo ni Keith. Ang hirap mag sinungaling sa anak ko Antonette. Give a damn reason when you came back. Ngitngit ni Keith.
Ang mga kaibigan naman ni Adrian ay nais siyang lapitan pero nabulyawan silang lahat kanina. Walang nakakalapit dito.
"How can you take this all easily?! The police arrested her! They arrest her dad!" Adrian said helplessly.
Napalingon naman si Sandra kay Lee at hindi maiwasang mapalunok. The look in her eyes... full of hunger and lust. She wanted to kill and to torture her. The escape has not been forgotten. Then Lee smiled at her which is rare and will send you shivers in your spines.
"Go to sleep son. We will go tomorrow morning ok? Don't stress yourself." Bilin ni Keith.
Why can't anyone understand me? Adrian Thought.
Bear every inch of pain. You can do that right? Endure the pain Mr. Gangster. Lee thought while looking at Adrian.
Naglakad si Lee. "I'm going home." Paalam niya.
"We'll leave too." Sabi naman ni Van.
Tumingin naman si Adrian sakanya. Masama yung loob niya kasi parang walang pakialam ang mga ito. Kanina hinayaan lang without doing any protest kaya naman lalong naasar si Adrian sa mga ito.
"Mag ingat kayo." Bilin ni Keith.
Ngumisi si Lee. As if I need that.
Lumabas na sila habang naiwan naman sa loob ang mag kaka ibigan. Tahimik ang mga ito.
"Go to sleep son." Sabi pa ni Keith.
Napabuntong hininga si Adrian at sumuko narin. "Fine."
Tumingin naman si Keith sa mga kaibigan ng anak niya. "You can use the guest rooms." Sabi niya. "Let us sleep now." Sabi niya bago tinalikuran ang mga ito.
"Sandra, uuwi ka ba sainyo?" Tanong ni Axel.
Pero tulala si Sandra kaya nag snap siya sa harapan nito. Mukha namang nagulat si Sandra dahil sa ginawa ni Axel. "Y-Yes?" Alinlangang tanong niya.
Ngumiti ng kimi si Axel. "Sabi ko kung uuwi kaba sainyo? Gabi na at delikado kaya mas ayos kung dito ka nalang mag i-stay." Sabi niya.
"H-Hindi ayos lang ako. Uuwi ako." Sabi niya. "Mauna na ako." Pagkatapos ay nagmamadali siyang umalis ng bahay.
