Chapter 49- The Finale

237 12 9
                                        

Pagkagising ko nasa clinic na ako ng university. Pagtingin ko sa magkabilang kama, nandito rin pala ang dalawa at nakita kong gising na si Kai.

"Kai..." sabay pag-upo ko.

"I'm sorry..." yan lang ang sinabi niya sakin.

"Sana maintidihan mo. Yung naging atin tapos na yon matagal na."

"Alam ko pero hindi ko kayang tanggapin. Mahal kita Ace."

"Alam ko yon pero makakasakit man sayo to, sasabihin ko na sayo. Hindi na ikaw ang mahal ko Kai, hindi na kita mahal. At kung mamahalin kita uli, bilang kaibigan na lang ang kaya ko."

"Alam ko."

"Sana maging masaya ka narin at wag mo na sanang gawin to ulit. Mahal na mahal ko si Patt at ayokong nasasaktan siya kahit nino man. Kahit ako pa."

"Susubukan ko."

"Gawin mo Kai. Wag mong subukan. Mag-move on ka na dahil ako matagal na akong makamove on mula sayo."

"Oo gagawin ko para sayo."

"Wag mong gawin para sakin, gawin mo para sa sarili mo. Ikaw ang magiging masaya kapag nagawa mo nang pakawalan ako. Hindi mo na ako pagmamay-ari Kai. Ang puso ko ay kay Patt na habang buhay at hindi na makukuha kahit nino man."

"I'm sorry that I hurt you and Patt. Simula ngayon magpapakasaya na ako para sa sarili ko. Pero aalis na talaga ako for real this time. Pupunta ako kay papa sa England para don magbagong buhay."

"Sana mahanap mo din don ang babaeng magiging maswerte sa pagmamahal mo gaya ng pagkahanap ko kay Patt."

"I'm really sorry for trying to break you two. I'm sorry for trying to hurt you again."

"Okay na yon nasaktan din naman kita kaya sorry rin Kai."

"So I guess this is our real goodbye?"

"I guess so. I hope sa muling pagkikita natin masaya ka narin."

"Sana nga." then tumayo na siya mula sa higaan niya. " And please tell Zamora that I'm really sorry at pinapaubaya na kita sa kanya. Goodbye Ace and take care always."

I nodded and waved my finale goodbye at him.

After that I slept again, nawalan talaga ako ng lakas sa mga nangyari kanina.

"Ace gising na. Uwi na tayo." Naalimpungatan ako kay kuya. Tiningnan ko agad ang higaan ni Patt kaso wala na siya.

"Si Patt?"

"Ayon nauna nang lumabas. Sakin ka na sumabay Abby at kailangan mo pa magpahinga."

"Ayoko. Asan siya? Patt! Kelangan ko siya makausap..." sabay tayo ko at takbo ko papunta sa labas.

"Nakita mo ba si PJ?" tanong ko sa nadaanan ko.

"Andun." Turo niya sa parking lot.

"Thanks." then I rushed papunta sa parking lot.

Ng makita ko na siya papalabas na ang kotse niya sa parking lot. Kaya tumakbo agad ako para harangan siya. Kelangan ko siya makausap...

*beepbeep*

"Patt please kausapin mo naman ako!" harang ko sa kotse niya.

*beepbeep* busina parin niya sakin.

"Pattrick John Zamora! Mahal kita! Ikaw lang! Ba't ba ayaw mong maniwala!"

Tapos biglang may bumaba.

"Miss ano bang problema mo ha?" sigaw sakin nung hindi ko kilala na lalake.

"Ba't ba nasayo yung kotse ni Patt ha? Carnaper ka ba?!"

"Ang gwapo ko naman para maging carnapper lang miss. Si PJ ba ang tinutukoy mo?"

I nodded.

"Ikaw ba si Ace?"

"Paano mo nalaman?"

"So ikaw pala ang girlfriend niya. Hi Abigail nice meeting you ako nga pala si Lance Zamora, pinsan niya."

"Hi." I shook his hand. "Pero asan si Patt?"

"Ace!!!" biglang may sumigaw mula sa clinic building. Si Patt!

"Ayon pala siya oh. Sige ha? Mauna na ako Abigail. Nice meeting you again." he waved goodbye to me and then pinaandar na yung kotse ni Patt.

"Ace. Ba't ka ba lumabas? Wala ka pang lakas dapat hinintay mo na lang ako." then I just hugged him tightly.

"I'm really really sorry babe." pag-iyak ko sa yakap niya sakin. "Sorry sorry. Hindi ko naman gusto itago sayo kaso ayoko lang na magselos ka sa kanya kapag sinabi ko sayo. Sorry na, kung alam ko lang na mas masasaktan ka edi sana sinabi ko na lang sayo. Sorry babe huhuhuhu."

"Ako ang dapat magsorry. Hindi ako nagtiwala na ako na talaga ang mahal mo kaya nadala ako sa selos ko nung nakita ko kayong magkasama. Sorry rin babe."

"Sorry sorry. Wag mo akong iiwan ha? Mahal na mahal kita Patt. Ikaw lang talaga ang mahal ko."

"Alam ko narinig ko kayong nag-uusap ni Kai kanina. Narinig ko lahat. Sorry talaga babe~ mahal na mahal kita at hinding hindi kita iiwan."

Tapos biglang may nagsisiiyakan na sa paligid namin.

"Ang sweet naman. Nakakaiyak~ Huhuhu!"

"Gosh! Nakakaiyak naman kayo!"

"Oo nga~ magpatawaran na kayo!"

Lupa eat me now!

And the end....

Sadly to say, Restart has come to an end. Thank you to all the readers who supported it. And please support it more.

I am currently writing my next story entitled A Mid Summer Camp Dream. Please support it too. :))))

Thank you very much Watty friends.

RestartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon