Restart

Chapter 9- Kai's POV

Author'note: Hey guys! Sorry for the inconvenience but kelangan sa chapter 8 pa kayo but chapter 9 na to. Just look at the numbering of chapters sa table of contents. Mas nauna ko kasi itong ipublish.
--------

Kai's POV
"Baby?" I was back in my senses when Agatha called me. I saw her with him twice already since she was back. And he let her call him "Ace" too. I was the only whom she allowed to call her "Ace". Ano ba niya ang Zamora na yon?!

"Hmm?" I asked her.

"Ano daw order natin sabi niya." turo niya kay Kate while glaring at her. They never really liked each other.

"Just the usual." pagngiti ko kay Kate. Even though Ace and I broke up, Kate and I still remained friends.

"Usual rin? Ibang klase. Ayaw mo rin ba ng iba?" tanong niya na parang natatawa.

"No I like the usual. It's not complicated." sagot ko sa kanya.

"Same answer. Tsk*tsk!" pag iling iling niya while smirking at Agatha.

"You know what? Just make the usual waiter girl and stop clinging around here." pagpapaalis sa kanya ni Agatha.

"Aga." I warned her.

"What?" she glared at me. "Okay just get the order." then she glared at Kate.

"Whatever." then Kate left us alone.

"Don't do that to her Aga. She's my friend and I expect you to respect her." pagkausap ko sa kanya.

"Well she should start respecting me first diba?" she answered.

"Look kung ayaw mo sa kanya, wag mo na lang siyang pansinin kesa iniinsulto mo siya ng ganon." I didn't know why I am with this girl until now.

"Okay sorry. I'll try to ignore her next time. Just don't get pissed. Alam mong ayaw kung nagagalit ka sakin." pagngiti niya sakin.

"Nakita mo ba kanina si PJ? Iba talaga ang mga tingin niya kay Abby. And what surprised me is he let her call him Patt. He always gets angry at a person who calls him that. Naaalala niya kasi ang mommy niya pag may tumatawag sa kanya ng ganon. Alam mo na naman since his mother died nag-iba na siya." she told me.

"Let's just not talk about them." I told her. I'm still pissed at the thought na kasama ni Ace ngayon ang lalakeng yon.

"Why not? They're cute. Bagay kaya sila. Just like us." she smiled sweetly at me.

"Just stop it okay? Alam mo naman ang totoo. Hindi na ikaw ang mahal ko Aga. Kaya wag mo akong inisin ngayon sa pagsasabing bagay ang babaeng mahal ko sa iba." I told her seriously. It's a way to shut her up. I feel guilty but she's crossing the line.

"Hindi ka na niya mahal Kai, didn't you hear it? Hindi ka niya sineryoso. Not even once." she told me almost crying.

"Nasaktan natin siya kaya niya nasabi yon. Pero alam ko. Alam ko sa dito sa puso ko na mahal niya parin ako."

"You know what? Just keep that dream on so you'll hurt more. Just move on Kai! Let her go." she pleaded.

"Let's just go. Nawalan na ako ng gana." at tumayo na ako ng hindi hinihintay si Aga pagkatapos kong maglagay ng cash sa table pangbayad sa order namin.

"Kai yung order niyo." paghabol samin ni Kate.

"Sayo na lang Kate. Magbreakfast ka palagi okay? Sige una na kami." I smiled at her. Paglabas namin ni Aga, hindi siya sumabay sakin at pumara agad siya ng taxi. Hindi ko na siya hinabol pa dahil sa ngayon alam niyang gusto kong mapag-isa.

Then I headed home 'cause I don't feel like going to school anymore today.

"Mahal mo parin ako." sabi ko sa sarili ko habang nakapikit sa higaan ko. "Mahal mo parin ako. Alam ko yon."

Ano bang nangyari sa aming dalawa at bakit kami humantong sa ganito? Kung maibabalik ko lang sa dati ay ginawa ko na para hindi ko siya nasaktan at para hanggang ngayon ay masaya parin kami.

[Flashback...]

"Ako ang piliin mo Kai? Tatanggapin parin kita basta wag mo lang akong iwanan..*huk*" pagmamakaawa sakin ni Ace habang iyak ng iyak.

Mahal na mahal ko siya pero may bata na mas nangangailangan sakin ngayon. Hindi ko naman sinasadya na mabuntis ko si Agatha. Ang dami ko ng kasalanan kay Ace. At ayoko ng dagdagan pa ang pasakit ko sa kanya.

"Sorry." yun lang ang nasabi ko sa kanya. Hindi ko alam ang pwede kong sabihin na hindi ko siya masasaktan pa.

"See? Ako ang pinili niya Abby. Wag mo na kasing ipilit ang hindi pwede." pagtulak sa kanya ni Agatha.

"Papatawarin kita Kai. Kahit pinagpustahan niyo lang ako sa simula. Pero minahal mo naman ako diba? Diba?" pagyakap niya sakin ng sobrang higpit kahit wala na siyang lakas dahil sa pag-iyak niya simula kanina pa.

"Ano ba! Hindi ka ba makaintindi?! Ayaw na nga niya sayo? Ganyan ka ba kadesperada para ipagpilitan ang sarili mo sa kanya, kahit nalaman mo nang pinagpustahan ka lang naman?" pagtulak sa kanya uli ni Agatha. Hindi ako makagalaw. Dahil ano mang oras na yakapin ko siya at ipagtanggol siya ay hindi ko na makakayang bitawan pa siya.

"Hindi ikaw ang kausap ko Agatha!" pagtulak din niya kay Agatha. Tinulungan ko agad si Agatha dahil baka kung ano pa ang mangyari sa pinagbubuntis niya.

"Ace wag na wag mong sasaktan si Agatha." sabi ko kay Ace.

"Sorry sorry. Hinding hindi ko na siya sasaktan..huk... Basta bumalik ka lang sakin...huk..." pagluhod niya sa harap ko habang nagmamakaawa. Hindi ko na kayang makita siyang ganito. Doble ang sakit sakin ng iyak niyang to.

"Hindi pwede Ace. Buntis si Agatha at pananagotan ko siya. Hindi makakaya ng konsensya ko na lumaki ang anak namin na walang ama." pagsabi ko sa kanya ng dahilan.

"A...ano? Buntis s..siya?" turo niya ka Agatha.

"Oo buntis ako Abby. Kaya sana palayain mo na si Kai. Ako ang pinili niya. Kami ng magiging anak namin ang mahal niya at hindi ikaw." sagot ni Aga.

"Nabuntis mo siya? Kahit nung tayo pa?" hindi niya makapaniwalang tanong sakin.

"Nung pinaglalaruan ka niya ay kami parin nun Abby kaya wag kang mag-ilusyong mahal ka niya. Ako ang totoong girlfriend at ikaw ay laruan lang. Get that?!" sigaw ni Agatha sa kanya.

Hindi totoo yon. Oo nung simula kami pa ni Agatha, pero nung magsimula na yung nararamdaman ko kay Ace ay tinigil ko na ang pustahan at nakipaghiwalay ako kay Agatha.

"Sorry sorry..." hindi ko na kinaya at napaluhod ako sa harap ni Ace. Hindi ko na mapigilan ang luhang to na kanina pa gustong lumabas. "Sorry sorry. Hindi ko sinasadya." pagyakap ko sa kanya ng mahigpit. Hindi ko na kaya.

"Sana maging masaya kayo." pag-iyak pa niya ng sobrang lakas habang kumakalas sa yakap ko. "Sana alagaan mong mabuti ang anak niyo." at tumayo na siya habang nagpupunas ng luha.

"Wag kang mag-alala para sakin. Magmomove on ako mula sayo. Magpapakasaya ako at pipilitin kong wag ka ng isipin. Pipilitin kong pakawalan ka at higit sa lahat pipilitin kong wag ka ng mahalin pa. Masaya ako para sa magiging anak niyo." at tumalikod na siya.

[End of flashback...]

"It's okay anak. Iiyak mo lang yan."

"Masakit parin dad." pagyakap ko sa kanya pagkaupo ko. "Masakit parin."