orkide, gxg

dokuz

mira

bugün gün daha rahat geçmişti, genel olarak dersler boş geçmişti. genelde almila ile vakit geçirmiştim, gözlerim onu arıyordu ama önü görmemek şimdilik daha iyiydi galiba. onu görmek istiyordum am sevgilisi ile onu görmeye hazır değildim, nasıl alışacaktım bilmiyorum?

almila beni tanımak için bir sürü soru sorup durmuştu, ben d sorduğu her soruya cevap veriyordum. bazen gerçeği bazen de gözükmem gereken şekilde. son ders almila ile konuşurken gözüm ege'ye kaymıştı. yanındaki arkadaşına bir şeyler anlatırken çok mutlu gözüküyordu. aslında onun yanında olmayı isterdim, en azından ege bana gerçekten nazik davranıyordu. buna ihtiyacım oluyordu.

zil çaldığında eşyalarımızı topluyorduk, ege önümden geçerken ona bakmıştım. bana gülümsemişti.

"ben hazırım," dedi almila çantasını takarken. "gidelim mi?"

"gidelim." dedim sıramdan kalkarken.

"yarın keman dersimiz var unutma," dedi almila, yine ses tonu çok pozitifti. sarı saçlarını sallayarak yürüyordu. "ada, sen ve ben haftaya bir sahne almalıyız, bu yüzden sık sık kerim hocayla buluşabiliriz"

dersler aslında okuldan daha iyiydi, ada oluyordu ama sevgilisi  yanında olmuyordu. ikisini beraber görmedikçe daha rahat oluyordum.

"unutmam, çok çalışmalıyız."

"zaten harikayız," dedi almila gururla gülümserken. "seninde videolarını izledim, iyi olmasaydın bunu sana teklif etmezdim."

"teşekkür ederim."

"iltifat değildi mira, biri sana gerçeği söylediğinde teşekkür etmemelisin."

"bir insan benim hakkımda güzel düşünüyorsa ben de ona kibar olmalıyım."

"zaten olan bir şeyi dile getirdiklerinde teşekkür etmem, bunu zaten biliyorum."

almila sevgilisini gördüğünde gülümseyerek onların yanına ilerledi, kendine olan güveni onu koruyordu. ördüğü duvarları kendine olan güveni ile kurmuş olmalıydı, onun için çevresindeki insanların kendisi kadar iyi olması gerekiyordu. beni de ben olduğum için seçmemişti, o istediği için seçmişti.

"selam," dedim yanlarına gittiğimde diğerlerine gülümseyerek. yaman kolunu sevgilisinin boynuna dolamıştı gülümseyerek sevgilisine sarılıyordu. ada ile göz göze geldiğimizde gözleri hüzünlü bakıyordu, gerçekten bunu görüyordum. "nasılsınız?"

"iyiyiz," dedi yaman neşeyle, ben de ada ile beraber olsam mutlu olurdum yaman. o kadar şanslısın ki. ada yaşadığımız onca şeyi nasıl bu kadar çabuk atlatabildi? "sen nasılsın mira?"

"alışma durumları işte."

"sana şehiri gezdirelim," dedi oğuz, ardından onaylaması için sevgilisine döndü. "altımız hafta sonu dışarı çıkarız, mira da hem takıldığımız yerleri görür, hem de buraları tanır."

"hafta sonu keman dersimiz olacak," dedi ada. "haftaya biliyorsun açılış partisinde sahne alacağız."

"o zaman açılış partisinden sonra," dedi oğuz arkadaşlarına dönerek. "uyar mı? bizim antrenmanlar da başlamamış olur daha."