otuz yedi

598 66 138
                                        

mira

ege beni aradığı gibi dışarı çıkmıştım, üstümde pijamalarımın olması umrumda değildi. annem nereye gittiğimi sorduğunda ne söyleyeceğim de umrumda değildi şu an tek umrumda olan egeydi ve ona sarılmam gerekiyordu.

onların evine ilk defa gidiyordum, ege daireyi ve katı da söylemişti konuşurken. kapılarının önüne geldiğimde kapıyı abisi açmıştı.

"odasında," dedi kapıyı açtığında. "annem gelmeden dönmelisin ama mira unutma."

"çok teşekkür ederim kıvanç abi."

odasını bana tarif ettiğinde kapısının üstünde duran posterden onun kapısı olduğunu anlamıştım, içeri
girdiğimde karşımda duruyordu. ege ile göz göze geldiğimiz an koşarak ona sarıldım.

"özür dilerim," dedim ağlamamak için kendimi tutarken. "benim yüzümden oldu her şey."

"mira," dedi beni geri çekerek yüzüme bakarken. "senin yüzünden değildi."

"ege."

"senin içindi ama senin yüzünden değildi."

"ne farkı var ege?"

"senin için her şeyi yaparım biliyorsun."

"herkes seni suçlu sanıyor ama."

"sen sanmıyorsun," dedi gülümseyerek. "umrumda olan tek şey bu."

"ege ya," dedim ona tekrar sarılırken. "özür dilerim yanında olamadım, berbat bir sevgiliyim ve korkağın tekiyim bana kızarsan çok haklısın."

"mira," dedi kolunu belime sararak, diğer eliyle yüzümü kaldırarak göz göze getirdi bizi. "sana kızgın değilim."

"kızmalısın belki de."

"mira sana kızmıyorum tamam mı?"

o kadar sakin konuşuyordu ki ege'nin bana karşı hep böyle nazik olması kendimi daha kötü hissettirmişti. yanında olamadığım için kendime kızıyordum hep.

"üzgünüm."

"mira," dedi bu sefer kızar şekilde. "sana kızmadım sadece korktum. eğer onlara inanırsan benim böyle biri olduğumu düşünüp benden soğursun diye çok korktum. "

"sen haklıydın, o güvenilmez birisi."

"ona inanırsın diye çok korktum."

"ege," dedim bu sefer ben kızar şekildeydim. "ben sana aşığım ve sen anlatmadan kimseye inanmam."

"nesin nesin?" dedi şaşkınlıkla.

"aşığım."

"bu ciddi bir şey mira, artık benimle evlenmek zorundasın."

"o zaman evleniriz," dedim gülerek. "çünkü sana aşığım ege."

kollarımı boynuna doladığımda ege'nin kolları belimdeydi, geldiğimde o yorgun ifadesi yok olmuştu. onun yanındayken benimde içimdeki bütün sıkıntı yok olmuştu, onunla konuşurken tek hissettiğim bir sıcaklıktı. onun yanında olmak huzur veriyordu. yaklaşıp dudağına kısa bir öpücük bırakarak geri çekildim.

orkide, gxgHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin