orkide, gxg

otuz dört

mira

annemin seslemesi ile saat altıya yaklaşırken uyandım, sekizde evden çıkmamız gerekiyordu. uyandığımda ilk işim telefonu açmak oldu, ege mesajımı henüz görmemişti demek ki daha uyanmamıştı. annem gibiler dışında kimse beş dakika mesafedeki okula çocuklarını iki saat önce uyandırmazdı.

daha hatice abla gelmemişti, kahvaltıyı hep kendimiz hazırlardık. hatice abla da yedek anahtar olduğundan o dokuz gibi gelirdi, bize akşam yemeğini hazırlayan o olurdu. annem ve babam geldiğinde yorgun oluyorlardı. şimdi annem kahvaltıyı hazırlarken babam da ona yardım ediyordu. ben de salonda yattığım yeri toplayarak yorganları küçük bir odaya koyduğumuz dolabın içine götürdüm, o da kiler ve eşyalar içindi. telefonumu durmadan elime alıp ege görmüş mü diye bakıyordum.

"kızım," diye seslendi annem. "ada'yı uyandır bakalım."

"ben niye yarım saat önce uyandım?"

"hadi tatlım."

odamın önüne gittiğimde kapıyı bir kaç kez tıklattıktan sonra içeri girdim, ada uyumaya devam ediyordu.

"ada, ada, ada!"

son seslenmem ile uyanmıştı, bir an nerede olduğunu anlayamadığından afallamıştı.

"annem kahvaltıyı hazılıyor, okula gidecek misin?"

"evet, size daha fazla rahatsızlık veremem eve dönmeliyim."

"okul giysin var mı okulda?"

"almila'ya yazarım okula getirir."

"tamam," dedim içeri girip dolaptan kıyafetlerimi alırken. "sen rahatça hazırlan burada ben başka odada hazırlanırım."

"teşekkür ederim mira, her şey için."

"önemli değil ada."

odadan çıktığımda banyoya yöneldim, kıyafetlerimi giyip saçlarımı düzleştirdikten sonra sadece makyaj kalmıştı. çok makyaj yapmıyordum sadece kapatıcı ile bir kaç düzeltme. işim bitip çıktığında annemlere yardım için mutfağa geçtim.

"günaydın güzel kızım." demişti babam.

"sen kilo mu aldın?" dedi annem.

"hayır," dedim kaşlarımı çatarak. "almış mıym?"

"bilmem, ben de onu soruyorum."

"kızım üstüne gitme." diye araya girdi babam.

"kızımın sağlığını düşünüyorum."

sofraya oturduğumda annem yine önüme garip bir detoks çayından koydu, tatları asla güzel olmuyor.

"günaydın." dedi ada mutfağa girdiğinde.

"günaydın tatlım." dedi annem gülümseyerek.

"daha iyi misin kızım?" dedi babam.

"çok iyiyim," dedi ada yanımda duran sandalyeye otururken. "her şey için teşekkür ederim."

"ne zaman istersen gel," dedi annem. "biz yanındayız."