My Contract Husband Resembles the Male Protagonist

14.Bölüm

Dale zaten evdeydi.
"
Yemek yapmayı kimden öğrendin, Dale? Bunda çok iyisin."

Dale'in yemek yapma becerisine hayran kaldım.

Her akşam işten eve döndüğünde lüks bir akşam yemeği hazırlıyordu.

Bugünkü akşam yemeği biftek odaklıydı.

Et her lokmada sululuk saçıyordu.

Bu bir Dük'ün şefinin becerisinden aşağı olmayan bir beceriydi.

Paralı asker yerine aşçı olarak çalışsaydı bile geçimini sağlayabilirdi.

Erişte yemekleri, et yemekleri, deniz ürünleri yemekleri, sebzeli yemekler ve hatta tabaklama!

'Gerçekten çok lezzetli. En iyisi! Bunu kimden öğrendin? Söyle bana.'

'Gençken eksik becerilerimi tek başıma geliştirdim, bu yüzden özel bir şey öğrenmedim.'

'Gerçekten mi? Ama nasıl bu kadar iyi olabiliyorsun?'

'Teşekkür ederim.'

Bana hafif bir gülümseme verdi ve bana baktı. Utanç verici görünüyordu.

Dale inanılmaz derecede verici bir insandı. İhtiyaçları olmasa bile her zaman başkaları için bir şeyler yapmak.

Onu çok az tanıyormuşum gibi hissettim.
'Muhtemelen genç Dale'e yemek pişirecek kimse olmadığı için yemek yapmayı öğrenmişti.'

Küçük yaşlardan itibaren tek başına yemek pişirmek zorunda kalmak yaygın bir durum değildi.

'Ben de yapabilir miyim? Sanki Dale'den yeni haber alıyormuşum gibi görünüyor.'

'Yemek yapmaktan keyif alıyorum.'

Gülümsedi ve tatlı olarak yaptığı havuçlu keki kesti.

Neyi sevdiğimi nereden biliyordu?

Bir tesadüf olabilir ama Dale'in menü seçenekleri her zaman mükemmeldi.

Gözlerini pastadan alamayarak önümde bir parça kesti.

"Ben 10.000 crobat değerinde bir kocayım ve size her gün sadık kalacağım Bayan Enya."

"O zaman tadını çıkarmaya devam edebilir miyim?"

"İstediğin kadar."

Havuçlu kekten bir ısırık aldım ve etkilendim.

Bu evlilikte iyi bir seçim yaptığımı düşünüyorum.

O anda Dale'in kesmesi durdu.

Gözbebekleri titredi ve sessizlik devam etti.
Dale kızarmış bir yüzle bana baktı.

"Beğenmediğini söylemene rağmen şimdi durum farklı mı?"

"Ha? Ben? ... Ne zaman?"

"Ah...."

Bir an için Dale'in yüzü solgunlaştı.

Ağzını kapattı, ayağa kalktı ve mutfak tezgahına yöneldi.

"Üzgünüm. Bayan Enya, siz böyle bir şey söylemediniz."

"Öyle, sorun değil. Kafanız karışmış olabilir. Şaşırmayın; sadece otur."

Basit bir yanlış anlaşılmadan dolayı sanki büyük bir günah işliyormuş gibi tuhaf bir tavırdı bu.

Ah, Dale... Olmaz mı?

Beni başkasıyla mı karıştırdı?

Hafızasındaki başka bir kadınla yaptığı konuşmayı karıştırmış gibiydi.

'Beni başkasıyla mı karıştırdın? Sorun değil; sadece otur.'

Hayır, yapmadım. Ben sadece... '

Şaşkına dönen Dale kuru bir havlu getirdi ve onu ustaca açtı.

Havlunun köşeleri bıçak gibiydi.

'Bunun Bayan Enya'nın hoşuna gitmeyebileceğini düşündüm.'

Başını eğdi ve kızarmış yüzüyle ev eşyalarını düzenledi.

'Bizim sözleşmeli bir evliliğimiz var. Tercihler önemli değil.'

Dale'in yüzü aniden karardı.

Dale'in yüzü aniden karardı.

Düzenli çamaşırları düzgünce yerleştirdi ve bana cesareti kırılmış bir ifadeyle baktı.

'Ah! Bu Dale'in tercihleriyle ya da buna benzer bir şeyle ilgili değil. Dale her şeyi seviyor, değil mi? Sadece imparatordan kaçınmak için herhangi bir adamla evlenebileceğini kastetmiştim.'

Tık!

"...."

Az önce bir kırılma sesi duyuldu. Bu neydi?
Etrafa baktım ama olağandışı bir şey yoktu.

"Dale'e sözleşmeye dayalı bir evlilik teklif ettim çünkü o bunun için mükemmeldi."

"...!"

"Yaşayacak bir yeri olan bir paralı asker ve ev halledildi."

"....."

"Eğer bir şey olursa özür dilemeliyim, değil mi? İmparator tarafından kovalandığımı önceden söylemedim. Dale'in bu yüzden benden hoşlanmaması gerekmez mi?"

Dale'e baktığımda düşünceli bir ifadeyle tabağı sildi.

"Sorun değil."

Bir süre düşündükten sonra konuştu.

"Bayan Enya'ya söylemediğim bir sırrım var."

"Gerçekten mi? Ama eğer böyle bir sırrın varsa bana söyleyebilir misin? Bunun bir sır olması gerekiyordu, değil mi?"

Dale biraz tereddütlü görünüyordu.

Ama şaşırmamaya hazırdım.

"Çünkü ikinci kattaki soyunma odası biraz tuhaf."

Dale'in bana özel alanım olarak verdiği ikinci katta üç oda vardı: bir yatak odası, bir giyinme odası ve bir çalışma odası.
Soyunma odasını ilk gördüğümde gerçekten şaşırdım.

"Dale! Oda kıyafetlerle dolu!
İkinci kattaki soyunma odasına mevsime ve amaca göre her türden elbise asıldı.

Sadece elbiseler değildi; binicilik kıyafetleri, çiftlik kıyafetleri ve daha fazlası vardı.

Ayakkabılar ve aksesuarlar da vardı.

"Eskiden kız kardeşimle yaşadığım evdi o yüzden gerekli eşyalar hazırlanmıştı. Ancak kız kardeşim gittiğinden beri bunlar artık sahipsiz eşyalar, bu yüzden onları kullanmaktan çekinmeyin."

Bunun sayesinde bir şey kazandım! Ama kaşımı kaldırmama neden oldu.

Giyilen kıyafetlere dair hiçbir iz yoktu.

Her şey yepyeni görünüyordu. Ve her beden bana mükemmel şekilde uyuyor.

"Küçük kız kardeşimin vücudu benimkine benziyor mu?"

Ancak oda, kullanılmamış olmasına rağmen kusursuz bir şekilde bakımlıydı.

Ve Dale burayı küçük kız kardeşinin odası olarak tanıttığında ifadesi biraz...

Çok tatlı değil miydi?

Bu hüzünlü, nostaljik ifade muhtemelen şu anlama geliyordu:

'Ayrılmış bir sevgilinin odası mı?'