KÜÇÜK BİR KIVILCIM ||GAY||OMEGAVERSE||

((31)) ONUN ÇOCUĞU

Sevmemek mi... Ona öyle demesek olur mu?

Sadece bana verilen sözleşmeye uyuyorum. Bunun anlamı neden bu olsun.

Çocuk bana sarılıp gülmeye devam etti. Çok şırnaşık olduğundan uzak tutmaya çalışsam bile geri geliyordu.

Hem altı bebek de neyin boku?

Gökhan rahatsız olduğumu farkettiğinden kızını çağırmıştı yanına.

"Helin rahatsız etme abiyi tamam mı? Bak onun da bebeği olacak ^^"

Bu kimin umrunda.

Arel söze girişmişti.

"Evet evet Helin bebek doğduğunda arkadaş olun tamam mı!"

Helin bir bana bir de Arel'e baktı. Daha sonra da onaylarcasına başını sallayıp güldü.

İğrenç bir ortam.

.
.
Yemekler yenmişti. Tatlılar , mezeler .. içkiler hepsi masayı donatırken niyeyse o an dokunduğum her şeye Arel bakıyordu.
Şöyle söyleyeyim tabağıma yiyeceğim veya içeceğim şeyleri o koyuyordu.

Çocuk muyum lan ben?!!

Misafirler olduğundan rahatça sesimi de çıkartamıyordum o yüzden aptal gibi Arel'i izliyordum.

Arel az çok beni bildiğinden yüzüme bile bakmıyordu.

.
.
Herkes konuşurken karnımın tekrar ağrımaya başlamasıyla kas katı oturmaya başlamıştım. Her gece hiç şaşmıyordu ha..
İyiki Arel karnımın bu kadar ağrıdığını bilmiyorduda bir de üstüne iş açardı başıma.

Arkama yaslanıp karnım öne gelecek şeklinde hafiften yayılmıştım.

Bebek cidden büyüyordu ve bedenim bir bebek için hala hazır hissetmiyordu.

Elimle karnıma dokunacağım sıra elimi geri çekmiştim. Napıyordum ben?

Cidden bunu düşünmüş müydüm..Somurtarak ellerimi serbest bıraktım. Misafirler gider gitmez muhtemelen banyodan çıkamayacaktım.

Çünkü ağrısına tahammül ederdim de işte bir garipti hissetiklerim.

.
Karnıma gelen el ile irkilip elin olduğu yere baktım.Arel sağ elini karnıma koymuş içkisini elinde sallarken gülüp konuşuyordu.
Herkes o kadar çok konuşmaya dalmıştı ki sohbete girmek hiç istememiştim.

Hiç şaşkınlığımı umursamadan..Başımı Arel'in koluna yaslayıp sıkıca tutundum.
Tek bir dokunuşu çok rahatlatıyordu.
Keşke burda uzun uzuncaya durabilseydim.En azından bir geceyi huzurla uyumak istiyordum.
.
.

Misafirler sonunda gidecekti. Helin evin bir köşesinden aldığı küçük köpek figürünu babasının saçlarında oynuyordu.Berk Helin'in montunu giydirirken Gökhan beni kenara çekmiş gözlerimin içine bakarak

"Dediğimi sakın unutma.. Sana numaramı vereyim.Bir şeye ihtiyacın olursa ara beni!"

Gökhan her şeye biraz iyimser yaklaşıyordu. Benim gibi birinin cidden seni arayacağını nerden düşünmüştü ki.
.
Elime tutuşturduğu telefonuma numarasını yazmıştı ama bu bende pek etki yaratmamıştı.

"Teşekkür ederim yine bekleriz"

Diyebilmiştim. Fazlası zarardı çünkü.

Berk Gökhan çıkmış giderken Helin içeri tekrar girmiş bana sarılmıştı.

Minik eliyle bana eğil diyordu sallayarak.
Bende egilip Helin'in yanına geldim.
Kulağıma

"Ayel abi şeviyo şeni şende bebişi şev..(Arel abi seviyor seni sende bebişi sev)