KÜÇÜK BİR KIVILCIM ||GAY||OMEGAVERSE||

((6))YANILSAMA

"Peki benden ne istiyorsunuz?"

Derince nefes alıp ellerini masaya koyup ....zarfın içini açtı....

"Bunlar yurdun mülk haklarını bizzat üzerine alman için ..."

Kağıtlara uzandığım sırada elimden hızla çekti .

"Bir saniye bekle....Diğer zarf ise senden istediğim şey..."

Sinirle ona bakıp yumruğumu sıktım...

"Senden bana acımani falan istemiyorum Çınar Bey...Sadece bunları yapma sebebim Oğlum için..."

Sandalyeye yaslanıp kollarımı birbirlerine kilitledim...

"E yani?...Neymiş bu kadar önemli isteğin ...?"

Yavaşca yanıma doğru yaklaşıp...Para dolu zarfı bana uzattı ....

"Oğlumun çocuğunu taşımanı istiyorum.....aynı zamanda..Onunla bir süreliğine...evlenmeni...sadece...ölümümden sonra boşluğa düşmesini engellemek istiyorum..."

Haffiçe sırıtıp bana uzattığı zarfı ona iterek ayağa kalktım...

"Ne diyosun lan sen???Dizine oyuncu mu alıyorsun amına koyayim??!! Çocuğunu taşımakmış sikik!!!!"

Yüzünde zerre mimik oynamamış..ani tepkimi sakin bir şekilde izliyordu...

"Seni burdan kurtaracak... adının lekesini ortadan kaldırabilecek tek kişi benim...kabull etmekten başka çağren yok..."

Hızla masaya vurup

"Bak bak hareketlere bak!!!. Dinle beni....şu yaşıma kadar bırak çocuk yapmayı evliliği bile düşünmedim ben....şimdi ya planını değiştir yada çıkıp çıkmayacağımı umursamayıp içeri gideceğim...!!!"

"Peki...seni eskiden taciz eden adamın tanıdıklarının....şuan o yetimhanenin müdürü olduklarını biliyor musun?''

.

"N-ne?????"

Masaya bıraktığı gözlükleri tekrar takıp gülümsedi...

"Hayat sandığın kadar basit değil evlat"

"Hasss....siktir ..ya ....."

Arkamı dönmüş...her dediğini reddetmişken...kararlarımı tekrar düşünmeme sebep oluyordu...

"Oğlunun bundan haberi var mı? Bu kadar alçalacağından yani?"

Ceketini düzeltip gülümsedi...

"Evde bile yüzünü zar zor gördüğüm oğlumu biriyle evlendirme istegime olumlu yanıt vereceğine sana düşündüren ne?"

Delinin teki mi gerçekten...sikeyim...sikeyim...

"Bunu uzun bir süre yapmayacağım.."

"Ne demek istiyorsun?"

"Çocuğu size verip ortadan kaybolacağım...ve sizden beni hiç görmemiş gibi davranmanızı istiyorum..."

Bir süre düşünüyormuş gibi yapıp yere baktıktan sonra..tekrar gözlerime baktı ..

"Nerdeyse 2 seneden fazla ömrüm kalmadı...sadece bir süre destek olmanı isteyecektim... çünkü geçmişini biliyorum..ve buna en uygun sen olduğunu düşünmüştüm..."

Ellerimi cebime sokup gülmeye başladım...

"Eğer geçmişim hakkında en ufak bir şey bildiğini düşünüyorsan yanılıyorsun...asla...ama asla...bana dair hiçbir şey bilemeyecsiniz...oğlunuz da öyle...."

Elimi uzlaşmak olarak kaldırdığımda.. bu güzel bir haberin..yada bana göre bencilce bir haber olabilirdi...

Kabul etmek hiç kafamdan geçmezken... şimdi aptalca bu anlaşmaya el sıkıyordum...sadece ....yurttaki o çocuklar için...

Benim gibi olmasınlar diyeydi....

............................................................................

"Sadece ölecekmiş ve para karşılığında çocuğunu taşımami istedi gibi şeyler....ve şaşkınca bakışların rahatsız edici"

Öylece donup kalmıştım..

Hayır.. bütün sorularım yanıt bulmuştu..fakat..bu daha fazla soruyu ortaya çıkarmış gibi görünüyordu...

"B-babam ölecek mi?"

"Bilmem.. ömrüm kısa deyip duruyordu.."

Ne..ne..ne...

"Nasıl her şeyin sonunda haberim oluyor ....ara reklam gibiyim...asla faydam olmuyor kimseye.."

Karşımda dudağını büzmüş aksi biri olmadığımı söyleyen bakışlar atıyordu.....

"Bakma bana öyle!!"

Elini saçıma getirip çekiştirdi...

"O kadar ailesine bağlı birisin ki ....seni gördüğüm an çocuk sahibi olmak istedim..."

"Berbat bir insanim ben... babamın şimdi ne halde olduğunu bile bilmiyorum...en azından.... sormak istediğim çok sey var...."

Kanepeye oturup... ayaklarını masanın üzerine koydu...

"Basit bir anlaşma için bu kadar tehlikeli bir seye karar veren adam... seni yeterince düşünmüşe benziyor"

"Buna düşünmek mi denir.... ansızın gidip .... tanımadığım bir adamı benim çocuğuma hamile bıraktırıp göndermesi.....bunun neresi babalık????"

Ellerini başının arkasına koyup gözlerini kapattı..

"Bu kadar uzun cümle kurarken nefes al azıcık....ve... tanımadığın demesen iyi olur.. çocuğunun annesiyim ben"

Sözünün ardından dalga gecercesine gülmeye başladım...

"Hala şokunu atlatamadım ....neyi nasıl.. neden..."

Fazlaca rahatça duran adama bakıyor....umursamazca duruşu sinirlerimi bozmaya yetiyordu...

"Boş düşünmeyi kes de yanıma otur az"

"Hayır.."

Bileğimden tutmuş hızla kanepeye oturmamı sağlamıştı...

"Ne istiyorsun benden!!!"

"Hep böyle agresif mi olacaksın??"

Sıkıca tuttuğu bileğimi çekmeye çalıştım.. .. yüzüne dik dik bakıp ağzımı tam açacakken..... sözümü yutmama sebep olacak o şeyi söyledi...

"Çok sinir bozucusun...amcan mı doğurdu seni?"

Homurdanip ayağa kalkmaya çalışırken...

Bu sefer sertçe çekip diğer eliyle omzuna başımı koydu...

Kafama pat pat yapıp...

"Tamam çok üzgünsen...omzumda ağlayabilirsin çocuk adam.."

Kafamı çekmeye çalışırken...hala başıma bastırıyordu...

"Ah..ne üzücü....ağlama tamam.."

Sinirle kafamda baskı tutan elini hızla tutup kafamı kaldırmaya çalışıyordum.

Yüzümüz tamamen yaklaşmış... dudaklarımız birbirine sürtünmüştü..

O anda ikimizde salak gibi birbirimize bakıyorduk...

O ise...sanki sadece gözlerimin içine bakmakla ilgileniyordu ..

"Ç-Çocukken öpüşünce hamile kalınıyor sanıyordum"

"Belli...sen anca öpüşünce çocuk yapabilirsin ..."

(İkiside kıpkırmızı oldu)
(Çınar:Bu sadece yanılsama..olmadı öyle bir şey)
Arel:...)