KÜÇÜK BİR KIVILCIM ||GAY||OMEGAVERSE||

((49)) ÖZEL SEBEP

Arel kucağında bebekle bana kızarken çok geçmeden Arel'in annesi eve gelmişti.

Eskisine göre fazla sinirlenmiyordu ama ona göre bu sorumsuzca davranışım onu sinirlendirmişti .

"Çınar!!!! Sen dur nedir neden bilmiyorsun ya??? ".

Omuzlarımı silkip bebekle Arel 'e bakıyordum.

"Umrum dışı şuan.."

Arel baya sinirlenmişti ama sesini yükseltiğinde bebeği korkuttuğundan sesini yükseltemiyordu.

"Çok sorumsuzsun Çınar!!!"

Ne? Ben mi sorumsuzum lan???!!!

"Berzan beni annesi olarak görmüyorsa elimden ne gelebilir sik kafalı!!!"

"Küçücük bebeğin bu davranışını cidden sorguluyor musun??? Genelde olabilecek şeyler bunlar ???!!!"

"Bunca zaman birilerine yalvarmadım!!! Benden çıkan çocuğa da öyle!!!"

Arel şaşkınca lafını yutmuş sözlerimin kırıcılığı altında eziliyordu.

.
.
Ne dediğimi fark ettiğimde...çoktan pişman olmuştum bile ...

Basbaya hareketlerim çok ergenceydi..Ve üstüne üstlük bütün yük aslında bende değildi aksine Areldeydi.

Bir sinirle kendi bebeğini bile silecek birine dönüşmüştüm.

"B-ben..özür dilerim"

Arel yüzüme dik dik bakıyor... Ağzını açmıyordu. Gergince elimi enseme götürüp kaşıdım.

Ciddi manada kendime ayar vermem gerekiyordu.

Arel derince nefes alıp yanıma yaklaşacakken kapı çalmıştı.

İkimizde birbirimize bakıp ardından kapıya bakmıştık.

"A-annen geldi sanırım"

"Şunu diyip durma."

"İyi ..tamam aciyim mi kapıyı?"

Arel bana garipçe bakıp sinirsel bakış attı.

"Tehh Allahım! Sen çağırıyorsun hemde ne hikmetse bana soruyorsun?!"

"Yani öyle üzüldüğünü görünce..."

Arel yastıkla oynayan bana tekrar bakıp ofladı. Normalde tribli olması gereken o iken bir şekilde ben üstlenmiştim .

"Tamam aç kapıyı hadi.."

"Valla mı lan!!!"

Arel hafiften gülümsemiş başıyla onaylamıştı.

"Ne olacağı varsa olsun demiştim seni ilk gördüğümde.... Şimdi de böyle diyeceğim sanırım"

Ya..salak adam..

Bu Arel'in annesini kabul etmesi için bir fırsattı işte!

Koşarak kapıyı açtığımda karşımda beni görünce gözleri parlayan... Ama feromonlarımdan Arel'i hissedince yüzü düşen bir kadın vardı. Yakın arkadaşım.

Sımsıkı sarılıp dostane bir şekilde karşılaşmıştım onu. Arel ise bize arkası dönük uğraşmak dahi istemiyor gibiydi.

"Beni çağırdığında kötü bir şey oldu sandım."

Ahhaah...sikişemiyoruz..o yüzden seni çağırdım desem bayılırsın şurda.

Ama gerek yok şimdi.

"Şey aaa...Berzan'ı biliyorsun..beni kabul etmiyor.."

Yasmin dikkatle beni dinliyordu. Arel ×2 işte.