((16)) İLK YARDIM

898 51 4
                                    

Arabayı evin önüne çekmiş arabadan indiği gibi kapıyı yumruklamaya başlamıştı...

Yüzünü göstermiyordu..Ki bu gayet normal.. Çünkü burnundan akan kanın farkında olduğumdan pek bir şey yapmamıştım.

Sinirsel atak geçiriyordu..Bunun sebebi bizzat kendi suçu olduğu için sesimi çıkarmıyor usluca kapının açılmasını bekliyordum.

Ryan hızla kapıyı açmış olayın şokuyla etrafa bakıyordu..

"N-noldu Arel?? Ne bu hall????Sorun ne ??? Çınar??? Noldu???"

Kollarımı birbirine bağlayıp Arel'i izliyordum.

Arel elini kaldırmış burnundan akan kanı umursamayıp suçlarsacasına beni işaret ederek bağırıyordu bana.

"Sen..Sen...en başında kapımda dikildiğinde içeri almamalıydım..Elim kırılaydı da o kapıyı açmasaydım ...Geberip gitseydin..Siktiğimin orospu çocuğu seni!!!!!!!"

Bir vurduk diye de bu kadar ağlamaz insan.

Elinin tersiyle burnundaki kanı siliyor gözünden çıkan alevi bastıramıyordu.

Ryan Arel'in kolundan tuttuğu gibi koltuğa oturtmuş pansuman yapmak için ilk yardım kutusunu almaya gitmişti.

Salonda baş başa kalmıştık...
Dizleri sürekli hareket ediyor yumruğunu sıkmaya devam ediyordu.

"Bunda bu kadar abartac-"

"KAPA ÇENENİ ÇINAR!"

Hasssiktirr lann....

Sesini yükselmesiyle aurası ve ortamın ağırlığıyla tüylerimi diken diken etmişti .

Bir alfaysan eğer önünde herkes diz çökerdi ama..işte bunu benden beklemesi biraz zordu..

Ryan odaya gelmiş ortamdaki kasvetti görmezden gelmeye çalışıyordu.

"Tamam ne oldu diye sormayı bırakacağım..ama başın çok büyük belada Arel..."

Arel sadece Ryan 'a bir bakış atıp dişlerini sıkmaya devam ediyordu.

"Hayır yani her şey yeni gelişiyor zaten...Sende gidip en ünlü lokantaya mı götürürsün adamı anlamış değilim???!!!! Resmen ...ahh siktir...burnun ...."

Ünlü lokantamıymış...belliydi.

Arel yine çıt çıkarmıyor yüzündeki kanı silen eli umursamadan saatine bakıyordu..

"İz kalmaz gibi ama şişliği indirmek için buz getireceğim."

Ryan tam ayağa kalkacağı sırada telefonu çalmaya başlamıştı.Hani hep ortam sessiz oluyor ve birşey kesinlikle o sessizliği yarıp geçiyor ya..Onun gibiydi yine ..yine ve yine...

Arayan kişiye gördüğünde gözleri faltaşı gibi açılmıştı Ryan'ın. Önemli biriydi sanırsam..

Telefononu aldığı gibi bana elleriyle gel işareti yaptı..

Önce nefesini düzeltip elindeki pamuğu elime koyup daha sonra içeriye doğru yürümeye başladı..

"Buyrun Xx Ajanstan arıyorsunuz değil mi...."

Ah...dostum...Cidden neler oluyor ..

Ryan ortadan kaybolmuş ,tekrar beni bu gerizekalıyla baş başa bırakmıştı .

.

En son buz almaya gidecekti sözde ama...öylece arkadaşını bırakıp gitmişti yani.Ne ayıp..

"Pansumanımı yap..iz kalırsa sikerim seni"

Dur bir dakika ya... Ödü bokuna karışan herif ne ara bu kadar ayarlarını sonuna kadar açmıştı .(Arelden bahsediyor.İlk tanıştıklarında korkak bir tip olmasına gönderme yapıyor)

"Yapmıyorum amına koyayım.. Git kendin yap!!!"

Kolumdan tuttuğu gibi sertçe yanına oturttu.Hayır da ne gereği var illa birine mi ihtiyacın var cidden.

Beni oturttuktan sonra ilk yardım kutusundan birkaç krem çıkarıp kendi avcunun içine yerleştirip elini bacağımın üstüne koydu .

"Sür şunları"

Yüzüne dik dik bakıp yapmayacağımı belli edercesine bakarken...Burnundan tekrar kan akmaya başladığını görünce paniken elime aldığım pamugu hızla burnuna tuttum..

"Hassiktir hasiktir!!! Aga ne burunmuş arkadaş durmuyor kan!!!"

Başını eğdirip tamamen kanın akmasını bekledim... Yüzü tamamen avuçlarımın içindeydi..

En başından beridir sıktığı..kavgadan çıkmış kan toplamış ellerini gevşetmişti çoktan.

Kanın durmayacağı korkusu göt korkumu ele verince paniklemeye devam ettim...

"H-hastaneye mi gitsek lan???!!!! O kadar da sert vurmadim bir de amk"

Gözümün içine bakıyor soruma cevap vermiyordu..

"Lan lan sana diyorum anasıni satayım...Ryan dönse bir!!! Seni götürsun hastaneye!!!"

Hastane lafını duyar duymaz hafiften silkelendi...elini başına koyup derin nefes almaya başladı...

"B-başım ağrıyor.."

Siktiğimin adamı beni o kadar geriyordu ki elimdeki kanı o an farketmemiştim bile..

"Biraz su iç ilaç getiricem şimdi!!!"

Arel suyu yavaşca içmiş mayişmiş gözlerle bana bakıyordu .

Ki bu hali beni daha fazla korkutmaya başladığından hızla ayağa kalkıp mutfağa doğru koşmaya başlamıştım..

Ryan mutfağa gider sanıyordum.Meğersem diğerlerinin kaldığı odaya geçmiş orda konuşuyordu..

Buzluktan aldığım buzları ve ilacı Arel'e götürmek için mutfaktan çıktığım sırada görmemem gereken bir şeye şahit olmuştum...

Nefesim o an kesilmiş birde üstüne elimdeki her şey yere düşmüştü...

Arel yerde...ve baygın bir şekilde yatıyordu...

Yanına ne sürede gittim bilmiyorum ama fazlasıyla ani olmuştu her şey..

"A-arel!!!!?? Noldu lannn?????Kalksana oğlum!!!!!! "

Ellerim titriyordu ve üstüne birde kalksın diye Arel'i şamarlamaya başlamıştım.

"Anasını satayımm!!!delireceğimmmm ....sikicem yaa kalksana oğlum salak mısın sen?!"

O anki korku mudur endise midir bilmiyorum ama Arel'in başını kaldırıp dizime koydum...

"RYANNN ŞU SİKTİĞİMİN TELEFONUNU KAPATTT !!!??? AREL ÖLDÜ ??!!!!!!! BUNA ÖLÜNÜR MÜ YA?????!!!!!"

Biliyorum sadece korkuyordum o an...Bazen sözde şaka eşliğinde söylediğimiz en küçük sözler bile kalbimizin eriyip gitmesine sebep olabilirdi.

Bende bunu yaşıyordum...

Birine zarar vermekten cekinmezdim...Ama eğer bir işe giriştiysem ve bu bizzat benim hayatımı etkileyecek bir olaysa...Bu olaya dahil olan kişileri hayatta tutmak önceliğimden başka bir şey değildi.

Yani Arel bu planın kadrosundaysa.... ölüp gidemezdi...

Ve ben neden öldüğünu düşünmeye başlamıştım ki??????

.
.

Ellerim titrerken ....Ryan salona gelmesiyle birden kıkırtılar salona dolmaya başladı...

Ryan ve ben yerde kahkaha atan Arel'i izliyorduk..

KÜÇÜK BİR KIVILCIM ||GAY||OMEGAVERSE||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin