((41)SÖZLEŞME SONLANDI

805 50 6
                                    

Yakın birinin öldüğü ve onun artık hayatınızda olmadığı gerçeği sizi biraz üzebilir yada yıkabilir. Fakat tam şuan ne hisetmem gerekiyordu?

Ağlayıp yakarmam?

Şoka girmem ?

Tamam ama...hissetiğim durgunluk beni üzgün hissetirmiyor. Aksine sinirli hissediyordum sadece.

Çınar gözlerimin içine şaşkınca bakarken gülümsedim. Elimi yanağına uzatıp sevdim.

O adamin ölüp ölmemesi gerçek miydi değil miydi bilmiyorum ama.. telefonumun susmayışı beni gerçeğe döndürmüştü sanki.

Şimdi ne olacaktı peki?..

En azından buraya gelme amacımdan beni saptırıp hiçbir şey yokmuş gibi nasıl çekip gidebilirdi ki ?
Hayır asıl mesele..

İnsanlar bu kadar kolay nasil çekip gidebilirlerdi??

Elimi anlıma götürüp başıma baskı uyguladım. Düşeceğim boşluğu henüz yediremeden.. daha da absürt olayların içinde bulacaktım kendimi.

Çünkü çınar karnını tutmuş bacaklarına bakıyordu..

"A-Arel...karnım acıyor.."

Gözlerimi kırpıştırıp elinde sıkıştırdığı mektuba baktım.. Daha sonra Çınar'ın bacaklarına..Bacakları ıslaktı.

"Ne?"

Hala durgunluk üzerimdeyken..Çınar'ın kolumdan sarsıp bagırmasıyla.. yüzüne bakabilmiştim.

Ne diyordu..

Anlamıyordum.
.
.
.
.
Gözümün önü netleştiğinde bacakları titreyen Çınar 'a baktım.

"LANNN SİKTİR ET !!!! KENDİNE GEL AMINA KOYAYİM???!!! SANIRIM BEBEK GELİYOR!!!!"

Ne..

Ne..

Ne bebeği..

Bebek..

Bebek?

"NEEE BEBEGİ ??"

Çınar dudağını ısırmış gözümün önünde ağlarken... Ben...ben aptalca şoku atlatamadan öylece duruyor muydum yani???!
.
.
.
Ayağa bir hışımla kalkıp Çınar'ı kollarından kaldırdım. Oda kollarımdan sıkıca tutuyordu.

"K-KARNIMIN ALTI ACIYOR...AHH..SİKEYİM...CANIM YANIYOR..ULAN!!!"

O an üzerimizde ne varmış ne yokmuş pek umursayamamıştım. Yada Çınar'ın ağzından çıkan kelimelere... Sakin duran ama kalbini hissetmeyen bir adam gibiydim belkide.

Yada ağlamaktan korkan.

Anladığım veya idrak edebildiğim tek şey.. Çınar 'ı hastaneye yetiştirmem gerektiğiydi..

.
.
.
.
Hastaneye apar topar alındığında Çınar.. Biz gelir gelmez çoktan gazeteciler doluşmuştu hastanenin kapısına.. bir günde bu kadar olayı nasıl kaldıracağımı düşünürken...

Yere çömelip öylece durdum. Siktir...

Ben ne hissetmem gerekiyor???

Sevdigim adam doğum yaparken...aynı zamanda babamın ölüm haberini almam... Ağlamak istiyorum..ama olmuyor..
.

Ryan yanıma apar topar gelmiş.. tahmin etmiş olaki ... Çınar 'ın arkadaşlarınıda beraberinde getirmişti . O kadın o adam...

"ÇINAR NERDE AREL??!! NOLDU ANLAT!! KAVGA Mİ ETTİNİZ??? YOKSA DURDUK YERE Mİ SANCILANDI ?? "

KÜÇÜK BİR KIVILCIM ||GAY||OMEGAVERSE||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin