" එපා එයාව අරන් යන්න..."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
( රුචිරු අභිලාශ් සංකල්ප)
මම එයාගේ ඒ ඇස් දිහා බලාගෙනම හිටියා... ඒ ඇස්වල තිබ්බේ කියාගන්න බැරි සන්සුන් බවක්....
දකින ඕනම කෙනෙක්ගේ හිත පිරෙන...
" මට කරන්න දෙයක් නෑ.. නීතිය නම් නීතිය.. බණ්ඩාරවත්තේ එකෙක් ඉන්න බෑ.."
" ඒ මගේ මල්ලි එයා මාත් එක්ක යන්න ඕන... කරුණාකරලා එයාව අල්ලන්න එපා...
එයා ආයෙත් සැරයක් කතා කරනකොට මන් එයාගෙ මල්ලි දිහා බැලුවා..
පව් පොඩි එකා එයාගේ පිටි පස්සට වෙලා බයේ ඉන්නවා... සමහරවිට 10 හරි 11 හරි වෙන්නැති... මහ එවුන් කරන ඒවට පොඩි එවුන් පලි නෑනේ...
මම එහෙම්මම ආයෙත් සැරයක් එයාගෙ ඇස් දිහා බලන ගමන් ෂෙහානයලා ලගට ආවා...
" ආව්හ්... යකෝ හිමීට හිමීට
අර පොඩි පගයා මගේ අත නිල් වෙන්න කාලා බන්...
ඕකට පිස්සු බලු රෝගෙ තියෙනවද දන්නෙත් නෑ...
අද උදේ පාන්දර පංතියට ආපු වෙලේ ඉදන්ම ෂෙහානයා අතක් අල්ලගෙන කෙදිරිගානවා... බලාගෙන යනකොට මූ සස්මිතයටත් හපන්... කෝමහරී ඊයෙ බස් එකේ වලියෙදි පොඩි එකෙක් මුගෙ අත දත් සෙට් එකම වදින්න හපලා තියෙනවා...
මොනා නැත්ත හොද වැඩේ ඔය ගස් නරියට....
අද සෙනසුරාදා ඒ කියන්නේ ඉතින් මහම මහ එපා කරපු දවසක් උදේ ඉදන් හවස් වෙනකම්ම ක්ලාස්...
මං හිතන්නේ ගම්පහ ප්‍රසිද්දම ටියුෂන් වලටද කියලා...
ඇයි අප්පා ටවුන් එක හතර වටෙම ටියුෂන් කඩ....
උසස් පෙළ A3 සිහිනය සදහා කියලා අර සර් ...මේ සර්... යැයි යැයි තමා
ඒ මොනවා උනත් මං ඉස්කෝලේ යනවට වඩා ක්ලාස් යන්න ගොඩක් ආස කලා.. උදේ පාන්දර බස් ස්ටෑන්ඩ් එකේ ඉන්න වඩේ මාමගෙන් 100 ක මැදට ලුණු මිරිස් දාපු උළුදු වඩේ පහකුයි, රුපියල් 20 සමෝස තුන හතරකුයි අරන් හිස් බඩම ගාඩර් එක උඩට වෙලා කනකොට... ආය එතකොට එන ෆීලින් එක කියලා නිමකරන්න බෑ... ඒ උනාට මං නම් කියන්නේ ඔය වඩේ මාමගේ පොල් රොටියක් නම් උදේ පාන්දර කන්න එපා...
නැත්නම් පංති කෙසේ වෙතත් ටොයිලට් සරණං ගච්චාමි තමා....
YOU ARE READING
අනුරාග් (yizhan ) ✅
Teen Fictionඔබට ආදරය කිරීම ගැන මා පසුතැවිලි නොවෙමි.. නමුත් ඔබ හට ඇබ්බැහි වීම ගැන මම මාහටම වෛර කරමි... රූත් 🌼🍃 2024/2/25
