" සත්සර.."
"මොකද "
"ඔයාට රිදෙනවද.."
"ටිකක්.."
ඇයි ඔයා එහෙම කලේ රුචිරු.."
"දන්නේ නෑ...
ඒත් ඔයා අද කරපු දේට මට කේන්ති ගියා..."
"ඒ කියන්නේ ඔයා මගෙන් සමාව ගන්නවත් අදහසක් නෑ."
"නැහැ.. ඒ ඔයාගෙ වැරද්දට දඩුවම සත්සර..."
අපි දෙන්නා හිටියේ අපේ ලේන් එකේ පොඩි ළමයිට, ලොකු අයට සෙල්ලම් කරන්න හදලා තියෙන පිට්ටනියක් ඇතුලේ... ඒකේ මැදට වෙන්න පොඩි වොලි බෝල් කෝඩ් එකක්.. තව දකුණු පැත්තේ කෙරෝලට වෙන්න පොඩි අයට සෙල්ලම් කරන්න හදලා තිබ්බ සීසෝ, ඔංචිල්ලා තිබුනා.. ඊට එහා කොනේ තිබ්බ බුදු පිළිම වහන්සේ.. තරග බලන්න එන අයට වාඩි වෙන්න හදලා තියෙන බංකු.. ඇත්තටම මේ තැන හරි ලස්සනයි... වෙනදට මෙතන රෑට වොලිබෝල් සෙල්ලම් කරන්න කොල්ලෝ ආවත් අද නම් කිසිම කෙනෙක් ඇවිත් තිබුනේ නෑ.. මුලු පිට්ටනියටම හිටියෙ මමයි රුචිරුයි විතරයි.. අපි දෙන්නා පිට්ටනිය කෙරෝලේ තණකොල ගොල්ලේ ඔහේ ඉදගෙන අහස දිහා බලාගෙන හිටියා..
රුචිරු මගේ අත හපපු තැන නිල් වෙලා තැල්මත් හිටලා.. මොන තරහවක් පිරිමහනවද මන්දා.. අඩුම සොරි කිව්වෙවත් නෑ මූ.. මං කරපු වැරද්දටලු දඩුවම් දුන්නේ... යැයි යැයි තමා..
අපි සෑහෙන වෙලාවක් කිසිම කතාවක් නැතුව ඉද්දි අන්තිමේදි රුචිරු කතා කලා....
" සත්සර ඔයා ආසම පාට මොකක්ද.."
"ම්ම්.. මම ආසම කලු පාටට.."
"ඇයි.."
"මම රෑට ආස නිසා..
මං ගොඩක් ආසයි අදුරට.. අදුරු අහසට..තනියම ඉන්න හුරු උන කෙනෙක්ට රෑ අහස කියන්නේ භාවනාවක් වගේ...
තැනින් තැන දිලිසෙන තරු.. තවත් වෙලාවකදි කලාතුරකින් දකින කඩා වැටෙන තරු..ඒ තරු වලින් තරු රටා අදින්න මම ආසයි රුචිරු .. ඒ ඔක්කොම මැද තියෙන දිලිසෙන හද.. මේ ඔක්කොම දකින්න පුළුවන් රෑට විතරයි.. ඒ කියන්නේ මේ කලු පාට අදුරට විතරයි..
" ඒ කියන්නේ ඔයා අදුරට ආස කෙනෙක්...."
"ම්ම්... ඔව්..
අදුරට පෙම් බදින්නෙක්..."
"ඔයාට නම් පිස්සු සත්සර.."
"එතකොට ඔයා ආස පාට නම් මන් දන්නවා.."
YOU ARE READING
අනුරාග් (yizhan ) ✅
Novela Juvenilඔබට ආදරය කිරීම ගැන මා පසුතැවිලි නොවෙමි.. නමුත් ඔබ හට ඇබ්බැහි වීම ගැන මම මාහටම වෛර කරමි... රූත් 🌼🍃 2024/2/25
