Flower of Youth (Youth Series #1)

Chapter 35

"N-nurse... si Alexander Eurie Lopez po?" nanginginig ang boses ko nang magtanong sa nurse.

Kalahating oras din ang itinagal bago kami nakarating ni Caleb dito. Buti na lang ay naabutan ko pa siyang nakaparada sa tapat ng shop namin kaya agad ko siyang ginising at sinabi ang nangyari kay Eurie.

Tumakbo kami agad papuntang emergency room pagkatapos magtanong sa nurse at hinanap ko ang lalaki. Napakagat na akng ako sa ibabang labi dahil sa labis na pag-aalala.

Halo-halo na ang bumabagabag sa isip ko ngayon at hindi ko na alam kung paano makakapag-isip ng maayos. Kung hindi sana kami nagkagulo kanina ay hindi mangyayari ito. Ayoko pang mawala si Eurie at hindi ko kakayanin kung may mangyari sa kanya-hindi kaya ng konsensiya ko na may lamat sa aming dalawa.

"S-Sol!" Nahimigan ko ang boses ng babaeng tumawag sa akin, at paglingon ko ay mabilis akong niyakap ni Lexie nang mahigpit. "Si... Eurie, nag-aagaw buhay."

Humagulgol na lang siya habang yakap-yakap ako. Pati ako ay halos manghina ang mga tuhod dahil sa mga sinabi niya. Napako ang aking atensyon sa lalaki habang abalang-abala ang dalawang nurse at
isang doktor sa harapan namin.

"Eurie..." I sobbed.

They are trying to revive him, and when I glared at the screen of his vitals I saw how it became irregular at mas lalo itong bumabagsak at humihina. Nakita ko ang mga bakas ng dugo sa katawan niya na lalong ikinahina ng tuhod ko, I almost fainted. Para akong aatakihin habang pinagmamasdan ang lalaki.

Tumindi pa ang kaba sa dibdib ko at mariin na napahawak sa aking damit.

"Please... save him," I mumbled. I pursed my lips as hard as I can.

Ilang ulit akong nagdasal habang ibinibigkas ito sa isip ko. Bawat segundo ay tila napakabagal at sa bawat pintig ng puso ko ay hindi mawawala ang magkahalong kaba at pag-aalala. Pinaliwanag sa akin ni Jina ang nangyari kanina habang nasa kotse ako ni Caleb at papunta rito sa hospital.

Nakipag-basag-ulo raw ito sa mga lalaking nasa bar na nauwi sa away, at nung sinubukan niyang habulin iyong lalaki gamit ang sasakyan niya ay matinis ang pagpapatakbo nito at walang pakialam sa kalsada hanggang sa bumangga ang isang truck na dahilan ng aksidente niya, pati na iyong taong hinahabol niya.

'Yung lalaki na kinilalang Yuan at 'yung nagmamaneho ng truck ay dead on arrival. At ngayon... nag-aagaw buhay naman si Eurie.

Hindi naging maganda ang nangyari kanina at mas lalong hindi kakayanin ng puso ko kung may mangyri sa kanya.

"H-hindi ko kakayanin, Sol, please..." sambit sa akin ni Lexie. "Ayokong lumaki ng w-walang ama ang anak ko." Napayuko na lang ito at marahan niyang pinisil ang kamay ko.

I sobbed hard. "He will be fine...hindi niya tayo iiwan."

Kahit na nanghihina ako sa mga oras na ito ay nagkaroon pa rin ako ng lakas dahil alam kong hindi mabilis sumuko ang lalaki at dapat gano'n din ako. Ayaw niyang nakikita akong nasasaktan, inaapi, o kahit isang luha pa na pumatak sa mata ko na agad niyang pinapawi.

He became my comfort for the past three years at sa bawat araw na nagdaan ay pinaparamdam niya sa akin kung gaano ako kahalaga. I bloomed and became the best version of myself because of him.

He became my sun...aking dilaw sa madilim na paligid.

Tumutulo pa ang mga luha niya habang nakaluhod sa akin. Nakaupo lang ako sa kanyang harapan habang katabi ko naman si Jina.

Sinisisi ko ang sarili ko dahil sa nangyari kay Eurie. King hindi kami nag-away kanina at nagkasagutan, hindi ito hahantong sa ganitong kalalang pangyayari.