ALTIN KADEH

1. Gerçekler

Ben geldim hem de sınavı atlatıp geldim!!!! Ne demek yeni bir kurgu, yeni karakterler???

Bence onları çok seveceksiniz ve sevdiğiniz kadar da kızacaksınız. Aleda İzem'den sonra yaralarımızı saracak bu kitap inanıyorum...

E o zaman bir başlama tarhinizi alalım buraya...

Asya- Beni Aldattın
*Şarkının bölümle alakası yok bebislerim, hosuma gittiği için koyuyorum. Sizin de hosunuza gideceğine eminim, dinleyin olur mu🥺🥺*

Keyifli okumalar!

✨

*Akşam saat 20.38/ 17 Ocak 2024*

Gerçek kişiden kişiye değişir miydi? Okulda öğrendiğinizde, ailenize sorduğunuzda ya da internete yazdığınızda her şekilde bu sorunun cevabını hayır olarak alırdınız. Gerçek öznel değildi. Herkes herhangi bir fikre gerçek diyemezdi.

Hayatımda ilk kez bir gerçeğin öznel olmasını istemiştim. Karşımda oturan babam bana yaşanan bir karışıklıktan bahsediyordu. Onların öz kızı olmadığımdan...

"Allah'ım sonunda!" diye bağırdı Barın kahkaha atarak. "Vallahi bıkmıştım."

"Barın!" Annem ters ters ona baktığında susmuştu ancak sırıtarak bana bakmaya devam ediyordu. Beni sevmiyordu ve onu sevmiyordum ancak geçen on yedi yılımız adına üzülüyormuş gibi yapamaz mıydı?

"Baba..." Ne diyeceğimi bilemedim, önüme gelen kahküllerimi düzelttim. Bakışlarım parmaklarımdaydı. "Doğruluk payı var mı? Yani... Gerçekten onların kızı mıyım?"

"Var," Ellerime uzandı. "Her ne kadar doğru olsa da bir canımız da sana bağlı, biliyorsun değil mi?"

"Karalar bağlamaya gerek yok canım," annem yanıma yaklaştı, sarıldı hemencecik bana. "Doğru olduğu kesin değil ki. Sonuçların negatif çıkacağından eminim."

"Kendi adınıza konuşun, biz karalar bağlamıyoruz." Barın yanındaki Çınar ile birlikte sevindiğini gizlemeden yüzüme bakıyordu. "Aksine mutluyuz."

"Uzatmayın," dedi Kutay abim onlara. O da sevmiyordu beni, biliyordum ve bilmekten öte hissediyordum da. Onunla da anlaşamıyordum, birbirimize iyiliğimizden çok kötülüğümüz dokunmuştu ancak beni onlara ezdirmezdi hiçbir zaman.

Bu evde anne ve babam dışında beni seven tek kişi Yusuf abimdi. O da gelemiyordu buraya mesleğinden dolayı. Onun geldiği zamanlar ev huzurlu olurdu. Beni anlayan tek kişi oydu. Benimle saatlerce konuşurdu, sanırım problemli çocuk olarak beni gördüğü içindi ancak benim yaptığım şey kısasa kısastı. Bana nasıl geldilerse onlara öyle gitmiştim hep. Yusuf abim bunun doğru olmadığını söylese de umursamıyordum. Hayatıma bu kadar karışamazlardı.

"DNA testi ne zaman peki?" Elif ablam annem ve bana kısa bir bakış atmış ardından babama dönmüştü. Onu seviyordum. Her daim olmasa da bazen yalnız olmadığımı hissettiriyordu bana. Beni desteklediği anlar bir elin beş parmağını geçmese de ona minnettardım. Çınar ve Barın ikilisine yem etmemişti beni hiçbir zaman.