ALTIN KADEH

2. Test Sonuçları

Ay yetistim yetistim! Ancak müsait olabildim yoksa bölüm erken geliyordu...

Hiiiç bozuntuya vermiyoruz(sonuç olarak cumartesi atıyorum bölümü) ve bölüme geçiyoruz anlastık mı🥹

İlerleyen bölümlerde her seyi daha iyi anlayacaksınız ancak Naz'ın diğer kitaplardaki kötü karakter rolünü oynadığını unutmayın. Naz elbette ailesi tarafından istenmeyecek yoksa nasıl öz ailemizi bulacağız duekpxöwodm

Hande Yener- Kırmızı
*Şarkıların bölümle alakası yoktur, keyfi dinleyelim olur mu?🥹*

Keyifli okumalar!

✨

Sessizlik zararlı bir madde kadar tehlikeliydi. Kanınızda dolaşmasa da kulağınıza ulaşamayan o seslerin varlığını bilip ona ulaşamamak insanı derinden sarsıyordu. Bunu düşünmeden bir kitabın sayfasında okuduğunuzda, aman edebiyat yapıyor yazar, der geçersiniz. Bende öyle yapardım muhtemelen. Ancak öyle bir sessizlikle baş başaydım ki şu an, öyle diyemiyordum.

"Simay," babamın seslenişi beni ve yanımda ki yabancıyı ona döndürdüğünde bakışları her ne kadar bende olsada yanımdaki kızın ona bakması bir an afallatmıştı onu. "Burak'ın yanına geçin isterseniz siz." Başıyla kasanın yanında duran çocuğu gösterdiğinde başımı salladım. Nazlı'ya -ona diğer ismiyle seslenmek daha iyiydi- Burak'ı işaret ederek ayaklandığımda o çok kısa bir süre babasına bakmıştı.

Annem, "Burak, Simay Naz'ın okuldan arkadaşı." diyerek açıklamıştı Seher hanım ve Kadir beye. Nazlı babasından onayı almış olmalıydı ki peşime takıldı.

"Burak!" Kasaya geldiğimizde kocaman gülümseyerek baktım ona. Göz göze geldiğimizde yorgunluğuna rağmen gülümsedi. "Fikir mi değiştirdiniz?"

Biraz önce siparişlerimizi almaya geldiğinde Nazlı'da bende bir şey istemediğimizi söylemiştik. "Yok, müşteriler de az ya zaten, gel şurada seninle oturalım diyecektim."

"Valla Simay beni maaşa bağlarsan olur güzelim. Malum şu an radara yakalanma oranım yüksek."

Güldüm ona. "Gel hadi, bekliyoruz." Nazlı'ya döndüm, "bir şeyler içer misin? Burak'ın sohbeti sarar bak."

Kararsız kalsa da sipariş verdiğinde, bende sipariş verdim. Burak bir arada derede laf soktuğunda gülmekle yetindim. Bizimkilere yakın olmayan bir masaya oturduğumuzda, "rahatsın," dedi Nazlı dudak bükerek. "Sonuçların negatif geleceğinden eminsin diyebilir miyiz?"

Başımı iki yana salladım. "Aslında aşırı gerginim, o sonuçların pozitif çıkma ihtimali beni fazla geriyor ama bu bir haftayı böyle geçiremem. En azından kendimi iyi hissetmeye çalışacağım."

"Pozitif çıkarsa eğer, bizimkilerle tanışmak ister miydin?" Sorusu bir an düşünmeme neden oldu. Gerçekten ister miydim bilmiyordum. Annem ve babam ne yapmamı isterse onu yapardım sanırım. Hem... Tanışmak isteyince birden kopmazdım ya bunca zaman aile dediğim insanlardan.

"Bilmem," dedim dürüst olmayı seçerek. "Bizimkiler ile ne karar verirsek onu yapardım." Aynı soruyu ona yönelttim. "Peki sen? Tanışmak ister miydin bizimkilerle?"

"Yani... Tanımak isterdim sanırım. Merak ederdim çünkü."

Güldüm. "Hazır mısın? Eğer test pozitif çıkarsa seni neyin beklediğini söylüyorum. Beş abi ve bir abla."